مایکل کورس در رسانه های اجتماعی صحبت می کند، کیت میدلتون، سوپرمدل ها

مایکل کورس روز دوشنبه در نمازخانه گراهام در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس با تشویق شدید جمعیت 850 نفری مورد استقبال قرار گرفت.

پرسش و پاسخ او با درک بلاسبرگ، روزنامه‌نگار متولد سنت لوئیس، بخشی از مجموعه «سخنان مد» بود که توسط صندوق مد سنت لوئیس با مشارکت دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و کالرس ارائه می‌شود. پیش از این، طراح با یک نمایش صندوق عقب برای خط مجموعه امضای خود در موزه هنر میلدرد لین کمپر در محوطه دانشگاه صدا کرد. بخشی از درآمد حاصل از نمایش صندوق عقب به منظور قدردانی از 10 سالگی صندوق مد خواهد بود.

پس از سخنرانی یک ساعته، تیشاورا او. جونز، شهردار شهر سنت لوئیس، اعلامیه‌ای را به او ارائه کرد که در آن 1 آوریل به عنوان «روز مایکل کورس در سنت لوئیس» اعلام شد. سوزان شرمن سپس جایزه صندوق مد سنت لوئیس را به او اهدا کرد. کورس ارتباط شخصی با سنت لوئیس دارد. شوهرش لنس لو پره که سال ها با او کار کرده اهل آن منطقه است.

کورس با گذشت چهل و سه سال از زندگی حرفه ای خود، یک تجارت 3.88 میلیارد دلاری را از ابتدا ایجاد کرده است. او خاطرات رنگارنگ زیادی را از شب‌های بیرون رفتنش در استودیو 54، روزهای سالاد شروع کسب‌وکارش و تجربه‌های کار با سوپرمدل‌ها به ارمغان آورد. او مانند همیشه آینده‌نگر بود و توضیح داد که این چقدر اساسی است. “در مد ما منعکس نمی کنیم. ما همیشه به “بعدی” می رویم. ما هرگز به این فکر نمی کنیم که از کجا آمده ایم. ما همیشه به این فکر می‌کنیم که به کجا می‌رویم.»

برخی از نکات برجسته در اینجا وجود دارد.

چه چیزی تغییر کرده است

«الان خیلی قاطع تر هستم. (به عقب نگاه می کنم) من و لنس همیشه می خندیم که در تمام روز چه کار کردیم؟ اوه، ما دو ساعت در مورد پیراهن سفید صحبت کردیم. حالا مثل این است که «من آن پیراهن سفید را دوست ندارم. بیایید ادامه دهیم. درضمن خداروشکر حجم کار سنگین شده وگرنه کلافه میشم. شما باید خود را درگیر و هیجان زده با چیز جدید نگه دارید.”

انتقاد سازنده

اگر در یک جلسه ساعت با سینی ساعت باشیم، افرادی که با من کار می کنند می دانند، من به چیزی نگاه می کنم و می گویم، من از رنگ متنفرم. بیایید این را حرکت دهیم و آن را تغییر دهیم.' من به همه می گویم، “لطفا ناراحت نشوید. این آن نیست. اما ما اینجا هستیم تا بهترین چیزی را که می توانیم بسازیم. بیا با هم انجامش بدیم.'”

تکنولوژی جدید

من قطعاً یک جادوگر فناوری نیستم، اما اکنون یک بخش داریم که از طراحی سه بعدی به ویژه برای طراحی لوازم جانبی استفاده می کنیم. وقتی این طرح سه بعدی جان می گیرد، به جای اینکه مجبور شوید کیف دستی با بند بلندتر و بند کوتاه تر، یکی با گل میخ یا بدون گل میخ، صورتی در مقابل ارغوانی را مرور کنید (نمونه برداری کنید) شگفت زده می شوید. وارد نشده اند هنوز احساس می کنم چیزی در مورد لمس کردن و احساس کردن وجود دارد. همه ما چیزی را به صورت آنلاین سفارش داده‌ایم و وقتی رسیدیم متوجه شده‌ایم که آن چیزی نیست که می‌خواستیم. آن لمسی وجود دارد که از بین نمی رود.»

حمایت از عشق خدا که تحویل می دهیم و ارائه 30 میلیون وعده غذایی

«حقیقت واقعی این است که ما نمی‌توانستیم این کار را در سرتاسر جهان بدون دنبال‌کنندگان رسانه‌های اجتماعی‌مان انجام دهیم که در کنار ما بودن بسیار حمایت و کمک کرده‌اند. هر زمان که کسی می گوید، “رسانه های اجتماعی در حال نابودی تمام دنیا هستند…” مطمئناً چیزهای دشواری در مورد رسانه های اجتماعی وجود دارد. اما وقتی آن را به خوبی مهار می‌کنید، راهی برای شادی میلیون‌ها نفر است.»

لحظات مورد علاقه مایکل کورس

پوشیدن لباس بدون آستین مشکی میشل اوباما برای پرتره رسمی خود در کاخ سفید.

او می‌گوید: «در هواپیما قبلاً، من و لنس به روزنامه‌ها نگاه می‌کردیم، بله، ما مجلات می‌خواندیم. عکسی در مجله People از کیت میدلتون در سال 2022 با کت کالکشن 2014 وجود داشت. او احتمالاً 15 بار برای حضور در جمع این کت را پوشیده است. داشتم فکر می‌کردم، وقتی تابش خیره‌کننده‌ی دوربین همیشه روی شماست – بدیهی است، همانطور که در حال حاضر او از سر می‌گذرد – آنچه طراحی کردیم به او احساس اعتماد به نفس می‌دهد. او آن را بعد از این همه سال برای همه این مناسبت ها می پوشد. وقتی مردم چیزی را برای یک لحظه بسیار آسیب پذیر انتخاب می کنند، احساس می کنم کارم را درست انجام می دهم.»

“نقش مهم” او در گردآوری کمک های مالی اخیر ریاست جمهوری برای جو بایدن با حضور میهمانان باراک اوباما و بیل کلینتون

“نمی توانم آواز بخوانم. نمیتونه برقصه بنابراین آنها گفتند: “آیا فلوت او را به لیزو می‌دهی؟” این کار من بود. (با خنده) خیلی مشخص بود. من می گفتم، من ساز نمی زنم. من نمی خواهم این را به هم بریزم.' آنها می گفتند: “نه، باید فلوت را اینگونه بگیری.” قطعه دهان اینجاست. من کار بزرگی انجام دادم.»

دریافت جایزه یک عمر دستاورد CFDA در سال 2010

اما من خیلی جوان هستم. من فکر می کردم که یک عمر دستاورد به هیدرولیک نیاز دارد. آنها باید مرا بزرگ کنند.»

ارتباط نمایش های تنه

من نمی‌فهمم که چگونه طراحان از خرید و پوشیدن آنچه طراحی می‌کنند عصبانی نمی‌شوند. در غیر این صورت شما در این خلاء هستید. من کار را برای طراح دیگری شروع نکردم. من برای یک فروشگاه شروع به کار کردم. اتاق رختکن بهترین مکان برای بودن است.»

خریداران آمریکایی در مقابل خریداران بین المللی

فرقی نمی کند سنت لوئیس باشد یا لس آنجلس، زنان آمریکایی در مورد آنچه که می کنند بسیار پر سر و صدا هستند. پسندیدن و آنها چه هستند نکن پسندیدن. زنان در خیابان مرا متوقف خواهند کرد تا پای خود را به من نشان دهند. و آنها خواهند گفت: “من این کفش ها را دوست دارم، اما آنها دردناک هستند.” هیچ زنی در پاریس از غریبه ای در خیابان نمی پرسد: «چه می پوشی؟ مال کیه؟ چقدر بود؟ این فقط یک چیز آمریکایی است.»

اخلاق مهمه

پس از سونامی 2011 در ژاپن، زمانی که کشور در چنین وضعیت وحشتناکی قرار داشت، ما به توکیو رفتیم تا “Fashion's Night Out” را انجام دهیم. در فروشگاهم با جنیفر هادسون و آنا وینتور ایستاده بودم و منتظر امضای کیف‌های دستی بودم، مدام می‌گفتم که چطور همه مودب بودند و در صف منتظرند. در نیویورک، اگر قرار بود این کار را انجام دهیم، یک نفر بچه ای را پرت می کرد تا خط را قطع کند. مهم است که ببینیم چه خبر است.»

معروف بودن در مد'

«مشهور مد یعنی شما یک صندلی خوب در یک رستوران بگیرید. شما در رستورانی رزرو می‌کنید، جایی که معمولاً آنها را نمی‌برند (همانطور که اوایل روز در یک مکان کباب برای ناهار بود.) پس این خوب است. اما اگر عینکم را بردارم، عقب است. مردم مثل “او کیست؟” وقتی عینک را می زنم، مردم می گویند، “اوه، مایکل کورس اینجاست.” در بیشتر موارد، مردم بسیار محترم هستند. من و لنس شوکه شدیم. شخصی گفت که اخیراً عکسی از پاپاراتزی از ما به عنوان «لنس لو پره و مایکل کورس که به ندرت دیده شده‌اند» دیده‌اند. فکر می‌کنم می‌خواستیم یک کارتن شیر بخریم – آنقدرها هم هیجان‌انگیز نبود.»

کلمات برای کار کردن

یک طراح بزرگ آمریکایی به نام بیل بلاس بود که همیشه می‌گفت و هالستون هم همینطور می‌گفت که شما به اندازه لباس‌هایی که می‌پوشید خوب هستید، چه زنان در زندگی واقعی و چه مدل‌هایی که آن را زنده می‌کنند.»

جادوی سوپرمدل ها

“وقتی آن دختران وارد شدند – سیندی کرافورد در 17 سالگی، کریستی تورلینگتون و نائومی کمپبل در 16 سالگی وارد شدند، شما فکر کردید، “این یک تغییر دهنده بازی است.” قبل از آن بیشتر مدل ها به نوعی شبیه مانکن ها بودند. هیچ چیز متفاوتی در مورد آنها وجود نداشت. این زنان همه چیز را زنده کردند – این ترفند است. شما می خواهید هر زن کار خودش را انجام دهد.»