رویدادهای سانفرانسیسکو بر هنر، مد و فعالیت متمرکز است

فقط در سانفرانسیسکو مهمانان با لباس‌های براق با لباس‌های اداری جدید یا ظاهر خیابانی با دیگران در می‌آیند بدون اینکه کسی آن را عجیب بداند.

دو رویداد در این هفته روح متنوع و استعداد مد شهر را به منصه ظهور رساندند: جمع آوری کمک مالی سالانه Art Bash توسط موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو و رویداد Artisan Fashion بنیاد حقوق بشر در موزه de Young با حمایت انکوباتور مد. سانفرانسیسکو.

رویداد چهارشنبه SFMOMA ترکیبی متنوع از افراد اجتماعی، هنرمندان، حامیان و مدیران تجاری مسلح به کوکتل، قدردانی سالم از هنر و ظاهری را به نمایش گذاشت که از طراحان سطح بالا گرفته تا لباس‌های خیابانی، هودی و کفش‌های کتانی را شامل می‌شد.

در بالای هیاهوی طبقه اول، یک شام VIP فروخته شده در سطح دوم برگزار شد. در یک میز، پروژه Dior Lady Art جفری گیبسون، “من می توانم هر کاری را که انتخاب کنم انجام دهم” ظاهری کوتاه داشت، در حالی که دیگران از سانچز-کین مکزیکی گرفته تا الکساندر مک کوئین نگاه های ساعتی داشتند.

این غذا با چند کلمه از رئیس شرکت Gap، باب فیشر، که ریاست هیئت امنای موزه را بر عهده دارد، آغاز شد. فیشر، در کت و شلوار Etro، وظیفه چالش برانگیز این را داشت که در میان جمعیت مخصوصاً حبابی بنشیند.

او به شوخی گفت: «من کارهای زیادی در این موزه انجام می‌دهم، اما ظاهراً بهترین چیزی که در آن کار می‌کنم این است که یک جمعیت متشکل از 500 نفر فوق‌العاده – که همه از حضور در Art Bash بسیار هیجان‌زده هستند – بنشینند و ساکت شوند.» “این واقعیت که خیلی سخت بود همه را به نشستن واداشتن، نشان دهنده این است که مردم چقدر از دیدن یکدیگر خوشحال می شوند.”

این اظهارات در شهری طنین‌انداز می‌شود که هنوز با خماری COVID-19 و فشارهای دیگر، مانند تعطیلی فروشگاه‌ها و موج‌های مداوم اخراج‌های فنی در مکان‌هایی مانند دره سیلیکون در نزدیکی دست و پنجه نرم می‌کند.

علیرغم آن، یا شاید به خاطر آن، فضا به طور خاصی متحرک شده بود.

سارا تورنتون، جامعه‌شناس، نویسنده و منظم آرت‌باش به WWD گفت: «سانفرانسیسکو برای خروج از همه‌گیری بسیار کند بوده است. اخیراً است که مردم احساس می‌کنند همه چیز به حالت عادی بازگشته است – بدیهی است که بعضی چیزها، شاید هرگز به حالت عادی باز نمی‌گردند – اما احساس می‌کردند که افراد بیشتری در شام بیش از همیشه بودند. احساس بزرگ‌تری داشت.»

تورنتون از آماده شدن برای انتشار کتاب آتی خود برای «Tits Up: What Workers Sex, Milk Bankers, Surgeons Plastic, Designers and Witches به ما درباره سینه ها می گویند» استراحت کرد تا در این مراسم شرکت کند و کار دوستش را جشن بگیرد. هنرمند و فیلمساز سر آیزاک جولین.

او اثر سال 2010 خود، “Ten Thousand Waves” و همچنین “Statues Never Die” در سال 2022 را برای اینستالیشن هایی که مخصوص Art Bash ساخته شده اند، اقتباس کرد. هنرمندان دیگر عبارتند از چلسی ریوکو وونگ، که یک فعالسازی پاپ آپ به نام «ماه های زیادی که رویای تو را دیده ام» در برابر موسیقی متن ارائه شده توسط دی جی الکس شن از رادیو لوور گرند، و عکاس مشهور ریچارد میسراخ، که «تک نوازی به سمفونی» ساخته بود. فعال‌سازی اجراهایی را توسط رقصندگان باله تحسین‌شده آلونزو کینگ لاین به نمایش گذاشت.

Art Bash یک رویداد منحصر به فرد نیست، بلکه مجموعه ای از تجربیات از جمله اتاق های هنر محور و حال و هوای مهمانی توسط خواننده رپ Tierra Whack، DJ Sazon Libre و دیگران است. مهمانان VIP از صرف غذا با دنده های کوتاه و مناقصه در یک حراج همزمان به یک سالن استراحت ویژه بعد از شام رفتند.

بار دیگر، والنتینو در کنار کریستیز، AT&T، بلومبرگ و بانک آمریکا از این رویداد حمایت کرد. به گفته فیشر، موزه 3 میلیون دلار از طریق فروش بلیت، حمایت های مالی و کمک های مالی، بدون احتساب حراج، جمع آوری کرده است.

در سراسر شهر در شب بعد، د یانگ در پارک گلدن گیت – یکی از موزه‌های هنرهای زیبای شهر – میزبان یک رویداد بسیار متفاوت بود. این ماجرا بیشتر یک گردهمایی صمیمی بود که توسط بنیاد حقوق بشر (HRF) با حمایت انکوباتور مد سانفرانسیسکو (FiSF) برگزار شد.

موضوع روز پنج‌شنبه، Artisan Fashion، از مهمانان دعوت کرد تا از طریق نمایشگاه “مد سان فرانسیسکو” در موزه، از 100 سال ظاهر و ظاهر طراحان شهر دیدن کنند.

این برنامه به لطف واقعیت افزوده اسنپ چت، که به آینه های فیزیکی اجازه می دهد تا به صورت مجازی ظاهرهایی مانند ایو سن لوران و والنتینو تا کایسیک ونگ را امتحان کنند، برنامه صرفاً به عقب نگاه نمی کرد، بلکه به جلو نیز نگاه می کرد. این تجربه که اکنون تا 11 آگوست در دسترس است، اولین باری است که موزه ای دارای فناوری AR متعلق به Snap Inc.

با فشار بیشتر، مهمانان خود را در یک مهمانی کوکتل با اغذیه فروشی، شراب و آبجو در یک طرف، و میزهایی که برندهای تحت رهبری طراحان را که توسط FiSF، مانند DiarraBlu، در سمت دیگر انکوباتور شده اند، برجسته کردند.

جینین بارنت سیلبربلات، رئیس و رئیس هیئت مدیره در FiSF، خطاب به جمعیت گفت که این سازمان نه تنها به برگزاری این جشن کمک می کند، بلکه با بنیاد حقوق بشر و برنامه «ارزش های خود را بپوشید»، ابتکاری که برای بالا بردن آن ایجاد شده است، مشارکت می کند. آگاهی در مورد مسائل اخلاقی در تولید مد

این گروه همواره از استعدادهای طراحی داخلی به عنوان ماموریت اصلی خود حمایت کرده است. اما او گفت: «به طور فزاینده‌ای، طراحان ما در زمانی که اینجا در منطقه خلیج زندگی می‌کردند، حضوری جهانی داشتند که با پیشرفت‌های فناوری امکان‌پذیر شد.

FiSF متوجه شد که گروه‌هایش به طور فزاینده‌ای متعهد به حمایت از جوامع در خانه هستند، که این گروه را ترغیب کرد تا دیافراگم خود را باز کند و جامعه خود را با HRF ترکیب کند.

چرا یک سازمان حقوق بشر به مد اهمیت می دهد، چه رسد به اینکه یک برنامه کامل را به آن اختصاص دهد؟ میشل گولینو، مدیر حقوقی و برنامه های HRF، گفت. “زیرا در پس این دنیای زیبایی، زرق و برق، خلاقیت، دنیای دیگری وجود دارد که در آن میلیون ها انسان به طور خستگی ناپذیر به دست اربابان برده کار می کنند.”

او افزود که HRF از ارتباط بین مد و نقض جهانی حقوق بشر نگران شد. این باعث شد که بنیاد در سال 2017 ارزش‌های خود را بپوشید تا بر موضوعاتی از تولید و منبع‌سازی آگاهانه محیط‌زیست گرفته تا حذف کار اجباری تمرکز کند، مانند آنچه بر مردم تحت آزار و اذیت اویغور در چین تحمیل شده است.

کلودیا بنت، مدیر Wear Your Values، گفت که اینها “هزینه های اجتماعی پنهان” کسب و کار مد هستند.

این گروه روی یک پایگاه داده جدید کار می کند تا به خریداران راهی آسان برای یافتن و حمایت از مارک های اخلاقی بدهد. امیدوار است سال آینده آن را در دسترس قرار دهد.

بنت روی صحنه گفت: «مد شکلی از داستان سرایی، نوعی بیان است، و دلیل اینکه همه ما امروز اینجا هستیم این است که می تواند نوعی کنشگری باشد.