ساعت خانه اپرایی که دوام آورده است

در بالای ساختمان اپرای Semperoper در مرکز تاریخی درسدن، آلمان، یک ساعت دو صفحه‌ای برای جلب توجه با صحنه‌های مجلل و صداهای قدرتمند روی صحنه و همچنین فضای داخلی پرآذین خود خانه اپرا رقابت می‌کند.

بسته به صندلی اپراتور و میزان فشار دادن به گردن، ممکن است به راحتی بتوان از صفحه سمت چپ با اعداد رومی، و پانل سمت راست با اعداد عربی، درست در زیر دو کروبی که با طلا پیچیده شده اند، غافل شد. اما این ساعت یادآور تاریخ غنی ساعت‌ها و ساعت‌های منطقه زاکسن و گواهی بر Semperoper است که توسط معمار مشهور آلمانی Gottfried Semper طراحی شده است که دو بار تخریب و بازسازی شده است. (فصل 2022-23 خود را در 2 سپتامبر با “Die Zauberflöte” یا “The Magic Flute” افتتاح می کند.)

این ساعت در اواخر دهه 1830 توسط یوهان کریستین فردریش گوتکایس، ساعت ساز چیره دست، برای اولین خانه اپرا طراحی شد. در زمانی که او در حال آموزش فردیناند آدولف لانگ، داماد آینده‌اش بود، که در سال 1845 A. Lange & Söhne را ایجاد کرد، ساعت‌ساز لوکس آلمانی که اکنون مقر آن در دهکده ساعت‌سازی گلاشوت، حدود 25 مایلی جنوب درسدن است.

ویلهلم اشمید، مدیر اجرایی A. Lange & Söhne، در ایمیلی نوشت: «زمانی که اولین Semperoper ساخته شد، پادشاه ساکسون یک ساعت صحنه را درخواست کرد که به راحتی در تاریکی از هر فاصله ای در سالن دیده شود.

او افزود: «او ساعتی می‌خواست که تماشاگران را از کار کردن با ساعت‌های جیبی‌شان باز دارد، تقریباً شبیه نسخه قرن نوزدهمی چراغ تلفن همراه که اکنون تقریباً همه‌جا در هنگام اجرا وجود دارد.»

Gutkaes دارای اعدادی بود که روی پارچه چاپ شده بود و دو طبل پیچیده شده بود که از پشت توسط یک قطار چرخی حرکت می کردند. اعداد رومی I تا XII که از طریق دو پنجره بالای صحنه قابل مشاهده هستند، ساعت را نشان می‌دهند، در حالی که اعداد عربی 5 تا 55 دقیقه‌ها بودند، با یک فضای خالی برای بالای ساعت. (آن را به عنوان پدربزرگ خود در نظر بگیرید ساعت های دیجیتال را برگردانید در دهه 1960 رایج شد.)

به گفته A. Lange & Söhne و مورخان Semperoper، دلیل برخی از جزئیات طراحی ساعت اصلی، با این حال، تا حدودی مبهم است. آنها گفتند که قابل قبول ترین توضیح در پس نمایش اعداد این بود که هر ساعت آنالوگ باید بسیار بزرگ باشد تا از 1700 صندلی خانه اصلی اپرای (اکنون حدود 1300 صندلی وجود دارد) دیده شود. نمایش دیجیتال هر عدد – با ارتفاع حدود 40 سانتی متر یا نزدیک به 16 اینچ – کاربردی تر به نظر می رسد.

آقای اشمید گفت: «ساعت صحنه در زمانی ایجاد شد که موسیقی اپرا و ساعت‌سازی دقیق ساعت‌ها و ساعت‌های جیبی در آلمان در اوج خود بودند، که همچنین آغاز A. Lange & Söhne بود. ساعت Semperoper روحیه خلاقانه ساعت سازان درسدن را در آن زمان نشان می دهد. ساعت صحنه Semperoper بخش مشخصی از تاریخ ما است.

خانه اپرا در سال 1841 افتتاح شد اما در سال 1869 در اثر آتش سوزی ویران شد. سمپر که به دلیل مشارکت در قیام مه 1849 علیه سلطنت ساکسون تبعید شد، نتوانست برای کمک به بازسازی به درسدن بازگردد. با این حال، پسرش از برنامه‌های پدرش استفاده کرد و خانه جدید در سال 1878 افتتاح شد. این خانه به یکی از مهم‌ترین خانه‌های اپرای آلمان تبدیل شد، با نمایش شاهکارهایی مانند “Tannhäuser” و “Der Fliegende Holländer” توسط ریچارد واگنر (یکی از دوستان Semper’s) در اواسط دهه 1800 و “Der Rosenkavalier”، “Elektra” و “Salome” توسط ریچارد اشتراوس در اوایل دهه 1900.

پس از آتش سوزی سال 1869، لودویگ توبنر، شاگرد گوتکائس، ساعت صحنه را در سال 1879 بازتولید کرد. مدلی از این ساعت دوم در سال 1896 توسط دو نفر از کارآموزان توبنر ساخته شد و اکنون در معرض دید دائمی قرار دارد. کابینه سلطنتی ابزارهای ریاضی و فیزیکی در درسدن

Semperoper دوباره در فوریه 1945 در جریان بمباران درسدن توسط متفقین نابود شد. اما 40 سال بعد، در فوریه 1985، با یک ساعت جدید بر روی پیش‌نمایش بازگشایی شد. با الهام از طراحی اصلی، از همان نوع قطار دنده برای جابجایی اعداد استفاده کرد.

امروزه، این مکانیسم با برق کار می کند، اما در غیر این صورت، هنوز هم یک مطالعه در صنعت اصلی Gutkaes و شاگردانش است.

پیتر تیلر، مدیر هنری Semperoper، در یک مصاحبه تلفنی از درسدن گفت: «این اساساً یک ساعت دیجیتالی از قرن نوزدهم است که یک ماشین بزرگ در داخل آن همه چیز را انجام می دهد. این بیانی از مدرنیسم در قرن نوزدهم است، و همچنین بیان مدرنیسم در زاکسن بود. اولین خط قطار راه دور در آلمان از درسدن به لایپزیگ در دهه 1830 بود. همه اینها بخشی از رونق صنعت در آن زمان است.»

ساعت های اپرا نادر هستند. تنها ساعت پرمخاطب دیگر در یک سالن اپرای اروپایی در لا اسکالا در میلان است که در زمان افتتاح خانه در سال 1778، ساعت مشابهی روی پیش‌نمایش داشت. این ساعت از بمباران میلان توسط متفقین در سال 1943 جان سالم به در برد، اما با یک برقی جایگزین شد. ساعت در سال 1970

به گفته آقای تیلر، ساعت مدرن Semperoper از این جهت که همچنان از بسیاری از فناوری ساعت‌شناسی اولیه خود استفاده می‌کند و ارتباط نزدیکی با یک ساعت‌ساز بزرگ اروپایی دارد، منحصربه‌فرد است.

به عنوان مثال، در سال 1989، والتر لانگ، نوه فردیناند آدولف لانگ، چهار ساعت افتتاحیه A. Lange & Söhne را که پس از چندین دهه فعالیت توسط دولت کمونیستی آلمان شرقی دوباره متولد شد، به عنوان یک شرکت مستقل رونمایی کرد.

این مجموعه شامل Lange 1 بود که به طراحی بسیار مرتبط با این برند تبدیل شده است. و توضیحات وب سایت آن اشاره می کند که، در ادای احترام به ساعت Semperoper، دو عددی که تاریخ روی صفحه را نشان می دهند هستند بزرگتر از نشانگرهای تاریخ در ساعت های دیگر و مانند ساعت خانه اپرا، قاب طلایی دارند. نام تجاری، تاریخ، خانه اپرا – همه به روشی ظریف با هم مرتبط هستند.

آقای تیلر گفت: «در قرن نوزدهم، کلیساهای بزرگ جابجایی ایستگاه‌های قطار بودند و ساعت‌هایی داشتند که یک هدف لجستیکی داشتند، اما بیانگر زمان و فناوری بودند. Semperoper کلیسای جامع موسیقی و فرهنگ است، بنابراین منطقی بود که باید یک ساعت نیز داشته باشد.