فریدمن خوب، همانطور که هر دو می دانیم، مؤسسه لباس تنها بخش در موزه است که باید بودجه عملیاتی خود را بپردازد – و نمایش ها. بنابراین شما پول را دنبال می کنید. و مطمئناً، بخشی از نقش مد در این موزه، بهویژه از زمانی که اندرو بولتون، متصدی آن، مدیریت را بر عهده گرفت و شروع به خلق این آثار عجیب و غریب کرد، این بوده است که نقطه ورود قابل دسترستری به مؤسسه بزرگ باشد و مردم را از درها عبور دهد. به یاد دارم که یکی از متصدیان سابق، هارولد کودا، به من گفت که موزه زمانی سطوح دسی بل نمایشگاههای مختلف را اندازهگیری میکرد، و برای نمایشهای مؤسسه لباسها بسیار بالاترین بود، زیرا همه از داشتن نظر درباره لباسها مطمئن هستند. و من فکر میکنم که این نمایش سخنگو خواهد بود، هم به این دلیل که بسیاری از لباسهای نمایش داده شده بسیار زیبا هستند و هم به دلیل جنبههای «پت بانی» مانند. شما چه میگویید؟
FARAGO من در مورد تعامل و غوطه ور شدن، تردیدهای واقعی دارم، که تلاش های این نمایش را برای نگاه کردن به لباس از دریچه های علمی و شاعرانه یکباره کاهش می دهد. این تکنیک دو کانونی رویکردی جذاب است و شاید «زیباهای خفته» با نیمی از بودجه، دو برابر بهتر بوده است.
اما قبل از اینکه وارد سبک شویم باید در مورد ماهیت این نمایش صحبت کنیم – تا جایی که بتوان این دو را از هم جدا کرد….
فریدمن توضیح مربوط به پوسیدگی یا زودگذر بودن لباس در مجموعه موزه است (لباس هایی که دارای یک “رذیلت ذاتی” هستند، که اصطلاح مورد علاقه جدید من است) که باعث شد بولتون به فکر گیاهان، جانوران و غیره باشد. منجر به موضوعاتی شد که او برای بزرگ کردن نمایشگاه استفاده کرد. این یک منطق تا حدودی آشفته است، اما اساساً می توان آن را خلاصه کرد: مد از زمانی که مد شد تحت تأثیر طبیعت قرار گرفته است!
چیزی که بسیار واضح است، اما تماشای آن نیز سرگرم کننده است. چه کسی نمیخواهد مدتی را صرف تماشای شاهکار دیور کند، لباسهایی که با مهرهها کف میکنند، یا لباسهای خشخاش Paquin از سال 1937 با پارچه ابریشمی با ظرافت گلبرگهای گل، یا پالتوی Loewe از یک نمایش اخیر باند در حال جوانه زدن. چمن واقعی؟ (آخری باید هر هفته با یک نسخه جدید جایگزین شود، زیرا علف ها نمی توانند آنقدر بدون آبیاری دوام بیاورند.) جذابیت بصری محض این لباس ها استدلال قانع کننده ای را ایجاد می کند که حداقل برخی از طرح ها دارای آن هستند. جذابیت بی انتها هنر بزرگ
منبع: https://www.nytimes.com/2024/05/09/arts/design/fashion-met-gala-costume-institute-review.html