“در زمان مناسب آمده است”: چرا جوایز مد به جام مقدس برای طراحان جوان در حال مبارزه تبدیل شده است | روش

به عنوان یک طراح جدید، چگونه توجه دنیای مد را به خود جلب می کنید؟ یک قطعه ساخته شده برای بدلکاری پانسمان ایجاد کنید؟ آیا دختری مانند هیلی بیبر را متقاعد کنید که آن را بپوشد؟

شکستن در 2 تریلیون پوند مد جهانی صنعت هرگز آسان نبوده است، اما اخیراً همه چیز حتی سخت تر شده است.

بسیاری از فارغ التحصیلان مد دانشگاه را با بدهی ترک می کنند (هزینه تحصیل برای لیسانس طراحی مد در سنترال سنت مارتینز لندن بیش از ۹ هزار پوند در سال برای دانشجویان بریتانیایی هزینه دارد). کارآموزی – روش استاندارد کسب تجربه در صنعت – به طور منظم بدون دستمزد یا پرداخت حداقل دستمزد است، در حالی که اکثر مشاغل در پایتخت مستقر هستند، جایی که میانگین قیمت اجاره اخیراً به رکورد 2210 پوند برای هر ملک در ماه رسیده است.

پس از همه گیری جهانی، بحران اقتصادی مداوم و برگزیت، شورای مد بریتانیا از دولت خواست تا حمایت کندبا تاکید بر این که بسیاری از رشد بیش از حد متوسطی که بریتانیا در 10 سال گذشته ایجاد کرده است به راحتی می تواند از بین برود.

حتی برخی از طراحان معتبر از یک مجموعه به مجموعه دیگر، با تکیه بر حمایت از برندهای بزرگتر کار می کنند. سال گذشته، متی بووان از دولچه و گابانا حمایت مالی دریافت کرد، در حالی که ریچارد کوین توسط شرکت اعتبارسنجی Clearpay حمایت شد. با این حال، گاهی اوقات این کافی نیست و طراحان سرسخت مانند خواهر و برادر مجبور می شوند انحلال داوطلبانه.

با این حال، راه دیگری وجود دارد که بسیاری از طراحان به امید موفقیت خود در آن می روند: ورود به یک رقابت.

دو عنصر باعث جذابیت مسابقات می شود. اولاً، آنها این فرصت را به طراحان ارائه می دهند تا سرمایه جدی به دست آورند تا برند خود را از طبقه (اتاق خواب) خارج کنند. و ثانیاً، مسابقات می تواند به معرفی نام آنها در صنعت کمک کند و به آنها فرصتی می دهد تا شبکه خود را گسترش دهند.

یکی از معتبرترین جوایز برای ستاره های در حال ظهور در صنعت، جایزه بین المللی Woolmark است. این مسابقه بیش از 80 سال پیش در پاریس تأسیس شد، جایی که توسط یک طراح ناشناس به نام والنتینو گاروانی، بنیانگذار برند همنام خود والنتینو، برنده شد. در سال‌های بعد، ایو سن لوران و کارل لاگرفلد مقام اول را کسب کردند.

سیناد بورک، فعال معلولین، ستاره جلد مجله ووگ و داور در پنل Woolmark می‌گوید: «بسیاری از چیزهایی که برای طراحان جوان غیرقابل دسترس است فقط حضور در اتاق است. این فرآیند به آن دسته از متخصصان کلیدی صنعت دسترسی پیدا می‌کند و فینالیست‌ها می‌توانند با آنها ارتباط برقرار کنند.»

شگفت آور است که برای صنعتی که به انحصار خود می بالد، رقابت های آزاد که زمین بازی را یکسان می کند، به طور گسترده توسط دروازه بانان آن مورد استقبال قرار گرفته است. علاوه بر جایزه وولمارک، در فرانسه جایزه آندام (مارتین مارگیلا برنده قبلی است) و جایزه LVMH (ژاکموس در سال 2015 برنده آن شد) نیز وجود دارد.

در بریتانیا، جایزه ملکه الیزابت دوم برای طراحی بریتانیایی وجود دارد که اولین بار در سال 2018 راه اندازی شد.

روز پنجشنبه، پادشاه چارلز این جایزه را به Foday Dumbuya، بنیانگذار و مدیر خلاق Labrum London اهدا کرد. پادشاه در مورد حمایت حیاتی که شورای مد بریتانیا از طراحان جدید ارائه می کند، اشاره کرد. در سال مالی گذشته، بیش از 1.2 میلیون پوند وجوه به طراحان و محققان تحویل داده است.

یکی از سرمایه‌های آن، صندوق مد طراحان BFC/Vogue، اخیراً توسط برند لباس زنانه 16Arlington برنده شد. مارکو کاپالدو از 16آرلینگتون که جایزه نقدی 150000 پوندی دریافت کرد، می‌گوید: «جوایز برای کسب‌وکارهای مستقلی مانند ما حیاتی هستند». آنها به ما این فرصت را می دهند که کسب و کار خود را گسترش دهیم و به رشد آینده نگاه کنیم و همچنین باورنکردنی ترین پلتفرم را برای برند فراهم کنیم.

روز سه‌شنبه، شش ماه پس از کاهش از بیش از 100 نفر به هشت فینالیست، برندگان جایزه Woolmark 2023 در مراسمی در پتی کاخ معرفی شدند.

برنامه فضایی لاگوس، یک نام تجاری مستقر در نیجریه که توسط آدجو تامپسون تأسیس شد و هدف آن تغییر نگرش رایج از مد آفریقایی است، برنده شد، در حالی که جایزه دیگری – جایزه کارل لاگرفلد برای نوآوری – به برند دانمارکی A Roege Hove تعلق گرفت. قطعات بیرونی طرح های بافتنی سنتی را زیر و رو می کنند.

من فقط خوشحالم. تامپسون (که از ضمایر آنها/آنها استفاده می کند)، در حالی که آنها با جایزه خود برای مطبوعات ژست گرفتند، گفت: من لال هستم. آنها 200000 دلار دلار استرالیا (کمی بیش از 100 هزار پوند به پوند انگلیس) دریافت کردند در حالی که به Amalie Røge از دانمارک 100000 دلار استرالیا (حدود 53000 پوند) اهدا شد.

تامپسون گفت که این جایزه برای آنها بسیار مهم است، زیرا هیچ نوع حمایت مالی برای طراحان در نیجریه وجود ندارد. آنها گفتند: “شما واقعاً مستقل هستید” و افزودند که تیم شش نفره آنها نیز بدون تامین برق ثابت کار می کردند. «به دلیل فساد گسترده دولتی و [other factors]بسیاری از افرادی که گنجینه های ملی محسوب می شدند فراموش شده اند. آنها گفتند که برنامه فضایی لاگوس صداها را بالا می برد و از مردم حمایت مالی می کند و این نیز یک پیروزی برای آنهاست.

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید

پس از ارتقاء خبرنامه

با برداشته شدن یارانه سوخت دولت در ماه آینده، تامپسون قصد دارد از بخشی از صندوق جایزه برای سرمایه گذاری در پنل خورشیدی به جای اتکا به شبکه ملی استفاده کند.

نوامبر گذشته، به هر فینالیست جایزه Woolmark 60,000 دلار استرالیا (32,000 پوند) داده شد و وظیفه ایجاد شش قطعه با استفاده از پشم مرینوس را بر عهده گرفت. برای کمک به آنها در دستیابی به این هدف، آنها همچنین به گروهی از کارشناسان مد دسترسی پیدا کردند که از زنجیره تامین گرفته تا فرآیند خرید تجاری و سبک تجارت الکترونیکی را در بر می گرفت. برخلاف سایر مسابقات که در آن ها یک مجموعه مستقل مورد نیاز است، جایزه Woolmark به شرکت کنندگان اجازه می دهد از قطعات به عنوان بخشی از نمایشگاه فصلی خود استفاده کنند.

رابین لینچ، فینالیست می‌گوید: «این بدان معناست که ورود به آن هیچ هزینه‌ای برای ما ندارد. “من برخی از قطعات ورودی خود را به عنوان بخشی از مجموعه پاییز/زمستان 2023 خود در فوریه نشان دادم.”

برک توضیح می‌دهد: «ایده این است که به عنوان یک فینالیست، منابع آموزشی، شبکه تأمین‌کننده و ساختار مالی برای کمک به شما در ساخت مجموعه‌ای که قرار است وارد شوید، داشته باشید». “این ارزیابی را عادلانه تر می کند زیرا برخی از مارک های رقابتی بزرگتر از دیگران هستند.”

هشت مجموعه فینالیست سپس توسط هیئتی که شامل مدیر خلاق Alaïa، Pieter Mulier بود، مورد قضاوت قرار گرفتند. الساندرو سارتوری، مدیر هنری Zegna; فرانچسکو ریسو، مدیر خلاق مارنی؛ و عکاس تایلر میچل.

سارتوری می گوید: «این لحظه ای است که زندگی طراح را تغییر خواهد داد. این فقط به پول مربوط نمی‌شود، بلکه تمام قرار گرفتن در معرض رسانه‌ای است که با آن همراه می‌شود، و پشتیبانی صنعت یک تغییر بازی است.»

Røge که از طریق این طرح، کار خود را با یک کارخانه جدید و یک کارخانه نخ شروع کرد و یک سهامدار جدید در چین کشف کرد، می‌گوید: «مربی قیمتی ندارد. Røge قصد دارد وجوه جایزه خود را برای یک دستگاه چاپ دیجیتال خرج کند.

برای کسانی که برنده نشدند، دسترسی به زنجیره تامین جهانی Woolmark برای ایجاد آثار خود همچنان به پیشرفت برندهایشان کمک کرد. لینچ توضیح می‌دهد: «کارخانه‌ها تمایل دارند حداقل سفارش پارچه‌ای بین 500 تا 1000 متر داشته باشند. ما معمولاً فقط به 10 متر نیاز داریم، بنابراین معمولاً حتی پاسخی دریافت نمی‌کنیم.» با برداشته شدن محدودیت‌ها، لینچ توانست به طیف گسترده‌ای از پارچه‌های فنی دسترسی پیدا کند که خلاقیت او را بیشتر تقویت کرد. او امیدوار است که به استفاده از این تامین کنندگان ادامه دهد.

برای تامپسون، که به طراحانی از جمله یوجی یاماموتو و ری کاواکوبو اشاره می‌کند و با تامین‌کنندگان ژاپنی کار می‌کرد، جایزه نمی‌توانست در زمان بهتری به دست بیاید. آنها می گویند که در ماه ژوئن برای اولین بار در هفته مد پاریس خود را آماده می کنند و می گویند که این به آنها اجازه می دهد تا روی “اولین حضور مناسب” تمرکز کنند و در عین حال بینندگان بیشتری را نیز جذب کنند.

تامپسون، که برنامه فضایی لاگوس را در سال 2014 تأسیس کرد، می‌گوید: «مد سخت است. وقتی برای اولین بار صدای خود را پیدا می‌کنید، شک و تردید زیادی به خود دارید. این وسوسه انگیز است که فقط برای یک برند کار کنید. با این حال، من واقعاً روی تنظیم دقیق پیامم کار کرده ام. به عنوان یک فرد عجیب و غریب از نیجریه، بسیار مهم است که با چه کسی هستم ارتباط برقرار کنم. برنده شدن در این احساس می کند که در زمان مناسب آمده است.”

اگر می خواهید نسخه کامل این خبرنامه را بخوانید، لطفا مشترک شوید تا هر پنج شنبه بیانیه مد را در صندوق پستی خود دریافت کنید.