دگرگونی فرهنگی چیزی است که تعداد زیادی از برندها در تلاش برای رسیدن به آن هستند، اما هیچ مسیر مستقیمی برای رسیدن به آن وجود ندارد، یا راهی برای تعریف مختصر آن وجود ندارد.
مانند افراد متنوعی که بسیاری از شرکت‌ها به عنوان مشتری دارند، اما ممکن است آنها را نشناسند، یافتن ضرایب مناسب نیاز به ترکیبی از اصالت، تنوع و گنجاندن دارد. استخراج و تعریف موضوع در بحث “عامل فرهنگ” سیسی جانسون، استاد MBA و بنیانگذار SelfSells بود. روبرتو راموس، مدیر اجرایی و مدیر ارشد خلاق در Ideatelier، و متیو یوکوبوسکی، متصدی ارشد مد و فرهنگ مادی در موزه بروکلین. تارا دونالدسون، ویراستار اجرایی WWD و رئیس تنوع و گنجاندن در Fairchild Media Group، بحث را در نشست مدیر عامل پوشاک و خرده فروشی WWD مدیریت کرد.
راموس در آغاز گفت‌وگو گفت: «ما در این دوران خارق‌العاده زندگی می‌کنیم و هیچ چیز خارق‌العاده‌تر از فرهنگ نیست. وقتی در نقاط عطف هستیم، هم به گذشته و هم به آینده نگاه می کنیم تا بتوانیم راه پیش رو را تصور کنیم.»
گفته می شود، از دیدگاه او نیاز به عمق و کشف روانشناختی بیشتری وجود دارد. علاوه بر این، تشنگی برای فیزیکی، نمایشی بودن و داستان سرایی وجود دارد که «به ما یادآوری کند که ما ربات نیستیم» و «شکست دادن و پیشی گرفتن از فرضیه الگوریتم‌ها و روباتیک». راموس نمایشگاه «Christian Dior: Designer of Dreams» (که در ماه فوریه در موزه بروکلین به پایان رسید) را به عنوان نمونه‌ای عالی از نمایش مجلل، تئاتر و داستان سرایی همهجانبه‌ای که هوس می‌شود، متمایز کرد.
همچنین پیش‌فرض‌هایی برای افسانه‌های جدید وجود دارد که توسط استعدادهایی مانند ویرژیل ابلوه فقید و «امکانات جدیدی که او ارائه کرد» ثابت شده است. چنین بی حد و مرزی را می توان از نظر فرا وجه نیز دید.
راموس گفت: «این ایده از فرهنگ با حرف C بزرگ، بدون محدودیت، با کمی آشفتگی همراه است. “بنابراین [the question] این است که “برندها چگونه این شهود و آن حس هسته را توسعه می دهند تا در اطراف فرهنگ چابک باشند؟” بسیاری از چیزهایی که در رابطه با اشتباه برندها می بینیم این است [due to executives] بیش از حد به آن فکر کردن، نداشتن آن هسته [authenticity] یا تعقیب اجسام براق زیاد، درست است؟ چگونه این کار را به شکلی قوی تر و شهودی تر انجام دهیم؟ در نهایت، در حال حاضر، فرهنگ نمونه نهایی قدرت نفوذ است.»
به هر حال فرهنگ تعریف شده است، راموس خاطرنشان کرد که در 10 بازار برتر ایالات متحده، 80 درصد از نسل بعدی چند فرهنگی و چند نژادی هستند و شرکت ها باید آن را در داخل و از طریق گسترش خود منعکس کنند. پس از سال‌ها «انتخاب خود» در صنعت مد، جایی که «ما به همان مکان‌ها و مهمانی‌های یکسان می‌رویم، و می‌دانید، همه ما به عنوان متهم مقصر هستیم»، باید به آفریقا، لاتینکس توجه بیشتری شود. راموس گفت که جامعه و به طور کلی یک ذهنیت بازتر.
جانسون دیدگاه دیگری ارائه کرد و پیشنهاد کرد که “ما باید به فرهنگ به عنوان یک ناآموزی بزرگ نگاه کنیم.” به عنوان یک استاد، او به بسیاری از مدارس کمک می‌کند تا برنامه‌های درسی خود را از نظر مطالعه مد در سال‌های 2022-23 یا در کل تجملات شکل دهند یا تغییر دهند.
به عنوان مثال، دانش‌آموزان مدرسه مد سنتی لزوماً در مورد تلاقی تجمل، مد و هیپ هاپ، که جانسون «بسیار مشتاق است» و در برنامه درسی خود گنجانده است، یاد نمی‌گیرند. او گفت که علاوه بر افزایش آگاهی فرهنگی، چنین مکالماتی کلیدی است و به عنوان ابزاری برای دانش آموزان قبل از شروع شغل در صنعت مد عمل می کند.
در کار بر روی نمایشگاه “تیری موگلر: کوتوریسم” که در 18 نوامبر برگزار می شود، یوکوبوسکی فرهنگ را “بسیار چند لایه” می داند، به ویژه در موزه بروکلین، جایی که مخاطبان در سه حوزه بین المللی، محلی و “بسیار محلی” هستند. مانند «خود بروکلین». او توضیح داد: «ما به این موضوع فکر می‌کنیم که هنر عالی، فرهنگ پاپ وجود دارد و بعد از آن چیزهای زیادی وجود دارد که از خیابان یاد گرفتیم. و زمان آن فرا رسیده است که همه آن لایه های مختلف فرهنگ بصری را در نظر بگیریم و آنها را در گفتگو با مخاطبان خود ترکیب کنیم.»
به نوبه خود، او و تیمش همیشه به دنبال این هستند که چند مکالمه در آن واحد در مورد فرهنگ انجام شود، اما این باید تعدیل شود. این به روش‌های مختلفی شکل می‌گیرد، مانند نحوه آویزان شدن هنر در گالری‌های موزه بروکلین. یوکوبوسکی توضیح داد که به طور فزاینده‌ای، جلسات در مؤسسات فرهنگی با تأیید، با اطلاع شرکت‌کنندگان از مالکیت اصلی زمین، جایی که ساختمانی که آنها در آن هستند، در قلمرو واگذار شده، آغاز می‌شود. نصب مجدد گالری‌های هنر آمریکایی موزه بروکلین با معرفی Lenapehoking، سرزمین اجدادی مردم Lenape، که ساکنان اصلی بروکلین بودند، آغاز می‌شود.
او گفت در حالی که بسیاری از مؤسسات فرهنگی با سه سال تعطیلی مواجه شدند (در میان آنچه قبلاً برای برخی رکود 10 ساله بود)، کندی همه گیر این فرصت را به موزه ها و مؤسسات فرهنگی داد تا در برخی موارد تجدید نظر کنند. یوکوبوسکی گفت: «این به ما فرصتی داد تا نحوه صحبت درباره فرهنگ رو به جلو را دوباره تنظیم کنیم.
در مورد اینکه چگونه شرکت‌ها می‌توانند رویکرد خود را به تحول فرهنگی تغییر دهند، راموس گفت بسیاری از سازمان‌هایی که او با آنها کار می‌کند «بهترین نیت‌ها را در جهان دارند»، اما تیم‌های آنها مثلاً 90 درصد از پایگاه مصرف‌کننده‌شان را منعکس نمی‌کنند. او با توجه به اینکه چه تعداد از سازندگان از منابع یکسان استخراج می‌کنند و به مکان‌های مشابهی مانند میلان سفر می‌کنند، سفر به مکان‌های مختلف را پیشنهاد کرد. او گفت: «این کار از درون با همه شما شروع می‌شود و سازمان‌هایتان را به چالش می‌کشید تا از مناطق امن شما خارج شوند و این گفتگوها را انجام دهید.»
با توجه به اینکه چگونه ممکن است همه چیز در سال آینده تغییر کند، یوکوبوسکی اشاره کرد که چگونه در شهری با ده ها موزه، موزه بروکلین اغلب در مورد اینکه چگونه می تواند خود را متمایز کند، بحث می کند. البته این امر مستلزم انجام این کار از طریق گفتگوهای فرهنگی و مسائل اجتماعی است. او گفت که چشم انداز برگزاری نمایشگاه هایی با موضوعاتی مانند عدالت آب و هوا و حبس دسته جمعی مورد بحث قرار گرفته است. در حالی که زیبایی‌شناسی همیشه بخشی از فرآیند برنامه‌ریزی است، در مورد چگونگی ارتباط آنها با گفتگو در مورد موضوعات مهم نیز فکر می‌شود.
جانسون گفت: «شاید بیشتر بر مسئولیت اجتماعی شرکت تمرکز کنم. در حال حاضر گفتگوهای زیادی از نظر اجتماعی در حال وقوع است. یکی از چیزهایی که من روی آن تمرکز کرده‌ام، زباله‌های نساجی جهانی است، با اشاره به اینکه غنا چگونه مملو از هر برندی است که فکرش را بکنید و مد آفریقایی نیست.
اهدای لباس هایی که به جنوب جهانی می رود به اقتصاد محلی و صنعت نساجی منطقه آسیب می زند. جانسون گفت: «مردم لباس‌های دست دوم غرب می‌پوشند و دیگر علاقه‌ای به پوشیدن منسوجات «شگفت‌انگیز و شگفت‌انگیز» محلی ندارند.
منبع: https://wwd.com/fashion-news/fashion-features/defining-ins-and-outs-of-cultural-transformation-1235406719/
