تامی هیلفیگر برند 9.3 میلیارد دلاری خود را برای اولین بار در سه سال گذشته با یک نمایش پاییزی با الهام از اندی وارهول به نیویورک بازگرداند که همچنین توانست یکی از متنوع ترین های هفته مد باشد.
پالوما السیسر مدل امروزی و مدل بومی آمریکایی و کوانا چاسین هورس، مدل و فعال بومی آمریکایی، در کنار بازیگر جولیا فاکس، سردبیر سابق مجله Interview که توسط وارهول، باب کولاچلو و باب کولاچلو و در Skyline Drive-In بروکلین پوشیده شده بود، یک کت واک با فویل به اشتراک گذاشتند. حدود 20 چهره ناشناخته بازیگران خیابانی.
مانند همیشه در مورد تامی هیلفیگر، نمایش یکشنبه شب به همان اندازه که در مورد مد بود. بادکنکهای نقرهای که کار وارهول را به یاد میآورند، ابرهای نقرهای در سال 1966، صحنه را تزئین کردند، قوطیهای آب با برند هیلفیگر پخش شد و لیدی بانی، یکی دیگر از موزههای وارهولیان، آهنگهای دونا سامر را پخش کرد.
حضار شامل کیت ماس، دو کارداشیان و تراویس بارکر نوازنده بود که بعداً با کت هیلفیگر به صحنه یورش بردند. همه تماشاگران پانچو پوشیده بودند. به طور معجزه آسایی، هیچ یک از 80 مدل زیر باران رانندگی سقوط نکرد.
هیلفیگر قبل از نمایش گفت: «من میخواهم همه چیز تا آنجا که ممکن است متنوع و متنوع باشد. من آن را از اندی دریافت کردم. در دهه 80 با او آشنا شدم. او من را وارد کارخانه کرد و به تنهایی به من نشان داد که چقدر مهم است که خود را با نمادهای فرهنگ پاپ احاطه کنم، که در پیشبرد برند من بسیار تأثیرگذار بود.
او همچنین یکی از قطعات خود را به قیمت هزار دلار به من پیشنهاد کرد، اما من توان خرید آن را نداشتم. حالا من تعداد کمی دارم.»
این لباسها خود درسی از آمادگی ستارهدار بودند، اگرچه بیشتر احساس میکردند که دختران بدجنس هستند تا داستان عشق، با استفاده از قدیمیترین نمادهای دانشگاهی – چاپهای دانشگاهی، لباسهای تشویق کننده و لوگو – و تبدیل آنها به بافتنیهای درشت، روسریهای ضخیم و لباسهای بزرگ.
لوگوی مدرن TH که توسط تصویرگر لباس های خیابانی فرگوس پرسل طراحی شده است، پفک های بزرگ را پوشانده است. اکثر مدلها دستکشهای ضخیم تا آرنج میپوشیدند و کیفهای ریز یا هولدهای بزرگ حمل میکردند. همکاری هیلفیگر با ریچارد کوین، طراح بریتانیایی، در میان 80 ظاهر مدفون بود، که به کت و شلوارهای تارتان، کتهای چرمی میخدار و کت و شلوارهای پفکی بیشتر، عاشقانهای با گل اضافه کرد.
تاثیر وارهول در مد به خوبی زیر پا گذاشته شده است. در سال 1991، ورساچه مجموعه معروف نئون پاپ خود را ایجاد کرد و لباسهایی را با عکسهایی از مرلین مونرو و جیمز دین پر کرد. در سالهای 2011 و 2014، جرمی اسکات نمادهای وارهولیان را به ترتیب برای برچسب همنام خود و Moschino قرض گرفت.
تأثیر وارهول در نمایش هیلفیگر نسبتاً متفاوت بود و بر عنصر کارخانهای نمایش تمرکز داشت (مهمانان میتوانستند مدلهایی را که آرایش مو و آرایششان انجام میشد تماشا کنند)، و روشی که وارهول و هیلفیگر برندهای خود را بر اساس دسترسی و هویت بصری آشنا ساختند. وارهول از قوطی های سوپ و مرلین مونرو استفاده می کرد، در حالی که هیلفیگر از ستاره ها و راه راه ها استفاده می کرد. با این حال، این در مورد این دو مرد و دوستی نیز بود: “ما هر دو در یک زمان آماده سازی میکردیم – میتوان گفت که این ملاقاتی از ذهنهای آماده است.”
تعقیب واهی نسل Z در دهه گذشته یکی از اولویت های هیلفیگر بوده است، و نمایش یکشنبه نیز بر روی پلتفرم جهانی Roblox پخش زنده و از طریق آواتارها در یک راهپیمایی دیجیتالی نمایش داده شد.
همچنین، به طور غیرمعمول برای هفته مد، برای خرید در دسترس بود (اکثر مجموعه ها یک فصل را از قبل نشان می دهند). هیلفیگر گفت: «ما در نیویورک هستیم، در کارخانه هستیم، اما در متاورس هم هستیم. “شما باید آن را تازه نگه دارید.”
منبع: https://www.theguardian.com/fashion/2022/sep/12/tommy-hilfiger-returns-to-new-york-with-a-diverse-warhol-inspired-show