در مراسم اسکار، بسیاری از افراد امیدوار ممکن است لباس کلاسیک را به تن کنند

برندگان و بازندگان، عیاشی های قدردانی، شلاق های سخاوتمندانه تواضع کاذب – اینها چیزهایی است که ما از اسکار انتظار داریم. فراتر از آن، واقعاً هیچ قطعیتی جز یکی وجود ندارد. تاکسدو وجود خواهد داشت.

بادوام، قابل استفاده، انعطاف‌پذیر، تاکسیدو یک نوع تجهیزات جنگی آزمایش‌شده برای جغدهای شب است، مظهر لباس یکنواخت و در عین حال، بنا به دلایلی، نوعی کت و شلوار که به افراد علاقه‌مندی می‌دهد. آنها فکر می کنند که این مسابقه رقص است. یا آن گونی اجاره ای نامناسب با یک منتوس کهنه در جیب. با این حال، اخیراً، درک نحوه پوشیدن لباس شب در حال تغییر است، هرگز واضح‌تر از فرش قرمز، جایی که در مجموعه‌ای از کت و شلوارهای پنگوئن، چه سنتی و چه نوآور، سلبریتی‌ها و استایلیست‌های آن‌ها به ما یک کلاس کارشناسی ارشد می‌دهند. لباس پوشیدن

در جوایز اخیر انجمن بازیگران سینما، بردلی کوپر، استیون یون و مت بومر با پوشیدن کراوات مشکی کمابیش بی عیب و نقص نزدیک بودند، در حالی که سایرین در گروه سلبریتی ها نشان دادند که این اسب جنگی جنگجو چقدر می تواند واقعا انعطاف پذیر باشد. تاکسیدو تقریباً تا حد تعریف مجدد بهینه‌سازی شده بود، با نسخه‌های آن به صورت تک یا دو سینه، تزئین شده با یقه‌های متقاطع و برش‌خورده مانند بولروی زنگوله‌ای. آن شب لباس‌هایی به رنگ‌های برنزی، قهوه‌ای، آبی نیمه‌شب، قرمز رژ لب، صورتی رژگونه و از همه به یادماندنی‌تر عاج بودند، در حالی که جرمی آلن وایت خواستار تغییر تصویر مدل لباس زیر تله تشنگی‌اش برای چیزی بیشتر از یک مرد برجسته بود.

مستر وایت با لباس تاکسیدو سنت لوران روی یک پیراهن باز و با یک پرنده الماس شلمبرگر بر روی سنجاق سنگی که به یقه اش چسبانده شده بود، صفت هایی را تداعی می کرد که اغلب با برادران هزاره مرتبط نیستند. مانند یک آواتار کوتاه کوتاه کری گرانت، او پیچیده، متین و – اجازه دهید بگوییم – بداخلاق بود.

در قلمرو تکرار زرق و برق دوران قدیم هالیوود، آقای وایت در آن شب رقابت زیادی داشت. و با توجه به رژه افراد مشهور تاکسیدو پوشی مانند تایلر جیمز ویلیامز (امیری دو سینه آبی بچه)، گلن پاول (بریونی یقه شال برنز)، رایان گاسلینگ (گوچی خاکستری کبوتری) و کیلین مورفی (سن لوران راه راه) ، به نظر واضح می رسید که در فرش قرمز اسکار چه انتظاری باید داشت.

یعنی بدون شیرین کاری کمد لباس. بهتر است آن‌ها را به مهمانی لباس‌های جلالی که مراسم مت گالا است واگذار کنید. به هر حال، مراسم اسکار، شب بزرگ هالیوود است، زیرا برای هر غیرنظامی که برای یک روز با حروف قرمز آماده می شود، کیفیت آموزنده خاصی دارد.

“من همیشه فکر می کنم هدف از لباس پوشیدن برای این مناسبت ها این است که می خواهید مادر و پدرتان این مراسم را با چه چیزی به یاد بیاورند؟” طراح تاد اسنایدر گفت. آیا این همان کت و شلوار زرهی یا یک کت مجردی زنجیره ای خواهد بود که تصمیم گرفتید در مراسم جشن هالیوود بپوشید؟

او می‌گوید: «آنچه افرادی مانند تیموتی شالامه روی فرش قرمز انجام می‌دادند، جالب بود تا زمانی که به کاکادو تبدیل شد. “دلیل خوبی وجود دارد که کلاسیک ها دوام بیاورند.”

مهمتر از همه این است که مانند لباس های خود، تاکسیدو یک مشکل را حل می کند. واضح، هوشیار و باوقار، ظاهر یک مرد را ساده می کند و ذاتاً ظریف است. جیانلوکا ایزایا، مدیر اجرایی Isaia، یک برچسب لباس مردانه لوکس ناپلی که توسط پدربزرگش در سال 1920 تأسیس شد، می‌گوید: «روش ساده لباس پوشیدن همیشه زیباتر است و لباس تاکسیدو به عنوان یک نشان دست نخورده است.

به طور خلاصه، این یک لباس یکنواخت است که به وضوح نشان دهنده اوقات فراغت و حس مناسبت است. و هر چقدر که تاکسیدو دلهره آور به نظر برسد، در واقع یکی از ضدبمب ترین فرمول های لباس مردانه است.

آقای اسنایدر گفت: “این در واقع جالب ترین ظاهر و بسیار ساده است.” مطمئناً زمانی که جان هام یا جورج کلونی آن را می پوشند، چنین به نظر می رسد، بازیگرانی که سبکشان به دوران اوج استودیوی تینسلتاون و ستاره های جذابی مانند فرد آستر بازمی گردد.

گرانت در لباسش، مانند سایر روش‌های دیگر، یک خودآفرینی کامل بود، و هرکسی که به دنبال یک پرایمر کراوات مشکی باشد، می‌تواند بدتر از استریم فیلم او «آن لمس راسو» محصول 1962 انجام دهد. در آن رام‌کام فراموش‌نشدنی دوریس دی، گرانت شیک بود، کت و شلوار شامی پشمی نیمه‌شب آبی تک‌شب با یقه‌های اوج با چهره ساتن، شلوار چین‌دار جلو با لوله‌های درز ابریشمی، پوشیده بود. پیراهن رسمی جلوی پلیسه دار سفید با سرآستین های تک دکمه، پاپیون آبی نیمه شب پروانه ای و پمپ های اپرا چرم لاک مشکی.

جان تیگه، رئیس Tailored Brands که مالک بازار انبوه زنجیره مردانه Wearhouse است، می‌گوید: اگر همه اینها بسیار پیچیده به نظر می‌رسد، به خصوص برای کسانی که کت و شلوار یا کفش توری نمی‌پوشند، لازم نیست چنین باشد. آقای تیگه گفت: “دقیقه ای که وارد یک فروشگاه می شوید، ما کسی را داریم که منتظر است تا شما را در این روند راهنمایی کند.”

با راهنمایی یا بدون راهنمایی، ارزش تلاش برای دوست یابی با لباس عروس را دارد. مارک سلیگر عکاس، که آخرین کتابش با عنوان “Vanity Fair: Oscar Night Sessions” با پرتره های زیبای استودیویی که در طول دهه ها از زمان شروع عکاسی گرفته است، گفت: “این فرصتی برای مردم است که بهترین نسخه از خود باشند.” ستارگانی که برای تجلیل ترین بال هالیوود وارد می شوند.

چه چیزی در مورد تاکسیدو است که به طور خودکار پوشنده خود را بالا می برد؟ آقای سلیگر گفت: «این آسان است. “این سادگی کلاسیک و زیبا است.”

تیتراژ عکس جوتارات پینیودونیاچت برای نیویورک تایمز (اندرو گارفیلد، آستین باتلر، بیل نای، برندان فریزر، چارلز پارنل، جی الیس، که هوی کوان، مایکل بی. جردن، رایان سیکرست، سارا پولی)؛ اریک گیلارد/رویترز (الیوت پیج، جیکوب الوردی، رامی مالک)؛ جردن اشتراوس/اینویژن، از طریق آسوشیتدپرس (سیمو لیو)؛ فریزر هریسون/گتی ایماژ (جان هام)

تولید شده توسط تانر کورتیس، گابریل جیانوردولی و شانون لین.