در حالی که او ممکن است یکی از موفق ترین عکاسان عصر خود باشد، واضح است که او آنچه را که برای عکاسی از زنان سیاه پوست به گونه ای لازم است که نور واقعی آنها را نشان دهد، ندارد. و گاهی اوقات چیزی که لازم است سیاه بودن است.
راه های زیادی برای به تصویر کشیدن زیبایی زنان سیاه پوست وجود دارد، اما هر کاری که آنی لیبوویتز انجام می دهد، اینطور نیست.
منبع: https://www.theguardian.com/commentisfree/2022/aug/23/annie-leibovitz-ketanji-brown-jackson-vogue-photos
این مشکل دیرینه لیبوویتز است. این عکاس بارها در تصاویر زنان قدرتمند سیاه پوست، از جمله، توپ را رها کرده است سیمون بایلز، ویولا دیویس، سرنا ویلیامز و ریحانا. در همه موارد، او موفق میشود سوژههایش را کسلکننده، خجالتی، دردناک و غمگین جلوه دهد، که دور از افراد سرزنده و برازندهای است که معمولاً هستند.
هفته گذشته، عکاس مشهور Vogue به اشتراک گذاشت نگاه یواشکی از شماره سپتامبر این مجله، که نمایه ای از قاضی دیوان عالی کشور، کتانجی براون جکسون را نشان می دهد. این تصاویر یک فاجعه بود، و واکنش های منفی در رسانه های اجتماعی به همان اندازه هرج و مرج بود، و کاربران توییتر نسبت به تلاش ناموفق دیگری توسط لیبوویتز برای عکاسی درست از زنان سیاهپوست خشمگین شدند.
هر دو تصویر دارای رنگ پوست براون جکسون هستند که بهطور استثنایی کسلکننده به نظر میرسند و هیچ یک از قدرت و لطفی که از نمایه Vogue از اولین زن سیاهپوست در دادگاه عالی ایالات متحده انتظار میرود را به تصویر نمیکشند. بسیاری نیز ترکیب تصاویر را به دقت بررسی کرده اند. این که آبراهام لینکلن نقطه کانونی اولین تصویر باشد، برای بسیاری از منتقدان به عنوان نمایش یک روایت ناجی سفید مطرح شد. براون جکسون در حال قدم گذاشتن در نقش جدید خود به عنوان بخشی از یک سنت بزرگتر در دولت ایالات متحده به تصویر کشیده شده است، در حالی که مردی که ظاهراً این امکان را برای یک زن سیاه پوست فراهم کرده است که حتی آن موقعیت را حفظ کند، به معنای واقعی کلمه بالای سر او آویزان است.
مسئله واقعی این است که وقتی افراد سفیدپوست سوژه او هستند، لیبوویتز موفق می شود آنها را به زیبایی در آن سبک به تصویر بکشد. اما زیبایی شناسی غم انگیز و کم نور به سادگی روی سیاه پوستان یکسان عمل نمی کند. عکسهای لیبوویتز زمانی اتفاق میافتد که سیاهی از طریق یک نگاه سفید دیده میشود که قادر به ثبت زیبایی واقعی آن نیست.
پرترهها در مرکز خرید ملی گرفته شدهاند، اولین آنها براون جکسون را به تصویر میکشد که بر ستونی تکیه داده است، در پشت سایهها پنهان شده است، در حالی که مجسمه بزرگ مرمری آبراهام لینکلن در پسزمینه او ظاهر میشود. در قسمت دیگر، او در مرکز نشسته و استخر بازتابی یادبود لینکلن پشت سر او کشیده شده است.