Olly Shinder مستقر در لندن آخرین استخدام در بازار خیابان دوور پاریس است – WWD

برای طراح بریتانیایی اولی شیندر، این واقعیت که کلکسیون فارغ التحصیل سنت مارتینز او در فضای مجازی منتشر نشد، موضوع مهمی نیست.

او به WWD گفت، با یادآوری اینکه چگونه خرده فروشان تماس می گرفتند و او با آدریان جوفه تماس می گرفت، گذشته از همه اینها، مجموعه دوره کارشناسی او همچنان او را “با مجلاتی که بیشتر به آنها علاقه مند بودم، با بازار خیابان دوور” مرتبط کرد.

با توجه به اینکه این موضوع باعث شد که او از این فصل به یک نقطه در بازار خیابان دوور پاریس برسد، کلیک ها نمی توانند رقابت کنند.

این جوان 23 ساله همیشه این حس را داشت که مد به او علاقه دارد، اما «از خانواده نسبتا محافظه‌کاری بود»، او احساس نمی‌کرد که این علاقه تشویق شود.

او که در لندن بزرگ شد، «به نکته ای اشاره کرد [of] رفتن به تک تک نمایشگاه‌های هنری، که در نهایت او را به دیدن گذشته‌نگرهای مد در باربیکن رساند.

بازار خیابان دوور لندن نیز تجربه‌ای غنی از «لباس‌ها در زمینه هنری زیبا» را ارائه می‌دهد، بدون نیاز به خرید. “حتی اگر فقط بازدید کنید[ing] [the store] گاه به گاه، با چیزی کنار می‌روید – یک ایده جدید، یا یک روش جدید برای دیدن چیزها فقط با مواجهه با مجموعه‌ای از [designers] که در آنجا فروخته می شوند.

از آنجا او «فقط دچار وسواس شد. تنها کاری که می خواستم انجام دهم این بود که در فرهنگ غوطه ور شوم.» او اعتراف کرد. دیری نگذشت که شیندر مشغول ورود مخفیانه به کلوپ های شبانه بود.

نه فقط هر باشگاهی، به شما توجه کنید. “این Vogue Fabrics بود، جایی که Loverboy در آن زمان اتفاق می افتاد، [so] مثل این بود که من قبلاً به نوعی صحنه مد لندن را بو می کشیدم.» او با شوخ طبعی اعتراض کرد.

در همان زمان، او با کارآموزی در سلین عصر فیلو و بعداً برای برندهای مستقل پرهیاهو مانند GmBH، علاقه‌ی تازه‌اش – و وسواس به لباس‌های باکیفیت و خوش‌دوخت را پرورش داد.

می‌خواستم برای المپیک لباس طراحی کنم، می‌خواستم تمام خطوط هوایی را انجام دهم. اساساً می‌خواستم یک طراح لباس در سراسر جهان باشم.» به طوری که این نکته ای بود که او در نامه پوششی خود در سال 2016 به آن اشاره کرد تا در سنترال سنت مارتینز پذیرفته شود.

تجربه دیگری که مسیر Shinder را شکل داد، کار به عنوان طراح تزئینات برای متخصصان لباس کار فنی سوئدی Snickers بود. این نه تنها عشق شیندر را به لباس‌هایی که در آن‌ها پوشیده بودند را تیز کرد، بلکه به جدا کردن تصورات فایده از جنسیت کمک کرد.

از این رو، دیدگاه او از نام تجاری Olly Shinder به عنوان نوعی یونیفرم کارکرد اول که در یک فروشگاه کوهنوردی بد به نظر نمی رسد – با پیچ و تاب است.

این چیزهای دیگری است که او می تواند وارد ترکیبی کند که واقعاً او را وادار می کند. او با ذوق افزود: «اینها چیزهایی هستند که دنیای لباس کار و یونیفرم را متمایز می کنند و زیر و رو می کنند. [for] آی تی.”

جزئیات برجسته مانند چین‌دار پیچیده در جلوی ژاکت، منسوجات لوکس در سطح لباس‌های زیر زنانه و زیپ ضد آب و ضد هوا که برای تزئین استفاده می‌شود، همگی برای «احساس شخصی‌تر برای پوشنده به جای اینکه نوعی عینک باشند» کار می‌کنند.

در خرده فروشی، این خط تولید که به طور کامل در لندن ساخته شده است، در حال حاضر حدود 200 پوند برای تاپ و شورت بریده شده از پشم گوسفند پولارتک، بین 800 پوند تا 1200 پوند برای شلوار با جزئیات زیپ سه طرفه در زانو و تا 2750 پوند برای شلوار شروع می شود. ژاکت با توری‌های پیچیده و چین‌های مثلثی شکل که او آن را «تمساح» نامید.

شیندر هنگامی که لباس‌هایش را از نزدیک می‌بیند، “امیدوار است که مردم ببینند و احساس کنند که این لباس‌ها ارزشی را دارد که برای آن فروخته می‌شود.”

از نظر او، پیوستن به بازار خیابان دوور پاریس فرصتی است برای بررسی وضعیت فارغ التحصیلی در حالی که به مراحل بعدی فکر می کند. به عنوان مثال، با توجه به محدوده قیمتی خود، اما همچنین ساختاری را ایجاد کرد که “به نوعی پایدار باشد و من را به عنوان یک طراح راضی کند” در حالی که “از نظر اخلاقی درست احساس می کنم”.

Shinder با سازمان تحت مالکیت Comme des Garcons به 14 برند DSMP ملحق می‌شود که همگی تحت ترتیبات تجاری مختلف، که می‌تواند شامل توسعه، تولید و توزیع برند باشد، فعالیت می‌کنند.

مجموعه فارغ التحصیلی او که به صورت تجاری برای بهار 2023 در دسترس است، از 2 تا 6 اکتبر در طول هفته مد پاریس، در کنار Dream Baby!، ERL، Honey F–king Dijon، Vaquera، Weinsanto و Rebooted Random Identities استفانو پیلاتی به نمایش گذاشته خواهد شد.