فرانسوا بووفومه، مدیر اجرایی سابق کنزو و دیور در ۷۷ سالگی درگذشت – WWD

پاریس – فرانسوا بوفومه، مدیر مد فرانسوی – که در دهه 80 و 90 به بازسازی و انرژی بخشیدن به مشاغل کنزو و کریستین دیور کوتور کمک کرد – به طور ناگهانی روز جمعه در سن ژان دو لوز در سن 77 سالگی درگذشت.

بر اساس اعلامیه خانواده که توسط دو دختر او، انوک و بلاندین امضا شده است، خدمات برای چهارشنبه در Urrugne، فرانسه برنامه ریزی شده است. از بووفومه سه نوه اش نیز به یادگار مانده است.

Beaufumé در سال 2016 توسط همسر دومش، Rosanna Oddone-Baufumé، که به عنوان مدیر مجموعه در Guy Laroche در زمان مدیر اجرایی آن زمان رالف تولدانو خدمت می کرد، از دنیا رفت.

تولدانو که اخیراً از سمت ریاست فدراسیون مد لباس و مد استعفا داده است، گفت: «او یک رویاپرداز بود.

او افزود: فرانسوا یک کارآفرین بزرگ و جسور، یک مدیر اجرایی برجسته و یک رهبر کاریزماتیک بود. «علی‌رغم – یا شاید به خاطر – کج خلقی‌های معروفش، او شخصیتی بسیار خونگرم و دوست‌داشتنی بود که می‌دانست چگونه از زندگی لذت ببرد. او قطعا یک الگو برای همه ما بود.»

Beaufumé که فارغ التحصیل مدرسه نخبه بازرگانی فرانسه HEC است، حرفه مد خود را در سال 1971 در Courrèges آغاز کرد، جایی که او تجارت صادرات را اداره کرد و بازار ژاپن را برای نام تجاری عصر فضا توسعه داد.

در سال 1977 او به ایتالیا نقل مکان کرد و به عنوان مدیر صادرات بخش زنان به غول مد ایتالیایی Gruppo Finanziaro Tessile پیوست و در آنجا مجموعه زنان جورجیو آرمانی را راه اندازی کرد.

او از سال 1980 تا 1993، زمانی که این برند توسط گروه لوکس LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton خریداری شد، طولانی‌ترین بخش زندگی حرفه‌ای خود را در خانه مد کنزو در پاریس سپری کرد.

او کنزو را به یک شرکت مد و عطر با مجموع فروش 150 میلیون دلاری تا سال 1992 تبدیل کرد و برند را به پوشاک مردانه، شلوار جین و لباس کودکان گسترش داد و بسیاری از بوتیک‌های کلیدی را افتتاح کرد.

او در سال 1993 به کریستین دیور کوتور ملحق شد، در یک لحظه مهم در توسعه آن برند.

در آنجا، او به کاهش تعداد دارندگان مجوز دیور کمک کرد، که شامل خط تولید لباس زنانه توسط جونز نیویورک و یک پیمان تاریخی برای کل کشور ژاپن بود، و تجارت خرده‌فروشی و مد خود را گسترش داد و برخی از زمینه‌ها را برای مستقیم ایجاد کرد. – استراتژی کنترلی که همه برندهای لوکس مدرن دنبال می کنند.

هنگامی که Beaufumé برای اولین بار به خانه فرانسوی پیوست، Gianfranco Ferré طراح مد دیور بود. افسار خلاق در سال 1996 به جان گالیانو واگذار شد و دوره ای از رشد سریع را آغاز کرد.

یکی از استخدام‌های کلیدی دیگر Beaufumé در سال 1993 بود، زمانی که او و مدیر عامل LVMH برنارد آرنو، سیدنی تولدانو را از شرکت لوازم جانبی لنسل جدا کردند. آرنو در بحبوحه مونتاژ بزرگترین شرکت لوکس جهان بود و برنامه او این بود که یک تجارت کیف دستی در دیور ایجاد کند و مدل کسب و کار را از مدلی که وابسته به مجوز است تغییر دهد.

تولدو در سال 1998، پس از اینکه Beaufumé به عنوان مدیر عامل کارخانه تولید پارچه ایتالیایی رده بالای Ratti، مستقر در کومو، ترک کرد، هدایت دیور را بر عهده گرفت. Beaufumé تا سال 2002 در آنجا ماند و کار درخشان خود را به عنوان رئیس کریستال ساز فرانسوی Orfèvrerie Christofle پایان داد و در سال 2005 از آن شرکت خارج شد.

علاوه بر کار اجرایی خود، Beaufumé نقش کلیدی در اجرای پروژه Cité de la Mode ایفا کرد، ایده ای که توسط Chambre Syndicale فرانسه برای گروه بندی بهترین مدارس طراحی مد و مدیریت مد فرانسه زیر یک سقف راه اندازی شد. او همچنین به عنوان مدرس در انستیتو فرانسه د لا مد یا IFM که به طور رسمی در سال 1985 افتتاح شد، خدمت کرد.

مایکل بورک، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل لویی ویتون که از سال 1986 تا 1993 و دوباره از سال 1998 تا 2003 در دیور کار می کرد، گفت: “او دیور را از نظر لباس های آماده روی نقشه قرار داد.” او یک مرد نساجی بود. او از معتقدان به این صنعت بود. من از او چیزهای زیادی در مورد لباس های آماده یاد گرفتم: قسمت بالادست، قسمت ایتالیایی آن. او تمام زنجیره را می دانست. او عاشق ایتالیا بود.»

سیدنی تولدانو در مصاحبه ای گفت: “من افتخار می کنم که جانشین او بودم.” او یک کارآفرین واقعی بود… من از انرژی، چشم‌اندازی که داشت و رهبری الهام گرفتم.»

تولدانو Beaufumé را به عنوان مدیری متعهد اما متواضع توصیف کرد که به او «اعتماد و آزادی» برای توسعه تجارت کالاهای چرمی دیور داد.

این دو مرد با هم در تماس بودند و اغلب برای شام در رستورانی ملاقات می‌کردند، بوفومه به شراب قرمز خوب و غذای دلچسب علاقه داشت. تولدانو گفت که مدیر اجرایی فوق‌العاده با فرهنگ بود، می‌توانست شعرهای مهم فرانسوی را از روی قلب بخواند و در اوقات فراغت خود نقاشی می‌کرد و شنا می‌کرد.

تولدانو گفت: «ما فردی بسیار خونگرم و بسیار انسانی بودیم. او همیشه در دسترس بود، اگر لازم بود در هر زمانی او را ببینید… او واقعا صنعت مد را دوست داشت.