در رادار من: نکات برجسته فرهنگی گرت پوگ | فرهنگ

Dطراح گرت پوگ در سال 1981 در ساندرلند به دنیا آمد. او مد در سنترال سنت مارتینز تحصیل کرد، جایی که طرحی از کلکسیون فارغ التحصیلی او در سال 2003 برای نمایش روی جلد انتخاب شد. گیج و گیج. او اولین حضور خود در هفته مد لندن را در سال 2005 انجام داد. زرق و برق تئاتر هنوز هم علامت تجاری اوست: پوگ برای کایلی مینوگ، بیانسه و لیدی گاگا لباس و همچنین رقص و اپرا خلق کرده است. او با همکاری یک جشنواره فرهنگی جدید، این سرزمین روشن (Somerset House، 1-29 اوت)، به همراه همسرش، هنرمند کارسون مک کول، برای به نمایش گذاشتن هنر و خلاقیت گروه های کم نمایندگی.

1. رقصید

پینا باوش: آیین بهار، مدرسه شن‌ها

من اولین بار این اثر پینا باوش را سال ها پیش دیدم، اما این نسخه در Sadler’s Wells با گروهی از رقصندگان آفریقایی در ماه ژوئن روی صحنه رفت. آن بازیگران به طور کامل قوس روایت را تغییر دادند و تماشای آن باورنکردنی بود. پس از آن یک پرسش و پاسخ وجود داشت و یک خفاش در سالن به دام افتاده بود. موسیقی استراوینسکی گیرا است، اما آن خفاش درام را به نمایش گذاشت. احشایی بود – احساس می‌کردم بعد از آن به درمان فریاد اولیه رفته‌ام. رویکرد باوش چنین ویژگی انسانی اما شاعرانه دارد.

2. کنسرت

سفر آبا

من با وین مک گرگور که طراحی رقص نمایش را برعهده داشت، بسیار کار کرده ام و او ما را به شب افتتاحیه دعوت کرد. خیلی متعجب بود مردم قبلا نمایش هایی را با هولوگرام امتحان کرده اند و کوتاهی کرده اند، اما بیلی والش، که کارگردانی این کار را بر عهده داشت، به خوبی از عهده آن برآمد. استادیوم سفارشی ساخته شده همه تفاوت را ایجاد می کند – به طور معمول پروسنیوم شامل همه اکشن ها می شود، اما در اینجا جلوه ها شما را احاطه کرده اند – من هرگز ندیده بودم که چنین سطحی از عالی انجام شود. بده! بده! بده! دیوانه بود و چیکیتیتا در برابر خورشید گرفتگی بازی می کند. این نمایش ذهن من را به هم ریخت.

3. پادکست

از طریق خط

برای رفت و آمد من، پادکست ها دوست من هستند و من آن را پیدا کرده ام از طریق خط یک منبع واقعا باورنکردنی باشد. رامتین عربلویی و روند عبدالفتاح مجری برنامه به گذشته نگاه می کنند تا بفهمند الان چه اتفاقی می افتد. برای مثال، آنها یک اپیزود عالی در مورد همه‌گیری 1918 انجام دادند و اینکه چگونه به آنچه ما در حال گذراندن آن هستیم مرتبط است. آنها خطوط زیادی را از طریق وقایع تاریخی ترسیم می کنند، تا حدودی شبیه به خدای رومی یانوس است که به گذشته و آینده نگاه می کند. همچنین، اپیزودها گوشتی هستند – اکثر آنها حدود یک ساعت طول می کشند – بنابراین سفر با قطار خوبی است.

4. شب باشگاهی

مناسک ووگ

این شب تالار رقص هر دوشنبه در باری در نزدیکی Brick Lane برگزار می‌شود. استاد تشریفات کارتل براون شگفت‌انگیز است و نیروبخش‌ترین، زیباترین و فحش‌آورترین چیزی است که می‌توانید به آن بروید. رقصنده ها بسیار کاریزماتیک هستند و انرژی آنها مست کننده است. صحنه سالن رقص همه چیز در مورد خانواده منتخب است. آنها حتی مادر و پدر خانه دارند. من با آن ارتباط دارم زیرا خانواده خلاق من قبلاً در کلوپ های هاکستون ملاقات می کردند. یکشنبه کشپوینت بود و من با شوهرم در BoomBox ملاقات کردم. من الان زیاد بیرون نمی روم، اما کارتل و جامعه اش نشان می دهند که این چیزها هنوز وجود دارد.

5. سرامیک

کلاسهای سفالگری عطف زمین

من عاشق ساختن چیزهایی با دستانم هستم، بنابراین برای چهل سالگی ام دوستانم برای من درس سفالگری گرفتند. من تا به حال روی چرخ پرتاب نکرده ام. در مدرسه اجازه نداشتیم چرخ معلم سفالگری را لمس کنیم، که خشمگین کننده بود، بنابراین من رویاهای کودکی ام را در چرخش زمین در هاکستون در یک کلاس شبانه هفتگی. من اخیراً به شدت روی جشنواره This Bright Land کار کرده ام که بسیار مفید است، اما ارتباطی که از ساختن چیزها به دست می‌آورم در جلسات و ایمیل‌ها ناپدید شده است. این کار درمانی بوده است.

6. کنشگری

ما وجود داریم

ما وجود داریم یک سازمان هنری تحت رهبری است که به یافتن فضاهای کاری و خلاقانه برای جامعه کمک می کند. آنها فقط با آنها کار کرده اند پروژه پیوند – یک موسسه خیریه که پردیس قدیمی سن مارتین سن مارتین را برای ارائه فضاهای استودیویی در اختیار گرفته است. بعد از اتمام فیلمبرداری بتمن در ساختمان هولبورن، همه این هنرمندان ترنس باورنکردنی جمع شدند و در آنجا شروع به کار کردند. ما وجود داریم یک شبکه پشتیبانی برای جامعه فراهم می کند و همچنین یک صندوق مراقبت های بهداشتی را اداره می کند. NHS قادر به تامین تمام نیازهای مراقبت های بهداشتی ترنس نیست، بنابراین این یک راه نجات است.

7. فیلم

الویس (کارگردان باز لورمن، 2022)

من از طرفداران بزرگ لورمن هستم و نمی‌توانستم صبر کنم تا این را ببینم. جفت کردن دنیای بصری الویس و لورمن بسیار منطقی است: آنها به خوبی با هم ازدواج می کنند و این یکی از مواردی است که می توان در صفحه نمایش بزرگ دید. با این حال، چیزی که از آن متعجب شدم، این بود که چقدر از داستان الویس تحت تأثیر قرار گرفتم. واقعا غیر قابل باور است. اجرای آستین باتلر برنده جایزه اسکار است – حتی در موسیقی متن که صبح روز بعد مستقیماً در Spotify حضور داشتم.