برندهای هفته مد لندن با مجموعه های سرگرم کننده، دموکراتیک و پوشیدنی – WWD

هفته مد لندن در حال بیدار شدن است: به همان اندازه که از بین چهار پایتخت مد به شهر «خلاق» لقب داده شده است، در این فصل طراحانی که از این بیماری همه گیر جان سالم به در بردند، کلاه های تجاری خود را پوشیدند، پایداری و تنوع بدن را پذیرفتند.

در این بازی مد طولانی، طراحان به اهمیت ایجاد مجموعه‌هایی که دموکراتیک هستند و همه را درگیر می‌کنند، پی برده‌اند.

سوفی آلبو در Paul & Joe مجموعه خود را در یک سالن رقص بزرگ در هتل Langham مناسب برای کلکسیون کلبه twee خود از سایه‌های پاستلی روشن و طرح‌های گلدار زیبا ارائه کرد. او از رمان کودکان “باغ مخفی” اثر فرانسیس هاجسون برنت الهام گرفت. تکه‌های توید سبک آلبو و دنبه‌های دستمال‌بندی‌شده مستقیماً در اقتباسی از فیلم جای می‌گیرد، همان‌طور که در کمد لباس‌های زنان جوان مرفه و دخترانشان قرار می‌گیرد.

Henrietta Rix و Orlagh McCloskey، بنیانگذاران Rixo، مجموعه بهار 2023 خود را در محدوده سایز 6 تا 24 در بریتانیا در دسترس خواهند داشت – برای تجارتی مانند آنها که با قیمت های متوسط ​​معامله می شود، این یک حرکت کلیدی است، به خصوص زمانی که کاترین، شاهزاده خانم ولز می پوشد. طرح های شما این مجموعه شامل بیش از 100 ظاهر بود که گشتن در آنها خسته کننده است، اما دقیقاً همان چیزی است که مشتریان بریتانیایی آنها می خواهند. قطعات موفق بلیک و اپل و کامیلا بودند که دارای چاپ های بوهمیایی هستند که یادآور الگوهای قدیمی بیبا هستند.

فیبی انگلیش، که در این صنعت ظاهری آرام داشته است، مشغول ساخت لباس های زیبا و برش خورده با شرایط خودش است. او به هیچ کس جز خودش پاسخگو نیست، و علیرغم اینکه توسط برخی از سهامدارانش کنار گذاشته شده است، راه آهسته به جدایی مناسب، بدون هیاهو و پایدار برای مردان و زنان منجر شده است. اگر انگلیسی به این مسیر ادامه دهد، می تواند خود را مارگارت هاول بعدی باشد که در سال 2020 برندی به ارزش 150 میلیون پوند داشت.

برای یک طراح نسل جدید، Feben Vemmenby از Feben توانست تعادل مناسبی بین قابلیت پوشیدن و خلاقیت برای اولین نمایش فیزیکی خود برقرار کند. مجموعه او نشانه هایی از معنویت با ارجاعات کارت تاروت چاپ شده بر روی لباس های زیبا که با همکاری صنعتگران در آکرا، غنا ساخته شده بود، گرفته بود. Vemmenby از کمک استایلیست کهنه کار Karen Binns برخوردار بود، که بیانکا ساندرز، هنرمند Afrobeat Wizkid و Tori Amos را مشتریان می‌داند. Feben در خرده فروشی هایی مانند Browns، Farfetch و Ssense ذخیره می شود که گواهی بر آینده امیدوار کننده او است.

آلیس تمپرلی از تمپرلی لندن، از استودیوهای جابجایی از ناتینگ هیل به حومه شهر، از موانع عبور کرده است. مقابله با بیماری همه گیر و مجبور به توقف حمل و نقل به روسیه، جایی که مقدار زیادی از فروش او از آنجا حاصل شد.

این به اندازه کافی مهم بود که یک مشکل ایجاد شود، اما ما در واقع آن را تغییر مسیر دادیم [Russia-bound] سهام به جاهای دیگری که تقاضا وجود دارد.» او گفت. با این حال، اشتها برای طراحی‌های غنی بوهمی او ادامه یافته است و اکنون او آن را با قطعات درخشان‌تر الهام گرفته از هنر دکو گسترش می‌دهد. مانتوهای پر زرق و برق Temperley تضمین شده است که با اشراف انگلیسی و مشتریان Tatler Toff طنین انداز شود.

سانی ویلیامز، بنیانگذار House of Sunny، مدت زیادی است که با مخاطبان Gen-Z سروصدا کرده است. این برند که در هفته مد لندن برنامه‌ریزی نشده ارائه می‌کند، جامعه‌ای از ژاکت‌های کشباف و لباس‌های بافتنی روانگردان ایجاد کرده است – و از طرفداران این برچسب می‌توان به بلا حدید و کندال جنر اشاره کرد.

ویلیامز از زمان شروع این خط در سال 2011، خود را وقف ایجاد دو مجموعه در سال با واحدهای کوچک کرده بود، یک روش پایدار که اکنون بیش از یک دهه است که دست نخورده باقی مانده است.

مجموعه بهار 2023 او نیز به آرامی حرکت می کرد. او آن را «وقت خود را صرف کنید» بر اساس لذت های کوچک تعطیلات عنوان کرد: میوه های کوچک چاپ شده روی بیکینی و ژاکت های بیرون از شانه. غروب صورتی روی پیراهن های سایز بزرگ؛ ژاکت های زیپ شیب دار سبز و آبی برای شبیه به دریای شفاف و کیف های بزرگ برای روز و نسخه های کوچک برای شب.

برای اولین ارائه مستقل خود، طراح کفش رومانیایی مقیم لندن، Ancuta Sarca، فینالیست جوایز مد اندام امسال، کفش های شیک و خوش ساختی را ارائه کرد که به اخلاقیات تغییر کاربری و ارتقای چرخه برند وفادار می ماند.

مدل‌ها کفش‌های پاشنه‌دار نوک تیز بدون پشت ساخته شده با کفش‌های کتانی نایک، کفش‌های آبی، صندل‌های بند دار و پاپوش‌ها را در کنار موتورسیکلت‌های ماچو در حالی که کت و شلوارهای ویژه Skims پوشیده بودند، به نمایش گذاشتند. سارکا همچنین از یک جفت کفش لوفر که با قطعاتی از صفحه شطرنجی با امضای Vans و سبک Sk8-hi ساخته شده است، به عنوان بخشی از مشارکت با برند متعلق به VF Corp رونمایی کرد.

پریا فرزانه جمعیت مد را برای اولین نمایش باند خود در دو سال اخیر به باغ فینیکس در مرکز لندن برد. او برای آخرین نمایش خود، میدانی را در آمرشام منفجر کرد و ظاهری الهام گرفته از ارتش ارائه کرد. فرزانه این بار با نگاهی به بسیاری از طوایف کوچ نشین ایران که پدر و مادرش اهل آنجا هستند، در مکان آرام تری به نظر می رسید.

او همچنین از رنگ‌ها و الگوهای جسورانه‌ای که توسط این گروه از افراد استفاده می‌شود، که هنوز نسخه اصلی جامعه مدرن را رد می‌کنند، برای ساخت مجموعه‌ای حول تنوع، شمول و شجاعت استفاده کرد. لباس‌های برجسته شامل یک تاپ قرمز با برش‌های کناری، شورت آبی چند لایه و یک پیراهن توری یقه گرد بود.

گوم هیو، طراح مد کره جنوبی، که در فهرست نهایی جایزه LVMH برای طراحان جوان امسال قرار گرفت، مجموعه مردانه بهار 2023 خود را در قالب یک لوک بوک در هفته مد لندن منتشر کرد. طراح قطعات جین بیش از حد جنسی را ارائه کرد که گویی برای اسپارت ها یا Lil Nas X ساخته شده بودند.

هیو از کارهای خرابکارانه عکاس سوئیسی کارلهینز واینبرگر الهام گرفته است. نگرش خام و سرکشی که واینبرگر در دهه‌های 50 و 60 ثبت کرد، در کتاب نگاه ظاهر شد، جایی که انرژی فانتزی همواروتیک از نمودارها خارج شد.

کالیپسو، موسیقی آفریقایی-کارائیبی که در اوایل تا اواسط قرن نوزدهم در ترینیداد و توباگو ایجاد شد، نقطه شروع مجموعه مردانه نیکلاس دیلی بهار 2023 بود. او به نحوه لباس پوشیدن این هنرمندان موسیقی کالیپسو نگاه کرد و سپس یک چرخش شخصی و مدرن روی آن قرار داد.

تکه‌های کلیدی این فصل شلوارهای کمر بلند، پیراهن‌های یقه باز و کت‌های پنج جیب و در طرح‌های گلدار، گلدار و زیگزاگ بودند. پالت رنگی از آثار هنری آلبوم نمادین بلافونته الهام گرفته شده است، در حالی که لوک بوک به مجموعه «تجارت های کوچک» ایروینگ پن ادای احترام کرده است.

در حالی که تعداد معدودی از طراحان برای بزرگ‌ترین برنامه هفته مد لندن در مدتی پیش استراتژی تجاری خود را اتخاذ کردند، دیلارا فیندیک اوغلو، طراح ترک تبار بریتانیایی، پس از وقفه، برای نمایش باند فرودگاه بازگشت به اسلحه خود چسبید. نمایش‌های او اغلب راه‌های سرگرم‌کننده عجیبی دارند، همراه با موسیقی و تئاتر، در حالی که همزمان شما را درگیر لباس‌هایی می‌کنند که شخصیت‌هایش می‌پوشند.

در این فصل فقط با صدای زنگ‌های کفش‌ها و گه‌گاه صدای جیغ پارچه‌هایی که روی تخته‌های قدیمی کشیده می‌شد، سکوت بود. پس از نمایش، فیندیک اوغلو گفت که می‌خواهد «آن احساس به دام افتاده را در کل مجموعه منعکس کند»، که در حقیقت، پس از یک بیماری همه‌گیر با رکود جهانی و بحران هزینه‌های زندگی در بازی، آخرین چیزی که هر کسی به آن نیاز دارد این است که تامل کند که چقدر تلخ است. واقعیت می تواند باشد.