Vogue و Annie Leibovitz برای جلد بانوی اول اوکراین – WWD مورد انتقاد قرار گرفتند

زمان های مشکل: در حالی که جنگ در اوکراین در پنجمین ماه خود می گذرد، تصمیم ووگ برای معرفی بانوی اول اولنا زلنسکا بر روی جلد دیجیتال و انتشار چند صفحه ای با رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی، طوفانی از جنجال به راه انداخته است.

یکی دیگر از موارد مورد اختلاف برای برخی از منتقدان رسانه های اجتماعی، نقش آنی لیبوویتز، عکاس مشهور بود.

تصویر روی جلد زلنسکا با ظاهری جدی را نشان می‌دهد که روی یک پله در داخل محوطه ریاست‌جمهوری نشسته و دست‌هایش در هم پیچیده است و بلوزی به رنگ عاج با آستین‌های بالا زده، شلوار مشکی و شلوار تخت به تن دارد. خط بالای آن عبارت است از «پرتره شجاعت: بانوی اول اوکراین، اولنا زلنسکا»، با حروف «اوکراین» که با همان سایه آبی که در پرچم این کشور استفاده می‌شود، برجسته شده است. یک پست از تصویر روی جلد در اینستاگرام لیبوویتز 47813 لایک و 1523 کامنت داشت که تا حد زیادی تحسین برانگیز بود.

با این حال، از روز پنجشنبه در ساعت 5 بعد از ظهر به وقت شرقی، پستی از اولین زوج نشسته دست در دست هم 89952 لایک و 3445 کامنت در اینستاگرام لیبوویتز داشت. یک طومار سریع از نظرات نشان داد که بسیاری از آنها عمدتاً تحقیرآمیز بودند. برخی از منتقدان رسانه‌های اجتماعی جملاتی مانند «این چه نوع تبلیغاتی است»، «دعوتنامه‌های اسکار، فیلم‌برداری ووگ، جنگ… زمان دیوانه‌واری که در آن زندگی می‌کنیم» منتشر کردند. “در حالی که مردم آنها می میرند … آنها برای عکاسی ژست می گیرند …” “فوق العاده بی مزه” و “آره جنگ جالب، اجازه دهید جلسه عکس درست کنیم بله.” دیگران پست های مثبت تری از جمله «از اینکه از اوکراین حمایت می کنید متشکرم. شما یک نابغه در دنیای عکاسی هستید، و “با استعداد و قدرتمند.”

در حالی که رسانه‌ها و کارشناسان رسانه‌های اجتماعی روز پنجشنبه به این ماجرا پی بردند، لیبوویتز و کونده نست هنگامی که از WWD درباره عکسبرداری پرسیده شد، سکوت کردند. این جنجال خیلی زودتر از تاریخ انتشار نسخه اکتبر در 20 سپتامبر بالا گرفته است.

به گفته کارن مولیگان، مدیر قدیمی استودیو، لیبوویتز روز پنجشنبه در حال انجام ماموریت بود و برای اظهار نظر در دسترس نبود.

مدیران Condé Nast از اظهار نظر در روز پنجشنبه خودداری کردند.

در 4700 کلمه، ویژگی گسترده توسط راشل دونادیو، جنگ جاری را به چالش می کشد و نقش زلنسکا را در جلب حمایت از کشورش برجسته می کند. همین هفته گذشته، او از ساختمان کنگره ایالات متحده بازدید کرد تا به اعضای کنگره سخنرانی کند و از ایالات متحده و ناتو خواست تا برای تلاش های اوکراین برای خنثی کردن تهاجم روسیه، سامانه های دفاع هوایی را در اختیار اوکراین قرار دهند. زلنسکا پس از اینکه در دو ماه اول تهاجم روسیه با فرزندانش مخفی شده بود، در هفته های اخیر نقش علنی تری را ایفا کرده است. سفر او به ایالات متحده شامل دیدار با جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن و بانوی اول جیل بایدن، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه و سامانتا پاور از آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده بود.

تا روز یکشنبه، حمله مسلحانه فدراسیون روسیه به اوکراین منجر به کشته شدن 12272 غیرنظامی – 5237 کشته و 7035 زخمی شد.

در حالی که گفته می شد مشخصات زوج اول برای یادآوری خطرات جنگ به مردم است، بسیاری می توانند استدلال کنند که بسیاری از جهان غرب از هجوم در حال انجام در سراسر اوکراین آگاه هستند. از زمان حمله نظامیان روسیه در اواخر فوریه، بیش از 12 میلیون نفر از کشور خارج شده اند.

دونادیو در توییتی در روز سه‌شنبه گفت که این ماه برای این پروفایل به کیف سفر کرده و آن را «یکی از تکان‌دهنده‌ترین و به یاد ماندنی‌ترین مأموریت‌های حرفه‌ای من» توصیف کرد.

اگرچه برخی ممکن است ارزیابی ووگ از تحولات اوکراین را بی‌اهمیت، ناشنوا یا غیرضروری بدانند، اما مفهوم مجلات زنانه، از جمله مجلات مد، پوشش جنگ‌ها و زمان‌های درگیری به خوبی حک شده است. تصویری که Vogue از Zelenska به تصویر می‌کشد، کیلومترها با یک فیلم مد معمولی فاصله دارد.

در سال 1916، زمانی که جنگ جهانی اول تحویل Vogue را به دنیای قدیم غیرممکن کرد، چاپ مجله در انگلستان آغاز شد. این تصمیم موفقیت آمیز بود و در سال 1920 اولین شماره مجله فرانسوی Vogue منتشر شد.

در طول جنگ های جهانی اول و دوم، مجلات زنان، زنانی را به تصویر می کشیدند که از طریق کمک های اولیه و سایر تلاش های امدادی کمک می کردند. این مجلات همچنین کمبودهای دوران جنگ مانند جیره بندی لباس را برجسته کردند. عکاسان محترم مد مانند Horst P. Horst این تصاویر را ثبت کردند. در مارس 1943، لورن باکال که در آن زمان کشف نشده بود، روی جلد هارپرز بازار در مقابل یک در شیشه ای ظاهر شد که روی آن نقش «خدمات اهداکنندگان خون صلیب سرخ آمریکا» نقش بسته بود که ظاهراً یک پرستار پشت آن بود.

لی میلر، عکاس مدل شده، در طول جنگ جهانی دوم برای ووگ بریتانیا کار می کرد. وقتی جنگ شروع شد، پیشنهاد اولیه او برای فیلمبرداری برای مجله رد شد و میلر به عنوان دستیار استودیو انتخاب شد. هنگامی که عکاسان مرد Vogue به خدمت جنگ رفتند، او بخش خوبی از پوشش مد و سبک زندگی این نشریه را به عهده گرفت. پس از سربازگیری زنان در دسامبر 1941، عکاسی میلر شامل مجموعه‌هایی درباره زنانی بود که به طرق مختلف در تلاش‌های جنگ مشارکت داشتند.

اما در این زمان‌های مملو از رسانه‌ها و رسانه‌های اجتماعی، میلیون‌ها نفر از ویرانی و رنجی که اوکراین را تحت تأثیر قرار می‌دهد به خوبی آگاه هستند. پابلو دلانو، استاد کالج ترینیتی و هنرمند تجسمی، از اظهار نظر در مورد Vogue خودداری کرد و توضیح داد که این یک “گزاره باخت و باخت” است. او گفت که این درس را پس از اظهار نظر در مورد “رقصندگان باله زیبا با استایل زیبا که در میان ویرانی ها ژست های دراماتیک دارند” آموخته است که توسط طوفان ماریا در پورتوریکو ایجاد شده است. دلانو روز پنجشنبه گفت که این تصاویر قرار بود نشان دهنده انعطاف پذیری مردم پورتوریکو باشد، اما برخی احساس می کردند که آنها بی مزه و ناشنوا هستند.