تامارا رالف بازگشته بود و آماده بیانیه ای با اولین مجموعه مد خود بود. با کاوش در استحکام در زنانگی، لباس‌های او – در ساتن سفید، تافته با رنگ مشکی یا عمیق‌ترین مخمل مشکی – با جزئیات زره‌مانند، پوشانده شده با کریستال‌ها به‌عنوان ساختار قفس‌مانندی که بدنه یا پشت را نگه می‌دارد، قرار گرفتند.
تداعی کننده پست های زنجیری با صدها مروارید تزئین شده بود، چه به صورت کلی و چه در لبه یک ژاکت سفید توئید و شلوار برش همسان. موتیف سنتی‌تر زنانه‌تر، گل رز، به روش‌های مختلفی کار می‌شد، از یک دسته گل سه‌بعدی به رنگ سفید روی لباس ستونی مخملی مشکی، از طریق جزئیات بالاتنه گرفته تا بالاتنه‌ای که به سختی در کنار هم قرار می‌گیرد. مانند جواهرات، شکوفه های آن با انبوهی از کریستال های صورتی کم رنگ است.
جلیقه های غول پیکر، شنل های دولایه، کمان های روان و لایه هایی از مویری طلایی چین دار که برای شبح های ظاهری ساخته شده بودند، در حالی که رالف قصد داشت نشان دهد که آنچه را که برای تنهایی لازم است… یا تقریباً: وقتی کمانش را گرفت، با خودش بود. دختر نوپا در آغوشش، و به دنبال آن تیم با روکش سفید از آتلیه اش، که بسیاری از آن ها از رالف و روسو، سرمایه گذاری قبلی او که دو سال پیش مدیریت شد، به او پیوسته اند.
منبع: https://wwd.com/runway/fall-couture-2023/paris/tamara-ralph/review/
