فصل گذشته، امیلی اسمیت، مدیر خلاقیت، از تاریخچه ساختمان اصلی لافایت 148 به عنوان یک ماشین چاپ الهام گرفت، که به مجموعهای مبتکرانه تبدیل شد که به طرز خلاقانهای ایده کاغذ را تداعی میکرد. برای پیش از پاییز، اسمیت عمیقتر در تاریخ این برند جستجو کرد و متوجه شد که مکان خیابان لافایت 148 قبلاً یک اداره پست در دهه 20 بود.
چگونه میتوانیم آن را در نظر بگیریم و آن را به داستانی تبدیل کنیم که در کل آن را روایت کنیم؟» اسمیت گفت. ما پاکتها، نامههای مچاله شده و نامههای عاشقانه داریم – این لحظات بازگشت به دوران نوستالژیک ارتباط، اما همچنین دستنویسی نامهها و جشن گرفتن هنردستی و بازگشت به دست. این جشنی است برای ایده نامه های عاشقانه و معرفی ایده اداره پست، جایی که ما شما را به سفری از کارت پستال ها و بسته های فرار و در نهایت رفتن به لباس پستی می بریم.
نتیجه ادای احترامی نوستالژیک به تاریخ ساختمان بود که ریشه در همان گفتگوی دست ساز داشت که مجموعه بهار را به موفقیت رساند. برای مثال، جزئیات دکمهدار روی پیراهن و کت شلواری بهطور ماهرانهای به عمل پارهکردن تمبرها اشاره میکرد، در حالی که لباسهای تک رنگ دارای «راه راههای پستی موجمانند مهندسیشده و جیبهای الهامگرفته از پاکتها که بر روی یک پیراهن جیر و لباس کار ستارهای دیده میشد. شلوار در جاهای دیگر، اسمیت با یقههای قدیمی و دکمههایی روی پیراهنهای یکدست (قهوهای قهوهای به ایده کیف پیامرسان آقای پستمن اشاره میکرد)، کت و شلوار و لباسهای بیرونی در حالی که بافتنیهای پشم ترمه جدید مهندسی شده بودند، به نوستالژی پستی ادامه داد. با نوارهای جانبی عمودی آشنا.
برای کارتپستالها و بستههای استراحت، اسمیت یک چاپ فصلی (منظرهای الهام گرفته از کارت پستال قدیمی، کامل با ساحل، «متل عجیب»، حومه شهر، دریاچه، و غیره) روی تعدادی از سایهها رونمایی کرد. چه در مقیاس بزرگ روی جین آبی قرار داده شود، چه در Technicolor روی یک دامن چین دار تکرار شود، چه روی یک ژاکارد ابریشمی رنگی، هر استایل در دوزهای هوشمندانه نوستالژی را برانگیخت. همین را می توان در مورد کل مجموعه نیز گفت، که الهام شیرین و جشن اسمیت را بدون از دست دادن امضای صیقلی و لوکس این برند حفظ کرد.
منبع: https://wwd.com/runway/pre-fall-2023/new-york/lafayette-148-collection/review/