“در تداوم” عبارتی بود که بر روی یک برگ کاغذ واشی دست ساز که روی صندلی هر شرکت کننده باقی مانده بود نقش بسته بود. در این مقاله آمده است: “ما طراحی را به عنوان فرآیندی می بینیم که توسط کنجکاوی هدایت می شود، که بر اساس یک کاوش جامع ساخته شده است – شادی، شگفتی و امید را برای زندگی به ارمغان می آورد، و البته با کمی بازیگوشی.” طراح فعلی برند Issey Miyake، ساتوشی کوندو، و تیم طراحی او این را به یاد میاکه امضا کردند که در 5 اوت در 84 سالگی درگذشت.
حافظه، روح و آموزه‌های میاکه همچنان به مد کردن برند کمک می‌کند، برندی که برای بهار مجموعه‌ای زیبا و مجسمه‌سازی را تولید کرد.
کوندو و اعضای تیم برای برانگیختن تخیل، مجسمه هایی با دستان خود ساختند. یکی شبیه کاسه‌های سفالی بود که روی هم چیده شده‌اند و برخی از لبه‌ها آن را لمس می‌کنند. ایده‌ها، عناصر و بافت‌های حاصل از ساخت قطعات بهاری الهام گرفته شده است.
آنها مجموعه‌ای قوی و چند بعدی به نام «فرمی که نفس می‌کشد» را تشکیل می‌دادند، در رنگ‌های یکدست، مانند زرد، فوشیا و سبز نعنایی، یا چاپ‌های هندسی چند رنگ.
مدل‌ها در اتاق تاریکی که با دو مجسمه بلند پارچه‌ای بی‌بافت آمورفیک تزئین شده بود، به رنگ سفید با موسیقی نواخته شده توسط پیانیست کوکی ناکانو قدم می‌زدند.
لباس‌ها، مانند لباس‌هایی که از روی شانه ساخته شده‌اند، از یک تکه پارچه پارچه‌ای ساخته شده‌اند، شبح‌های سه بعدی زیبایی ایجاد می‌کنند. مجموعه ای از قطعات بدون درز ترکیبی از تکنیک های بافندگی بود که منجر به جزئیات گرد و تیز شد.
تیم Miyake همچنین نخ‌های ظریفی را به هم گره می‌زند و باعث می‌شود که لباس‌ها با جابه‌جایی مدل‌ها پرش کنند.
قابلیت پوشیدن مد به ویژه زمانی قابل توجه بود که پنج رقصنده مدرن برای اجرا روی صحنه آمدند، چرخش و جهش داشتند، قبل از اینکه مدل ها آخرین حضور خود را داشته باشند.
کوندو پس از نمایش در پشت صحنه گفت: «هر مجموعه برای من تجسم و بازتابی از چیزهایی است که از ایسی سان آموختم – و حس او از این ایده از بدن، و رابطه بین بدن و لباس.» بنابراین این مجموعه، به ویژه، تفسیر من است.
منبع: https://wwd.com/?runway-review=issey-miyake-rtw-spring-1235368338
