Chanel and Armani: Playing for Keeps in a Barbie World

پاریس – این روزها سخت است که لباس صورتی روشن را ببینید و فکر نکنید: “باربی!”

اما احتمالاً این چیزی نیست که جورجیو آرمانی در ذهن جورجیو آرمانی زمانی که مجموعه‌ای از حدود 10 ظاهر صورتی حبابی را در وسط باند پریو خود قرار داد، در ذهنش نمی‌گذرد – اگرچه اگر روند جمع‌آوری‌هایی وجود داشته باشد (و می‌توانید شرط ببندید که وجود خواهد داشت)، احتمالاً چنین خواهد شد. در شبکه جاروب شوید کتاب مرجع آقای آرمانی در هالیوود کمتر فرهنگ پاپ و بیشتر زرق و برق صفحه نقره ای قدیمی است. به روزهای نان تست شامپاین و شب های پر ستاره، یادآور یک سنت متفاوت. جایی که کی تامپسون فریاد زد: «صورتی فکر کن!» در “Funny Face” به جای Mattel.

تصاویر فیلم گرتا گرویگ که در حال حاضر با مارگو رابی و رایان گاسلینگ (در میان دیگران) در حال فیلم‌برداری است، به محبوبیت دوپامین تابستانی رسانه‌های اجتماعی تبدیل شده‌اند – مملو از کمالات پست مدرن پلاستیکی و روایتی تجدیدنظرطلبانه بالقوه برای عروسکی که کلیشه‌های جنسیتی را مدون می‌کند. یک کوازیلیون کودکی به هر حال، اگر زمانی فیلمی برای شکل دادن به مد آماده بود، این فیلم می‌شد، به‌خصوص اکنون، که همه چیزهایی که در دسترس است چند عکس از ستاره‌های لباس نئون است که بیشتر شبیه سرگرمی‌های هوشمندانه دیوانه‌کننده به نظر می‌رسند.

این همان چیزی است که آقای آرمانی در اولین نمایش مد خود در دو سال اخیر ارائه کرد، که در واقع توری بود در میان برترین آثار خود – آنهایی که فرش قرمز را در گذشته تغییر دادند – با کت و شلوار مایع در مخمل مشکی و نقره ای. ژاکاردهای چینواسری و لباس‌های چشمک‌زن یک کلوپ شبانه (او در واقع این مجموعه را Pétillant، فرانسوی به معنی درخشان نامیده است). او حتی یک ماکت از تئاتر را در مقر خود در میلان برای شب در وسط سالن کنسرت Salle Pleyel در خیابان دو فاوبورگ خیابان اونوره ساخت که با صندلی‌های استادیوم با بالشتک سفید کامل شد.

به عنوان مثال، خلاقیت‌های سازنده‌گرایانه‌ای که خاویر ویلان هنرمند برای ورود به نمایش شنل رویای آن را در نظر گرفته بود، ببینید: مجموعه‌ای از بلوک‌های صورتی بزرگ، طاق‌ها و فرفره‌های چرخان که مرکز سوارکاری در Bois de Boulogne را به چیزی تبدیل کردند. از جعبه شنی غول پیکر و صحنه را برای چیزی که معلوم شد یکی از سبک ترین مجموعه های طراح Virginie Viard است، تنظیم کرد. یکی که بدون تلاش زیاد در سنت های خانه فرو رفت.

یا دید نهایی فوق‌العاده پلاستیکی Julien Dossena را در Paco Rabanne ببینید، یکی از مجموعه‌ای از برندها (از جمله Alaïa و Patou – که مورد دوم نیز دارای تعداد زیادی LPD یا لباس‌های صورتی کوچک بود) که به نوعی عمل می‌کردند. افتتاحیه برای مد لباس

پر از جاذبه و زرق و برق بود، اما حس لذت را از دست داده بود. حتی در لباس‌های مد، که می‌تواند با پول و مسئولیت حفظ سنت‌های زینتی سنگین احساس شود، این یک عنصر ضروری است.

رفرنس های جالب دهه 80 که او از زمان تصاحب خانه به آن علاقه داشت، از بین رفت. در عوض، خانم ویارد به سادگی در زمین‌های شنل بازی می‌کرد، و طرح‌های کشیده و دراز را از دامن باریک شانه تا میانه ساق پا ارائه می‌کرد، که اغلب با چکمه‌ها و کلاه‌هایی ست می‌شد. اشاره ای از گاوچران در مورد آنها. این لباس‌ها در ترکیب با لباس‌های فلزی با رنگ‌های گلدار (از جمله یکی، بله، صورتی) و لباس‌های ذوزنقه‌ای توری، بدون اینکه سفت باشند، شیک به نظر می‌رسند.

پس از دوره صورتی، که شامل یک شنل شبانه لوفا مانند و یک کت شلوار پولک دار بود، چند بلوز بداخلاق به وجود آمد که همگی با حاشیه پوشیده شده بودند، پوشیده از فلفل های ساتن، پر از زواید و زیر نورها می درخشیدند. در انتها، یک ظاهر سفید تک به شکل یک تی شرت مهره‌دار با جلیقه‌ای همسان در بالای شلوارهای ابریشمی شیک مانند یک علامت نگارشی برای یک دوران ظاهر شد.

آقای دوسنا با استفاده از لاتکس، پست زنجیره‌ای، PVC و توری، دیدگاه آینده‌نگر بنیانگذار این برند را از طریق یک لنز دیستوپیایی فیلتر کرد تا رژه‌ای از لباس‌های ژولیده و گرانج ایجاد کند که با چکمه‌های رزمی سنگین و در بالای آن روسری‌های بابوشکا قرار گرفته بودند. برخی از لباس‌ها شبیه لباس‌های زره‌دار به نظر می‌رسند، برخی دیگر انگار از پلی دوه ذوب شده ساخته شده‌اند. مادی بودن لباس ها کلید بود، اما انرژی پیشرانه هم مهم بود.

اگر باربی در «بازی‌های گرسنگی» شرکت می‌کرد، این چیزی است که او می‌پوشید.


منبع: https://www.nytimes.com/2022/07/06/fashion/chanel-armani-couture-2022.html

توسط Calvin Klein

Calvin Klein