کتاب عکس جدید انرژی، ظرافت نمایش‌های کارل لاگرفلد را برای Chanel به تصویر می‌کشد – WWD

چگونه می توان تأثیر گسترده کارل لاگرفلد بر مد، تجارت لوکس، فرهنگ پاپ و افراد نزدیک به او را باز کرد؟

یک دهکده طول می کشد و بیش از سه سال پس از مرگ این طراح آلمانی، فیلمسازان، نویسندگان، متصدیان و عکاسان به شدت تلاش می کنند تا جنبه های مختلف حرفه و زندگی شخصی او را روشن کنند.

در نیمه اول سال آینده: نمایشگاهی در موسسه لباس موزه هنر متروپولیتن و کتابی از روزنامه نگار و نویسنده سابق WWD ویلیام میدلتون با عنوان “بهشت اکنون: زندگی فوق العاده کارل لاگرفلد”. شبکه تلویزیونی فرانسوی Canal+ در سال آینده قصد دارد یک مجموعه مستند چهار قسمتی با عنوان “جاه طلبی های لاگرفلد” را پخش کند.

گفته می‌شود که بی‌بی‌سی نیز در حال کار بر روی یک مستند است، و کمی جلوتر، فیلمی بلند از جرد لتو با همکاری خانه مد کارل لاگرفلد، با لتو در نقش افسانه طراحی خواهد بود.

ماه آینده، رابرت فیرر، عکاس مد بریتانیایی، «کارل لاگرفلد نادیده: سال‌های شانل» را منتشر می‌کند، یک اثر جلد گالینگور از تیمز و هادسون که بسیاری از سوپرمدل‌های دهه 90 را به تصویر می‌کشد. دامنه وسیع طراح را با کدهای برند بنیانگذار خانه مد مستند می کند و روحیه خانواده و فرهنگ برتری را که لاگرفلد الهام گرفته و پرورش داده است، نشان می دهد.

فیرر تصمیم گرفت که از اواسط دهه 1990 تا 2006 بر “سال های طلایی” تمرکز کند و از بین ده ها هزار عکسی که در پشت صحنه گرفته بود، کمی کمتر از 300 عکس انتخاب کرد، از شکوه لباس ها، محیط مجلل و فضای برقی آن غمگین شد. با داشتن یک افسانه طراحی زنده که تا آخرین لحظه ظاهر را به هم می زند، و به هر مدل یک کلمه دلگرم کننده می دهد.

فیرر در مصاحبه ای شگفت زده می شود: «در طبیعت او بود که هر دقیقه از روز را خلق کند، خلق کند، خلق کند. می‌دانستید که قرار نیست سه عکس از یک لباس بگیرید – بیشتر شبیه به 15 عکس.

فیر که همچنین کتاب هایی از عکس های پشت صحنه خود را در نمایشگاه های الکساندر مک کوئین، جان گالیانو و مارک جیکوبز منتشر کرده است، می افزاید: «از بین همه طراحان، او فوق العاده نزدیک بود و همیشه به شما اجازه می داد از او عکس بگیرید.

در Chanel، فیر بیشتر لنز خود را به سمت لباس‌های مجلل و متنوع و لوازم جانبی که عکاس به لطف خلاقیت لاگرفلد در کیف‌های دستی، جواهرات، کلاه، دستکش، کفش، گوش‌بند، تخته موج‌سواری قدردانی کرد، قرار داد.

در روزهای قبل از دیجیتالی بودن، فیر معمولاً 15 رول فیلم را برای نمایش می آورد، اما یک فیلم شانل حداقل به 40 فیلم نیاز داشت زیرا تعداد زیادی فیلم برای فیلمبرداری وجود داشت.

او می‌گوید: «در طول سال‌ها، من این حس ششم را در مورد آنچه در شرف وقوع است، توسعه دادم. “مثل این است که با 20 ثانیه ای که در اختیار دارید یک صحنه کوچک خلق کنید.”

او همچنین یک رویکرد مشارکتی را با مدل ها توصیف می کند، که معمولاً در صورت درخواست ژست یا نگرش خاص، متعهد می شوند.

فیرر عکس‌هایی از پشت صحنه نمایش‌های مک‌کوئین در کارخانه‌های بازیافت زباله گرفته است، جایی که «شما خوش‌شانس بودید اگر کف اتاق شلنگ می‌کشید».

در مقابل، نمایش‌های شانل «در سطح دیگری» بودند، منطقه وسیع پشت صحنه همیشه فرش شده، نور فوق‌العاده، مجهز به غذاخوری‌های عالی، شامپاین آزاد و سینی‌ها و سینی‌های جواهرات لباس.

با ورق زدن این کتاب 352 صفحه‌ای، اجمالی از ستاره‌های مد وجود دارد که دیگر در بین ما نیستند: نه تنها لاگرفلد، بلکه مدل استلا تنانت و سردبیر آندره لئون تالی.

فیر با ستایش «هاله قدرتمند» لیندا اوانجلیستا، راه رفتن تکرار نشدنی نائومی کمبل که در یک مایل دورتر قابل تشخیص است، و شخصیت تند کیت ماس، نوستالژی را پذیرفته است.

او توضیح می‌دهد: «عکاسی من همیشه بسیار مشارکتی بود.

این کتاب همچنین شامل مقالاتی از روزنامه‌نگاران ناتاشا فریزر، سالی سینگر و الیزابت فون تورن و تاکسی‌ها، به‌علاوه پیش‌گفتاری از لیدی آماندا هارلچ است که اشاره می‌کند که فیر «شادی، لبه و زیبایی» دنیای پشت صحنه را که لاگرفلد آن را می‌ستود، به تصویر کشیده است.