کتابخانه بین المللی تحقیقات مد باز می شود و برای همه رایگان است – WWD

چهار سال پس از اینکه الیز بای اولسن و مربی فقیدش استیون مارک کلاین «این طرح بسیار کوتاه آسانسور را نوشتند» تا کتابخانه بین‌المللی تحقیقات مد را پیشنهاد کنند، درهای مؤسسه اسلو باز شد.

پس از آغاز به کار دیجیتالی در پاییز 2020، پایگاه فیزیکی این موسسه اکنون به طور رسمی در یکی از آدرس های اصلی اسلو در حال راه اندازی است. این کتابخانه که در نزدیکی موزه ملی و در همان محوطه دانشگاه قرار دارد، این مکان تاریخی را از تخریب در امان نگه داشته است و همچنین به یکی دیگر از نقاط عطف مهم، مرکز صلح نوبل، نزدیک است. ILFR که به عنوان “جامع ترین مخزن تحقیقات تخصصی مد و انتشارات مد معاصر در جهان” طراحی شده است، برای محققان، متخصصان صنعت و علاقه مندان روزمره طراحی شده است.

در طی مصاحبه هفته گذشته، اویسن به یاد آورد که زمین را به موزه ملی نروژ رسانده بود، موزه ای که قبلاً برای برگزاری نمایشگاه به او مراجعه کرده بود. همانطور که او برای آن تلاش بود، ایده راه‌اندازی یک کتابخانه نیز با این ایده مطرح شد: «برای هر کسی که ممکن است مربوط به موزه ملی باشد، می‌خواهم کتابخانه‌ای برای تحقیقات مد تأسیس کنم. فوق العاده ساده لوحانه بود من همین روز آن نامه را دوباره دیدم و بسیار ارزشمند بود.»

رویکرد بیایید این چرخش را بدهیم به خوبی به او خدمت کرده است. “در مورد هر کاری که من قصد انجام آن را دارم اینگونه بوده است. وقتی اولین مجله ام را راه اندازی کردم، چیزی در مورد مجلات چاپی نمی دانستم [Recens at the age of 13]. من به یادگیری فقط ایمان دارم، همانطور که می رویم و آزمون و خطا می کنیم. البته، کیفیت مهم است، اما یادگیری با انجام کار برای من بسیار مهم بوده است. من به تازگی 23 ساله شده ام. داشتم با مادرم صحبت می کردم که چگونه دهمین سالگرد خود را در تجارت و صنعت سپری می کنم.

بنیانگذار گفت که این فضای صمیمی که در یک ایستگاه قطار سابق قرار دارد، سوئیچ بسیاری از موزه‌ها، گالری‌ها و «البته خرده‌فروشان مد» است که رویکرد «بیشتر است، بیشتر است». «نمایش مقیاس آن نیز شبیه مجله کیف پول است [which Olsen started years ago for a decade-long run]” این نشریه کمی بزرگتر از اندازه یک آیفون بود، با وجود اینکه مجله ها و کتاب های اندازه میز قهوه در آن زمان فرمت غالب بودند. او با پیش بینی اینکه کتابخانه به سرعت از فضا پیشی خواهد گرفت، فکر کرد که شاید دولت نروژ باید برای ما یک کتابخانه بزرگ بسازد. بودجه دولتی، بودجه خصوصی و بخش خوبی از حساب پس انداز اولسن تامین مالی این پروژه است.

فضای مطالعه ILFR حدود 1600 فوت مربع در سطح بالایی را اشغال می کند و فضای نمایشگاهی به وسعت 8100 فوت مربع در زیر آن قرار دارد. نمایشگاه افتتاحیه، “برای انتشار فوری: هنر انتشار مطبوعاتی”، حاوی مطالبی از Maison Martin Margela، Alessandro Michele، Walter Van Beirendonck، Prada، Mowalola، Sunnei، Virgil Abloh، Angelo Figus، Comme des Garçons و دیگران است. یک فیلم طنز 26 دقیقه ای امانت گرفته شده از موزه ملی طراحی کوپر هویت، طراح WilliWear ویلی اسمیت را به نمایش می گذارد، که ظاهراً یک شوخی آشکار با بیانیه های مطبوعاتی به عنوان راهی برای برقراری ارتباط با مد است.

اولسن که در دیدن چیزها مهارت داشت، گفت: «آنچه در طول زمان دیده‌ایم این است که انتشارات مطبوعاتی مد با زبانی بسیار انتزاعی و باشکوه، به انتشار مطبوعاتی هنری بسیار معاصر تبدیل شده‌اند. آزمایشی نیست این روش های سختگیرانه ای برای صحبت در مورد مد است. به سمت توضیح بیش از حد، مفهوم سازی بیش از حد حرکت کرده است.»

اولسن با توجه به انگیزه کتابخانه از حفظ گذشته مد و در عین حال درک حال و پیشبرد آینده آن، خاطرنشان کرد که از آنجایی که انتشارات مطبوعاتی دیجیتالی تر شده اند، تعداد زیادی نسخه فیزیکی در حال توزیع نیست. همچنین یک قالب بسیار دور ریختنی است. مردم نقدهای مجموعه خود را می نویسند و سپس از شر مطالب خلاص می شوند.

چرخ دستی هایی با موادی که دیگران درخواست بررسی آنها را داشتند در راهروها قرار می گیرند تا بازدیدکنندگان حس دیگری از کشف داشته باشند. اولسن گفت: «این نوعی از این الگوریتم فیزیکی است، جالب است که ردیابی افراد مادی که قبل از شما در آنجا بوده اند با آن دست و پنجه نرم کنند.

کتابخانه با برنامه ریزی برای برگزاری نمایشگاهی تقریباً هر سه ماه یکبار، از بازدیدکنندگان و خوانندگان می خواهد که نحوه عملکرد یک مؤسسه و دستگاه اقتصادی مورد نیاز برای راه اندازی آن را درک کنند. شاید نمایشگاه ها با هم همپوشانی نداشته باشند [from one to the next] یا شاید یک ماه است که بودجه ما تمام می شود یا اسپانسر نداریم. در این صورت نمایشگاه می‌تواند خالی باشد یا مردم محلی برای پر کردن فضا وارد شوند.»

دوستان مشترک او و کلاین در افتتاحیه روز سه شنبه حضور خواهند داشت، همچنین متفکران مد، کارشناسان، مدیران موزه ها، متخصصان صنعت، همکاران IFRL و افرادی که سازمان مایل است در سال پیش رو با آنها همکاری کند. او گفت: “مأموریت اصلی ما ایجاد فضایی برای تفکر مد بین المللی و تفکر انتقادی مد است.” دور از اتمام، او کتابخانه عمومی رایگان را همیشه در حال توسعه و رشد می بیند.

جالب اینجاست که طراحان نقطه اوج کتابخانه نخواهند بود. اولسن با یادآوری اینکه چگونه پیشنهاد به مقامات اسلو از سمپوزیوم پاییز گذشته سازماندهی شده توسط IFRL سرچشمه گرفت، گفت: “چه اتفاقی می افتد وقتی یک اکوسیستم مد ایجاد می کنید که در آن طراح لزوماً در مرکز نباشد؟” البته ما طراحان زیادی در مرکز داریم. بزرگترین بخش از مجموعه ما، مواد تبلیغاتی چاپ شده از طراحان است. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی معماران یا داستان‌نویسان، هنرمندان معاصر یا افراد غیر مد را به فضایی مانند فضای ما دعوت می‌کنید؟ جادوهای زیادی وجود دارد که می تواند با اختلاط گفتمان مد با سایر زمینه های فرهنگی اتفاق بیفتد – البته بدون توجه به مد.

افتتاحیه بزرگ برای اولسن به دلیل غیبت و تأثیر مستمر کلین، که سال گذشته جان خود را گرفت و همیشه در ذهن اوست، ناقص خواهد بود. پس از اینکه در سال 2015 به او ایمیل زد، دوستی شکل گرفت و تماس های روزانه دنبال شد.

این بسیار شرم آور است که او با ما نیست و این واقعاً بر افتتاحیه نیز تأثیر خواهد گذاشت. این پروژه ای بود که با هم شروع کردیم. این ایده بین نسلی بود. با نگاهی به گذشته متوجه شدم که او احساس می کند کار و تحقیقش تمام شده است و باتوم را می سپارد. حداقل می‌توانم در مورد آن به شیوه‌ای فعالانه فکر کنم، کاری که مجبور می‌شوم بعد از یک اتفاق بسیار غم انگیز انجام دهم. داشتن میراث او در اینجا، توسعه آن و احترام به او بسیار زیباست.» پس از درگذشت او این مجموعه را به ارث نبردم. این مهم است. وقتی آن را به من داد از سلامتی و روحیه خوبی برخوردار بود. ما با هم روی آن کار می‌کردیم.»

گفتنی است، از دست دادن کلاین آنقدر عمیق بود که اولسن نتوانست به مدت سه ماه به کتابخانه برود و برای انجام این کار به دستیار خود تکیه کرد. من نمی خواستم وارد شوم. این یک مجموعه شخصی است و انرژی او واقعاً در آن مجموعه وجود دارد. زمان می برد اما من خیلی بیشتر با آن کنار می آیم. و من سعی می کنم از این انرژی به بهترین شکل ممکن استفاده کنم.

با نگاهی به گذشته، او متوجه نشده بود که تحقق آن به ویژه در اسلو، که در آن بشردوستی محدود است و مؤسسات خصوصی بسیار کمی وجود دارد، چه کار بزرگی خواهد بود. «این ایده وجود دارد که فرهنگ به نوعی توسط دولت تامین می شود. تا حدودی موافقم، اما ورود به آن منظره نیز بسیار سخت بود. دیدن همه چیز کمی پشتکار نیاز داشت.»

این فضا در طول همه‌گیری در ماه مه 2020 ردیف شد و این باعث به تعویق افتادن برنامه‌های افتتاحیه اولیه شد. آسیب دیدگی زانو بنیانگذار را به مدت 14 ماه از مرخصی استعلاجی دور کرد. علاوه بر این، زمانی که اولسن متولد نروژ برای اولین بار به خانه بازگشت، او این کار را انجام داده بود زیرا پدرش حالش خوب نبود. او که قبلاً برای انجام پروژه‌های مختلف خارج از چمدان زندگی می‌کرد، با صحنه مد و چشم‌انداز فرهنگی نروژ در آن زمان ناآشنا بود.

تا حدودی به دلیل اینکه موزه ملی این سایت را فراهم کرده بود، همه چیز به نوعی جمع شد. دیدن کانتینرهای حمل و نقل مملو از 4410 پوند از مجموعه کلاین در اسکله اسلو نیز این تلاش را ملموس تر کرد. سمپوزیوم پاییز گذشته به او ثابت کرد که برای ILFR مخاطبانی وجود دارد، به دلیل تعداد دانشجویانی که برای پرواز به اسلو برای این رویداد هزینه کردند و همچنین به دلیل تعداد دانشجویان محلی و متخصصان صنعت که در آن شرکت کردند.

اخیراً متوجه او شد که سرعت همه جانبه با افتتاحیه بعد از این همه کار سخت آرام نمی شود. “این مورد نیست. این زمانی است که تمام کارهای سرگرم کننده با برنامه نویسی، سرپرستی و پروژه های ویرایشی در رابطه با کتابخانه شروع می شود. اولسن گفت: این تازه شروع کار است.