چرا بریتانیا عاشق بوتاکس شده است؟ فقط یک راه برای فهمیدن وجود دارد … | جراحی زیبایی
آاگرچه سم بوتولینوم A برای اولین بار در سال 1989 در ایالات متحده برای درمان اختلالات عضلانی چشم مورد تایید قرار گرفت، بوتاکس تا حدود اواسط دهه 90 مورد تایید هالیوود قرار نگرفت. در ابتدا با اخم روبرو شد، اگرچه طبیعتاً افراد مشهوری که آن را داشتند نه، زیرا آنها دیگر نمی توانستند اخم کنند. کارگردانان شاکی بودند که بازیگران نمی توانند به درستی احساس عاطفه کنند، زیرا نیمی از عضلات خود را از کار انداخته بودند. دکتر میریام ادبیبه می گوید که این یک خطر است، در حالی که او با یک سوزن روی پیشانی من شناور است و آماده است تا اولین ضربه را به من بزند. ویکتور و گارث، کلینیک شرقی لندن که او با دکتر لورن همیلتون تأسیس کرد. «اگر کمی زیاده‌روی شود، ظاهری کمی مرده پیدا می‌کنید، لبخند می‌زنید و کمبود گرما با آن همراه است. حالات چهره شما با احساس شما مطابقت ندارد.» من اصلاً اضطراب شخصی ندارم. Adebibe یک جراح است که NHS را خسته از همه‌گیری و پیامدهای آن ترک کرد. من هرگز آنقدر تخصص آناتومیک را مستقیماً به صورتم نشان نداده بودم.
نوار کناری اینجا: هیچ فایده ای ندارد که فقط بوتاکس داشته باشید. Adebibe می گوید: “مواد مختلفی وجود دارد که در مطالعات نشان داده شده است که پوست شما را در سطح سلولی تغییر می دهد.” حداقل ویتامین A، C و E. ویتامین B بسیار مهم است، ویتامین D نیز بسیار مهم است – به صورت موضعی، نه فقط از طریق رژیم. او می افزاید، اما رژیم غذایی شما باید روی همه سبزیجات رنگین کمان نیز قوی باشد، و شاید اینقدر سیگار نکشید یا ننوشید.
این امر روایت رایج در مورد روش‌های زیبایی را قطع می‌کند، این که آنها ناامنی‌های افراد را شکار می‌کنند و در عین حال استانداردهای آراستگی را که در وهله اول باعث می‌شود افراد احساس ناامنی کنند، بالا می‌برند. در سال 2019، شورای مشترک پزشکان زیبایی به اعضای خود دستور داد قبل از تزریق بوتاکس بررسی کنند که بیمارانشان به دلایل سلامت روانی ضعیف به دنبال آن نیستند. من بعد از اینکه آن را داشتم متوجه شدم، بنابراین وقتی ادبیبه پرسید: «آیا مضطرب هستید یا افسرده؟ آیا در حال حاضر از خود متنفر هستید؟»، من بسیار شگفت زده شدم. در سالنی که بوی توت می‌داد، با این متخصص زیبا و بی‌خط، یک عکاس واقعاً سرگرم‌کننده و دستیار خوش‌قلب او، روزهای زندگی‌ام را سپری می‌کردم. من فکر کردم که واضح بود.
زوئی ویلیامز درمان بوتاکس خود را در Victor & Garth در لندن انجام می دهد. عکس: آلیشیا کانتر/ گاردین
ادبیبه در ابتدا از من پرسید که روتین فعلی مراقبت از پوست من چیست و من پاسخ دادم: “صورتم را می شوم.” “با هرچیزی؟” “یک فلانل.” بدون مرطوب کننده، بدون ضد آفتاب، بدون صابون، بدون سرم، بدون مواد ضد آفتاب از هر نوع. من را آزمایش کنترل رادیکال بنامید – و نه به این معنا: “آیا چیزی فرقی می کند؟” ما می‌توانیم به راحتی به آن پاسخ دهیم: خواهرم از همه چیز زیر نور خورشید استفاده می‌کند و از من جوانتر به نظر می‌رسد، حتی اگر سنش بالاتر باشد، این واقعیتی است که من دوست دارم دائماً در معرض ثبت عمومی باشم. منظورم این است که من واقعاً اهمیتی نمی‌دهم که کجا تزریق می‌کنم و بیش از حد روی این موضوع سرمایه‌گذاری نمی‌کنم که آیا در 49 سالگی، خیلی دور شده‌ام که آن را عملی کنم یا نه.
دکتر مایکل ریلی، جراح پلاستیک و ترمیمی صورت در بیمارستان دانشگاه مدستار جورج تاون در واشنگتن دی سی، اخیراً تأثیر فیزیولوژیکی بیشتری را مطرح کرده است: «زمانی که نمی‌توانید پیشانی خود را خم کنید یا احساسات نگرانی یا ترس یا وحشت را نشان دهید، احتمالاً اثر آرام بخش بر روی مسیرهای عصبی که به مغز شما باز می گردند و سپس به شما اجازه می دهد که در واقع آن احساس را به اندازه کافی احساس نکنید.
الان واقعا نمیتونم اخم کنم تنها کاری که می توانم انجام دهم این است که ابروهایم را مانند یک سرگرم کننده کودکان تکان دهم. در روز دوازدهم، با یک بچه با تجربه کار وقت می گذراندم، و او گفت که پیشانی من شبیه یک تخم مرغ است. از آنجا که او هنوز طیف کاملی از حالت چهره دارد، من دیدم که ردی از اضطراب از چهره او عبور کرده است. او اصلاح کرد: “تخم مرغ زیبا”.
