نمایش جیل ساندر یکی از نکات برجسته فصل میلان بود. این دو طراح با کار کردن با سیلوئت‌های کشیده، خیاطی آرامی را ارائه کردند، از جمله ژاکت‌ها و جلیقه‌هایی با یقه‌های تک نقطه‌ای سخاوتمندانه و همچنین تاپ‌های نازک و یقه گرد که با شلوارهای جادار برمودا یا کت پوشیده می‌شدند. ساندرا سالیبیان از WWD در بررسی جیل ساندر خود نوشت: همه این اقلام برای یک کمد لباس مشترک در بین مردان و زنان، همراه با سایر لوازم اصلی مانند شلوارهای چین دار کمر بلند یا شلوارهای باری در پارچه های سیال ساخته شده است.
بازگشت به کت و شلوار در ذهن خرده فروشان به عنوان یک روند کلیدی این فصل بود. «خیاطی یک موضوع غالب بود – از شکل‌بندی و مجسمه‌سازی گرفته تا سایز بزرگ و ریلکس، مشکی مینیمال تمیز و تمیز تا تزیین شده و رنگارنگ. تم های دیگر شامل بدون آستین و بدون پشت بود. واقعاً فصلی است که در آن برای همه و هر موقعیتی خیاطی وجود دارد.»
تفاسیر دیگر در مورد مینیمالیسم شامل کت و شلوار سخت The Row، یونیفورم‌های آراسته پرادا و لباس‌های بزرگ سایز زیبای Dries Van Noten بود.
وقتی نوبت به خیاطی روشن می رسید، رنگ صورتی روشن Chloé یا مجموعه های نارنجی نارنجی اسپورت مکس جلوه ای پر جنب و جوش از این روند ارائه می کرد.
منبع: https://wwd.com/fashion-news/fashion-trends/spring-23-fashion-runway-trend-minimal-boxy-tailoring-1235393467/
