مجموعه اردم مورالی اوغلو برای فصل بهار یکی از زیباترین و رویایی‌ترین مجموعه‌های او بود که از عشق او به همه چیزهای تاریخی، قدردانی او از هنر لباس‌سازی و ظرافت فوق‌العاده خانه‌اش در لندن زاده شد.
طراح به جای روایت معمول خود که چهره‌های فرهنگی شیک گذشته را تعالی می‌بخشد، با کارشناسان مرمت برخی از مهم‌ترین مؤسسات هنری لندن: موزه بریتانیا، تیت، V&A و گالری ملی ارتباط برقرار کرد. او و تیم طراحی‌اش از ساختار پیچیده توری مورد نیاز برای احیای لباس‌های گلدوزی شده قرن هجدهم و علم و صبر لازم برای زنده کردن یک نقاشی رنگ روغن قرن پانزدهم شگفت زده شدند.
در نتیجه، نمایش بهاری او در طول قرن‌ها و دهه‌ها به نمایش درآمده و بر ولخرجی‌های Belle Époque، New Look، Roaring ’20s و موارد دیگر تاثیر می‌گذارد.
در واقع، مورالی اوغلو به قدری از کل اکوسیستم بازسازی استقبال می کرد که حتی به پوشش های گرد و غبار استفاده شده برای محافظت از اشیاء نادر اشاره کرد. پوشاندن بسیاری از لباس هایش با لایه ای شبح مانند از پارچه شفاف و بال بال.
برخی از مدل ها با حجاب کامل بودند و هوای عروس را به رنگ سفید بیرون می دادند. مراسم تشییع جنازه مشکی، به ویژه کت مشکی و دامن بلندی که نمایش را افتتاح کرد، ادای احترام به ملکه الیزابت دوم. (حضور او را می‌توان در سیلوئت‌های مد غالب در اواسط قرن، و لمس‌های سلطنتی مانند قطارها و پرده‌های شانه‌ای نیز احساس کرد.)
در بسیاری از پارچه‌ها کیفیتی ارثی وجود داشت – پارچه‌های بروکات محو شده، پارچه‌های پنبه‌ای آغشته به چای و بقایای ژاکارد – که جذابیت رمانتیک و ارزشمند لباس‌ها را افزایش می‌داد. اما برای دختر مدرن نیز چیزهای زیادی وجود داشت، از جمله پیراهن‌های ترد و لباس‌هایی که بدن را در آغوش می‌کشد با اندام‌های کرست جذاب.
مورالی اوغلو در پشت صحنه خاطرنشان کرد که او همچنین از برخی فناوری های پیشرفته استفاده کرده است و به صورت دیجیتالی یک نقوش گل Old Masters را روی پارچه ساییده و تقریباً متلاشی شده ای به شکل کت ماشین چاپ می کند. او با اشتیاق گفت: «مثل یک نقاشی هلندی که تازه داشت از هم می پاشد.
منبع: https://wwd.com/runway/spring-2023/london/erdem/review/
