مارتین رز، طراح فرقه، «من از منظره مد تضعیف شده‌ام» | روش

مگرایش‌های فحش دادن مانند تاپ‌های پیست و مربی‌های عجیب و غریب ممکن است اغلب به ترکیبی از رسانه‌های اجتماعی، افراد مشهور و کیسمت نسبت داده می‌شوند. اما عامل دیگری وجود دارد که آنها را به هم مرتبط می کند: طراح مارتین رز.

این زن 42 ساله متولد لندن ممکن است مانند رالف لورن یا جورجیو آرمانی نام آشنا نباشد، اما تأثیر بیشتری بر لباس مردان جوان شیک در سال 2023 دارد. او با طراحی لباس مردانه از سال 2007، مبدع برخی از لباس های مردانه است. گرایش‌های عجیب‌تر از gorpcore (تجهیزات پیاده‌روی برای افرادی که کوهنوردی نمی‌کنند) گرفته تا شلوار جین گشاد جاستین بیبر. مجموعه سنگنوردی و پیراهن کالت فوتبال او بر اساس نوار لیورپول در سال 1992 پنج سال از عمرش می گذرد. سال گذشته، یک نسخه پاشنه‌دار از کفش‌های کتانی شاکس نایک – شاید عجیب‌ترین کفش‌های عجیب و غریب – تبدیل به بهترین مربی در بین مد و لباس‌های ورزشی شد.

به آرامی اما مطمئناً نام او وارد دنیای گسترده تر می شود. او نسخه خود را از پیراهن کپی نایک انگلیس در سال 2021، در آستانه رقابت های یورو زنان، طراحی کرد و پروژه دیگری با غول لباس ورزشی تابستان امسال در راه است. همچنین، تا حدی به خاطر داشتن مدل دریک برای مجموعه ای همه گیر، کندریک لامار که او را در تور سال گذشته پوشیده بود و نقش جدید به عنوان کارگردان خلاق مهمان برای کفش های کلارک برای بهار/تابستان 2024، نمایش او داغ ترین بلیط در این ماه خواهد بود. نمایش لباس مردانه در هفته مد لندن.

لباس های رز همیشه مورد استفاده مردان و زنان بوده است. هیلی بیبر و ریحانا مانند هنرمند مارتین سیمز طرفدار هستند، اما رز همچنان خود را طراح لباس مردانه می‌داند. او می گوید: «قطعاً نمی گویم بدون جنسیت. “این خیلی بدون جنسیت است.” او دوست دارد مردان لباس زنانه بپوشند و بالعکس، اما می گوید پارامترهای لباس مردانه هنگام طراحی جذاب است. او می‌گوید: «این برای این نیست که خودم را واقعاً باحال به نظر بیاورم، اما من دوست دارم قوانین را زیر پا بگذارم. “و قوانین زیادی برای لباس مردانه وجود دارد.”

از نظر لباس‌های مردانه بریتانیایی، رز چیزهای او را می‌داند. او طراح مهمان در Pitti Uomo فلورانس در ماه ژانویه بود، یک معامله بزرگ در صنعت. و اگرچه فارل ویلیامز در ماه فوریه به عنوان مدیر خلاق لباس مردانه در Louis Vuitton انتخاب شد و جانشین ویرجیل آبلو فقید شد، رز برای ایفای این نقش پیشنهاد شده بود.

اگرچه او به طور خاص در مورد نقش جدید ویلیامز در Louis Vuitton صحبت نمی کند، او – همراه با بسیاری از افراد در صنعت – نگران تغییر به سمت افراد مشهور است، به جای طراحان آموزش دیده، که به عنوان مدیر خلاق در برندهای بزرگ معرفی شوند (مجموعه اخیر Dua Lipa با مجموعه ورساچه و گوچی با هری استایلز یکبار بود، اما ممکن است بخشی از یک روند گسترده تر باشد). “من تعجب می کنم که شکل این همه چیست، چه شاخص هایی [are]”او می گوید. “چند سالی است که با چیز مبهم سلبریتی می گذرد و من نمی دانم که چه چیزی برای آینده نشان می دهد.”

من رز را در استودیوی لندن ملاقات می کنم. بر خلاف اعضای طرفداران معروفش، او ترجیح می دهد دور از کانون توجه بماند. استودیوی او در لندن در مراکز خلاقانه دالستون یا پکهام نیست. در عوض، در کراچ هیل است، منطقه‌ای که سی و چند ساله‌ها در دنگری‌های لوسی و یاک پر جمعیت هستند. در داخل، رز در حال کار بر روی یک لباس برای نمایش ژوئن خود است، با یک تی شرت از مجموعه بهار/تابستان 2023 خود که عبارت «بیور مشتاق» و شلوار رزمی را بر روی خود دارد.

نشانگرهای فرهنگی از پوستر جورج مایکل در توالت گرفته تا تابلوهای روحی با دوچرخه سواران را شامل می شود. رز می گوید که او واقعاً «موضوعات» را انجام نمی دهد. تصاویر دوچرخه سواران مربوط به تناسب یک ژاکت در مجموعه جدید است. او توضیح می دهد: “این بر اساس این است که این افراد روی موتور می نشینند و این کار با شانه ها چه می کند.”

جذابیت رز به چیزی که قبلاً به عنوان «بی‌حالی» توصیف کرده بود، طراح میوچیا پرادا را به یاد می‌آورد. هر دو در به چالش کشیدن ایده خوش سلیقه، گرفتن چیزهایی که چیزی غیر از آن هستند و تبدیل آنها به اوج مد پیشرفت می کنند.

رز توضیح می دهد: “من دوست دارم مردم بتوانند چیزی را که دارند تشخیص دهند.” “باید آشنا و در عین حال خاموش باشد.” او لباسی را که برای لامار در جشنواره گرمی در ماه فوریه به تن کرده بود به عنوان «مثل یک مشاور فناوری اطلاعات» ستایش می کند.

کار با لامار یک نکته برجسته بود: «من دست کم گرفتم [how I would feel] وقتی بیرون آمد [wearing her outfit at his show in November]”او می گوید. بعد از کنسرت، شرایط به وجود آمد. “هشت تکیلا پایین تر، ما در این خط کوچک خنده دار بودیم تا سلام کنیم… او بسیار مودب بوده و با افراد زیادی دست می دهد. و سپس به سمت من برگشت. و اینطور بود [cartoon voice]: ‘در اغوش گرفتن!'”

رز که در کرودون بزرگ شد، با خانواده در کلافام، زمان زیادی را در خانه پدربزرگ و مادربزرگش در توتینگ گذراند. آنها در دهه 1950 از جامائیکا مهاجرت کردند. “[It] خانه مرکزی بود که واقعاً برای جامعه هند غربی رایج بود. “[My grandmother] خانه بزرگی داشت چون اجاره کردنش سخت بود، سیاه پوست بودن و نسل اول بودن… همه به نوعی در آن جا زندگی می کردند… این یک پناهگاه، یک مکان امن و همچنین یک مکان سرگرم کننده بود. فکر می‌کنم این واقعاً روی من تأثیر گذاشت.»

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید

after newsletter promotion

Rose shows me some snaps from her family chat of what looks like a party, with smiling cousins wearing chunky jumpers, Kickers and breeches-like shorts. These were her first style icons. “One was into rave, one was into reggae, one was into lovers’ rock, and the clothes that went with it,” she says. “It was all around me; I was never looking at Vogue. Why would you? I was busy looking at other people going out.”

Although not explicitly political, Rose’s work pivots around the underdog, the nonconformists and the marginalised. Rather than choosing the usual genetically blessed professionals for her shows, 90% of the models are cast on the street – as with the Florence show. “I wanted it to feel like we were paying respect to Italian culture and Italian immigration,” she explains. “And some of the stories … You have tough lives in Italy if you’re not white and wealthy there. It’s really tough.”

For a brief period in the 2010s, the London menswear schedule featured a host of pioneering menswear designers including Nasir Mazhar, Grace Wales Bonner and Cottweiler alongside Rose, making it one of the most talked about fashion weeks. Recently, this scene has faded – with Rose the only out and out star showing in June. She feels “very disheartened and sad about the landscape of London fashion, really demoralised”. By contrast, she says, “In Paris, [fashion is] واقعاً محافظت می شود، بودجه دولت تأمین می شود و به عنوان یک منبع عظیم تجارت شناخته می شود. ما فارغ التحصیلان انگلیسی بسیاری در موقعیت های واقعاً عالی داریم [there]; ما آنها را تولید می کنیم، اما اینجا آن را نمی شناسیم و سرمایه گذاری نمی کنیم و زیرساخت نداریم.» این وضعیت پس از برگزیت بدتر شده است. ما نمی توانیم اروپایی ها را استخدام کنیم. شما سرمایه گذاری و پشتیبانی اینجا ندارید. تقریباً همه چیز علیه شما کار می کند تا بمانید.»

رز در دانشگاه میدلرابطه مد تحصیل کرد و برند خود را در دوره ای راه اندازی کرد که به گفته او، «هیچکس لباس مردانه نمی پوشید. همه می‌گویند: «تو چه کار می‌کنی؟» او همچنین تا 34 سالگی در یک بار کار می‌کرد، اما او می‌گوید که انگیزه کافی برای ادامه مد دارد. کیم جونز، مدیر خلاق Dior Homme و Fendi، حمایت و تشویق کرد. او می گوید: «او خیلی کار کرد. او یک آدم نردبانی بالا نیست. او به پشت سر نگاه می کند تا ببیند چه کسی می آید، و این واقعاً غیرعادی است.»

یکی دیگر از طراحان تاثیرگذار، Balenciaga's Demna، به تبدیل برچسب نوپای او به یک تجارت مناسب کمک کرد. رز بین سال‌های 2015 تا 2018 برای بخش لباس مردانه Balenciaga مشاوره کرد. ووگ در سال 2021، او گفت که پولی که برای این کار به او پرداخت شده بود، به کسب و کارش بازگردانده شد. او به مجله گفت: "این به من این فرصت را داد که واقعاً کاری انجام دهم، همه آن را در برچسب شخصی خودم قرار دهم و یک پرش مناسب به جلو انجام دهم."

رز یک طراح بریتانیایی است و از فرهنگ بریتانیا الهام گرفته است - از فوتبال گرفته تا باشگاه ها و میخانه ها (مجموعه ای در سال 2021 بر اساس حوله های آبجو ساخته شده است). اما او از ایده صادر شده بریتانیایی دور است: جک های اتحادیه و فنجان های چای، ایده ای که در آستانه تاج گذاری برجسته بود. "این همیشه وجود داشته است، اینطور نیست؟" او می گوید. «من حدس می‌زنم نکته جالب در مورد بریتانیا که به آن اشاره می‌کنم این است که علیه آن کار می‌کند. آن ظالم است و این مظلوم.»

رز قبلا گفته بود که همیشه دوم می شود و به ندرت برنده جایزه می شود، اما شاید این بهترین مکان برای بودن باشد. آیا او هنوز این را باور دارد؟ او می گوید: "آره." من ترجیح می‌دهم آدم ضعیفی باشم. من برنده جایزه GQ شدم [the GQ Germany award for designer of the year in 2022] … [and] من از بردن خوشحال بودم، اما در کل نیازی به این کار ندارم.» مسلماً با قدرت ستاره صنعت، دریک و لامار به عنوان سوپر طرفداران و همکاری با تیم های فوتبال برنده مسابقات، می توان گفت که او قبلاً برنده شده است.