را یا بنیاد یک کلینیک هفتگی برای کارگران زباله در غنا راه اندازی می کند و آسیب فیزیکی ناشی از حمل این عدل های لباس سنگین را ارزیابی می کند. ریکتس گفت: “ما می توانیم آسیبی که این کار به بدن آنها وارد می کند را ببینیم، اما نمی توانیم کاری برای کمک به آنها انجام دهیم.” او گفت که صندوق شین جایگزینی برای رفتار مسئولانه نیست، بلکه بخشی از مسئولیت گسترده تولیدکننده آن است.
این بنیاد میگوید که این پول یک برنامه کارآموزی برای زنان کانتامانتو را تأمین میکند، به کسبوکارهای محلی کمک میکند تا زبالههای نساجی را بازیافت کنند و شرایط کار در بازار را بهبود بخشند.
آنچه که ما واقعاً انقلابی میبینیم، تصدیق شین به این است که لباسهایشان ممکن است به کانتامانتو ختم شود، واقعیتی ساده که هیچ برند بزرگ مد دیگری تا کنون حاضر به بیان آن نشده است.»
ریکتس گفت که هر هفته 15 میلیون لباس دست دوم به غنا می رسد که 40 درصد آن ضایعات است. او گفت: «غنا دفن زباله یا زباله سوز ندارد. لباس وارد محیط می شود. بخشی از آن به اقیانوسها میرود – میلیونها لباس در کف اقیانوس وجود دارد و جریانها لباسها را به سمت ساحل میبرند.