بزرگترین ستاره هفته مد پاریس نه در ردیف اول بلکه خود کت واک بود. شر، اسطوره پاپ و چهره جدید (و آرنج) کیف دستی جدید Balmain، با لباس بدن اسپندکس نقرهای، چکمههای پلتفرم مشکی و با استخوان گونههایی که میتوانند کونته را برش دهند، در فینال نمایش شرکت کرد.
این نمایش در استادیوم Stade Jean-Bouin در منطقه 16 پاریس برگزار شد که به جای مکان آن، ظرفیت آن انتخاب شد. تماشاگران تقریباً 8000 نفر بودند، اعضای به اصطلاح ارتش Balmain به کارگردانی خلاق اولیویه روستینگ، که با اهدای بلیت به قرمز. این رویداد با دلیل موجه به جای نمایش یک جشنواره نامیده شد. حتی تنقلات هم تهیه می کردند.
دموکراسی – و غذا – در هفته مد پاریس، جایی که درهای بسته، شامپاین و دستمال کاغذیهای ردیف جلو برای این دوره یکسان است، عادی نیست. اما موفقیت تجاری Rouseting – او وارد دومین دهه فعالیت خود در این لیبل میشود – عمدتاً بر این است که به مردم آنچه میخواهند بدهد. و در این فصل، این به معنای بیش از 100 ظاهر مختلف از جمله لباسهای بافته شده از نی و رافیا، نیم تنههای ساخته شده از پوست درخت شاه بلوط، بلیزرهایی با تصاویر رنسانس و البته Cher بود.
مجموعه Rouseting، که به طرز سرگیجهآوری از لباسهای آماده به لباسهای مد منحرف شد، به ترسهای او از «آینده دیستوپیایی»، ناشی از موج اخیر خشکسالیها و آتشسوزیها در فرانسه اشاره کرد. او گفت: «مطمئنم که من تنها کسی نبودم که در مورد آینده احتمالی دیستوپیایی که در انتظار ماست سؤالات اساسی پرسیدم. Balmain یک برچسب شناخته شده برای تفاوت های ظریف نیست – ظاهر نهایی یک بود لباس ابریشمی پوشیده از شعله های آتش – اما این احساس وجود داشت.
یکی از طراحانی که در پرداختن به تغییرات آب و هوایی از طریق لباسهایش به خوبی آگاه است، گابریلا هرست، مدیر خلاق لیبل فرانسوی Chloé است، که مشتری اسطورهای «دختر چلویی» او نیز برای بهار 2023 لباسهای عذابآور خواهد داشت.
پس از فصل گذشته “فصل” در rewilding، یک نمایش نسبتا ملایم که شامل ذوب کوه های یخ بر روی پارچه های لباسی و بافتنی های زیبا بود، توجه هرست به حذف سوخت های فسیلی و انرژی همجوشی معطوف شد. این مجموعه به ویژه از عملکرد و شکل یک توکامک الهام گرفته شده است، یک ماشین پیچیده که برای مهار انرژی همجوشی طراحی شده است.
در خود کت واک، لباسها بیشتر پوشیدنی بودند تا فناوری، با کتها و شنلهای فراگیر ساخته شده از ابریشم خام و کتانی، که با بستهای سختافزاری پلک زدن و غمانگیز تمام شده بود. شلوارها گشاد، کتهای کت و شلوار حجیم و لباسهای قلاببافی تا سطح زمین بودند. اثبات اینکه روند Y2k به جایی نمی رسد؟ شلوار ریو که هرست در یادداشتهایش به آن میگوید، با چشمکهایی تمام شده بود. مانند بقیه پاریس، چرم زیادی هم وجود داشت – از کت های دوچرخه سواری گرفته تا لباس های عروسکی و جلیقه. همه چیز به رنگ سفید، مشکی یا قرمز عرضه شد، به جز یک کت و شلوار فوشیا روشن، که از رنگ تولید شده از همجوشی پلاسما الهام گرفته شده است. در مورد پایداری، چرم Hearst از مزارع فرانسوی تهیه شد و هر ماده دیگری 100٪ قابل ردیابی بود.
نمایش مجموعه در Pavillon Vendôme، یک مرکز رویدادهای قرن نوزدهمی (و خانه سابق شاعر، بودلر)، خود صحنه سازی تقریباً بیش از حد دیستوپیایی بود. یک چیدمان نوری شبیه ترون چشمگیر به نظر می رسید اما به این معنی بود که لباس ها فقط در نیمی از راهپیمایی دیده می شد و گاهی تماشاگران را در تاریکی رها می کرد. با این حال، وقتی نوبت به درک جهانی از تغییرات اقلیمی میرسد، با توجه به اینکه مد در حال بازی کردن است، شاید نکته این بود.
منبع: https://www.theguardian.com/culture/2022/sep/29/cher-steals-the-balmain-show-at-paris-fashion-week