درون رابطه پیچیده مرلین مونرو و جو دی ماجیو – WWD

مرلین مونرو و جو دی ماجیو ممکن است پیوند کوتاهی داشته باشند، اما رابطه آنها همچنان یکی از محبوب ترین روابط در هالیوود است.

با ورود پیش‌بینی‌شده «بلوند» از نتفلیکس، برداشتی تخیلی از زندگی مونرو، یکی از لحظات کلیدی که در این فیلم مورد بازنگری قرار می‌گیرد، رابطه او با دی ماجیو است، که او با او ازدواج پرفراز و نشیب و کوتاهی و بعداً دوستی داشت.

این دو در سال 1952 ملاقات کردند، زمانی که دی ماجیو، که سال قبل از بیسبال حرفه ای بازنشسته شده بود، از یکی از آشنایانش خواست تا او را به مونرو که در آن زمان هنوز یک ستاره در حال ظهور بود، معرفی کند.

بر اساس زندگینامه خود به نام «داستان من» که توسط بن هچت نوشته شده است، بازیگر زن برای ملاقات با اسطوره یانکی های نیویورک مردد بود و نگرانی های خود را ابراز می کرد که او ورزشکار متکبر کلیشه ای خواهد بود.

پس از آن، این زوج با مونرو در ساحل غربی در حالی که دی ماجیو در شرق ماندگار شد، رابطه ای از راه دور آغاز کردند. اگرچه آنها سعی کردند عشق خود را خصوصی نگه دارند، اما در نهایت به طور گسترده توسط مطبوعات پوشش داده شد.

در ژانویه 1954، این دو در تالار شهر سانفرانسیسکو ازدواج کردند، جایی که ظاهراً توسط طرفداران و پاپاراتزی ها مورد حمله قرار گرفتند.

از آنجایی که این یک فرار بود، مونرو لباس عروسی سنتی نپوشید. در عوض، او یک کت و شلوار قهوه ای تیره با یقه خز سفید و تلمبه های مشکی را انتخاب کرد در حالی که دی ماجیو یک کت و شلوار ساده به تن داشت و آنها در مقابل کلیسای سنت پیتر و پل عکس گرفتند.

در آن زمان، به دلیل اینکه هر دو قبلاً ازدواج کرده بودند و طلاق گرفته بودند، این زوج نمی توانستند مراسم کلیسا برگزار کنند. پیوند آنها هر دو ازدواج دوم آنها را مشخص کرد.

طبق زندگی نامه او، این زوج شباهت هایی داشتند، از جمله علاقه به بچه دار شدن، علیرغم اینکه این بازیگر از اندومتریوز رنج می برد.

هر چقدر هم که ارتباط آنها قوی بود، ظاهراً ازدواج از همان ابتدا به دلیل حسادت و نگرش کنترلی دی ماجیو و برنامه فیلمبرداری دیوانه وار مونرو محکوم به شکست بود.

در طول ماه عسل خود به ژاپن، از مونرو خواسته شد که به کره جنوبی سفر کند و برای سربازان آمریکایی مستقر در آنجا در طول جنگ کره اجرا کند، که او این کار را انجام داد و شوهرش را ناراضی کرد.

این رابطه به دلیل ناراحتی او در مورد تصویر جهانی “بمب” او تیره شد.

مهمتر از همه، در حالی که این بازیگر در حال فیلمبرداری برای “خارش هفت ساله” بود، که شامل صحنه نمادین “دامن پرنده” او می شود، ظاهراً طرفداران و پاپاراتزی ها نیز حضور داشتند و او را تشویق می کردند که توسط کارگردان بیلی وایلدر ایجاد شد. ظاهراً برای آن ترتیب داده شده است. ظاهراً دی ماجیو که اتفاقاً سر صحنه فیلمبرداری حضور داشت عصبانی شده بود و باعث شد این دو در ملاء عام با هم درگیر شوند.

در اکتبر 1954، پس از بازگشت به لس آنجلس پس از فیلمبرداری در شهر نیویورک، مونرو با استناد به دلایل “ظلم روانی” از دی ماجیو درخواست طلاق داد. این دو تنها 9 ماه ازدواج کردند.

در سال 1956، مونرو نقل مکان کرد و با نمایشنامه نویس مشهور آرتور میلر ازدواج کرد. با این حال، این وصلت نیز پایان یافت و این زوج در سال 1961 طلاق گرفتند.

در نیمه اول سال 1961، مونرو تحت تعدادی عمل جراحی از جمله جراحی اندومتریوز قرار گرفت و چهار هفته به دلیل افسردگی در یک کلینیک روانپزشکی در نیویورک بستری شد.

در طول این مدت، او و دی ماجیو دوباره دوستی را احیا کردند، با ورزشکار سابق که آزادی او را تضمین کرد و او را به فلوریدا برد، جایی که در آن زمان برای یانکی ها به عنوان مربی ضربتی کار می کرد.

با وجود شایعات ازدواج مجدد، این دو رابطه خوبی را به عنوان دوستان حفظ کردند.

در 5 اوت 1962، مونرو بر اثر مصرف بیش از حد باربیتورات ها در خانه خود در لس آنجلس درگذشت. در آن زمان، مقامات مرگ او را به عنوان خودکشی احتمالی اعلام کردند. او 36 ساله بود.

دی ماجیوی دلشکسته، با کمک خواهر ناتنی مونرو برنیس بیکر میراکل و مدیر تجاری اینز ملسون، مراسم تشییع جنازه را در گورستان یادبود پارک روستای وست وود در 8 آگوست ترتیب دادند.

به مدت 20 سال، او اطمینان حاصل کرد که سه بار در هفته نیم دوجین گل رز قرمز را به سرداب او تحویل می دهد.

پس از مرگ او، دی ماجیو از بحث عمومی درباره مونرو خودداری کرد و دیگر هرگز ازدواج نکرد.