درس های طراحی را می توان از تام و سارا تومرلین لی آموخت – WWD

نام‌های چند خطی در حال حاضر بسیار مورد توجه افراد تأثیرگذار و افراد بدخواه هستند. اما چندین دهه قبل از اینکه طراحی بین رشته‌ای تبدیل به یک مسیر دستمزد مشخص شود، تیم زن و شوهر تام لی و سارا تومرلین لی مهارت طراحی خود را در فروشگاه‌های بزرگ، دکوراسیون داخلی، تئاتر، نشر مجلات و معماری به کار بردند.

زندگی حرفه ای تا حد زیادی ناشناخته آنها در مرکز نمایشگاه جدیدی در مدرسه طراحی داخلی نیویورک قرار دارد و همچنین به صورت آنلاین قابل دسترسی است. «طراحی دوتایی: تام لی و سارا تومرلین لی» که تا 5 دسامبر در معرض دید قرار می‌گیرد، از آرشیو این زوج که به مؤسسه آکادمیک Upper East Side اهدا شده است.

به گفته دونالد آلبرشت، که با توماس ملینز، نمایشگاه را بر عهده داشت، ساخت آرشیو از آثار طراحان داخلی بخشی از انگیزه نمایشگاه بود. او گفت: «و مانند تمام زندگی این روزها، میل به گسترش مسیر شکست خورده یک طراح معمولی سفیدپوست و مرد غالب وجود دارد.

آلبرشت گفت که تومرلین لی در زمان خود به دلیل بازسازی هتل هلمسلی پالاس در نیویورک و ویلارد در واشنگتن دی سی و سردبیری خانه زیبا شهرت داشت، اما تا حد زیادی فراموش شده است. ما به شوهرش علاقه مند بودیم، اما او زن بسیار پویا و جالبی بود. او در Vogue، Harper’s Bazaar و Lord & Taylor کار می کرد. دوسویه بودن آنها بخشی است که ما آن را جذاب یافتیم. آلبرشت گفت: این یک داستان واقعی نیویورک است – خرده فروشی سطح بالا، روزنامه نگاری مد و هنرهای تزئینی، حفظ آثار تاریخی، فضای داخلی، برادوی.

تام لی در مراحل مختلف کار خود، صحنه‌ها و لباس‌هایی را برای آهنگساز برجسته ایروینگ برلین طراحی کرد، برای لینکلن کرشتاین روی باله کار کرد و شهرت بونویت تلر را برای ویترین فروشگاه‌های تئاتر، از جمله مواردی که سالوادور دالی در سال 1939 تصور کرده بود، افزایش داد. شعبه ضد جاسوسی دفتر خدمات استراتژیک ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم، لی شرکت طراحی خود را در سال 1947 راه اندازی کرد و به طراحی املاکی مانند فضاهای داخلی لژ موتور ویلیامزبورگ و هیلتون تهران ادامه داد. پس از مرگ او در یک سانحه رانندگی در سال 1971، همسرش که در آن زمان شصت ساله بود، شرکت طراحی را بر عهده گرفت و به مدیریت داخلی بیش از 40 هتل پرداخت.

مسیر حرفه ای تومرلین لی ریشه در مد داشت، او در بازاریابی در Bonwit Teller، آژانس خلاق پیشگام مارگارت هاکادی، بخش بازاریابی Lord & Taylor، و قبل از ایفای نقش اصلی در House Beautiful به عنوان ویرایشگر زیبایی در Vogue و Harper’s Bazaar فعالیت می کرد. او همچنین به عنوان رئیس گروه مد در دهه 60 خدمت کرد، همان پست را در کلوپ دکوراتورها داشت و بنیانگذار کنسرواتوار نیویورک لندمارکس بود. تومرلین لی همچنین کتاب «مد آمریکایی: زندگی و زمانه آدریان، مینبوخر، مک‌کاردل، نورل و تریگر» را ویرایش کرده است. در دهه 90، زمانی که تام لی با مسئولیت محدود به بخش طراحی داخلی Beyer Blinder Belle تبدیل شد، تومرلین لی از سال 1993 تا 1997 مدیریت آن را بر عهده داشت. او در دهه هشتاد زندگی خود در سال 2001 در سن 90 سالگی درگذشت.

آلبرشت در مورد آنچه کسانی که تازه طراحی می کنند ممکن است از مسیرهای شغلی لیز به دست بیاورند، گفت: “می گوید: “انعطاف پذیر باشید.” چیزی که سارا می گفت این بود که او تمایل داشت به سمت جانبی حرکت کند. او شغل رئیس را نگرفت – او از یک موقعیت به موقعیت دیگر نقل مکان کرد. و از کلمات، روایت و داستان سرایی استفاده کرد. بدیهی است که این موضوع برای روزنامه نگاری مد مناسب است. اما وقتی نوبت به انجام دکوراسیون داخلی برای هتل ها می رسید، رویکرد او این بود که تاریخچه یک هتل را بگوید و ایده های خود را با نوشتن آنها استخراج می کرد. آلبرشت گفت که او ایده را از طریق متن بیشتر از طراحی می‌فروشد.

آلبرشت گفت که تازه واردان می توانند به انعطاف پذیری در ارائه یک موضوع در رشته های مختلف توجه کنند.

آلبرشت گفت: برای تومرلین لی، دهلیز پنج طبقه آینه ای عظیم در هتل پارکر مریدین نیویورک، “تلفیقی از مدرنیته همراه با تاریخ” او را منعکس می کند، و اضافه می کند که چیزی در مورد اخلاق لیز “خوشبینانه، سرگرم کننده، پر زرق و برق است. عاشقانه و آزاد. نکته جالب این است که او کار می کرد و او کار می کرد، زمانی که مدرنیسم پادشاه بود. ما به مدرنیسم بودن فکر می کنیم [synonymous] با فلورانس نول، بانک چیس منهتن، ساختمان سیگرام و [Ludwig] میس ون در روهه اما همچنین، داستان جایگزینی از مدرنیسم وجود دارد که بیشتر تزئینی، رمانتیک است و آشکارا از تاریخ می‌کشد. یکی از راه هایی که می توانید مدرن باشید این است که به تاریخ نگاه کنید و آن را به روز کنید. این چیزی است که مردم متوجه نمی شوند در دهه 50 و 60 انجام شده است.