تینا ترنر: زندگی در عکس

فکر کردن به مرزی که تینا ترنر نشکند سخت است.

او دوگانگی بین R&B و راک اند رول را از بین برد. او نشان داد که نه تنها می‌توان داستان همسری بود که همسر آزاری را تحمل کرد، بلکه می‌توان از قربانی شدن فراتر رفت و آن را به هنر تبدیل کرد.

اما با آن مو (معمولا کلاه گیس، اما چه کسی اهمیت می دهد؟)، آن ها پاها، آن غرغر کردنخانم ترنر، که روز چهارشنبه در 83 سالگی درگذشت، و یک منبع بی‌پایان لباس‌های مهره‌دار، همچنین یک نماد قوی سبک و سمبل جنسی ماندگار بود – یکی که اوج شکوفایی‌اش حتی تا سال 1984 شروع نشد، زمانی که در 44 سالگی این اثر را منتشر کرد. آلبوم “Private Dancer” و پنج میلیون نسخه فروخت.

بسیاری از لباس‌های صحنه او توسط باب مکی طراحی شده بود، مردی که بیشتر به عنوان شریک شریک شِر در کیچ شناخته می‌شود، اما با خانم ترنر به چیزی کاملاً متفاوت دست یافت.

آقای مکی و ترنر توسط چر معرفی شدند. در سال 1977، اندکی قبل از قطعی شدن طلاق تینا و آیک ترنر، این دو دیوا با هم در “The Sonny & Cher Show” اجرا کردند.

پس از آن، مکی به یکی از اعضای اصلی همراهان خانم ترنر تبدیل شد و یکی پس از دیگری برای یک دوره گردی طراحی کرد که تا سال 2009 ادامه داشت و در آن زمان او در آستانه 70 سالگی بود.

ژاکت‌های جین آمدند و کت‌های جین رفتند، اما مهره‌ها در همه جا حضور داشتند: آنها معمولاً می‌درخشیدند، کمی گشاد بودند و پاها – به سادگی بهترین – نمی توان پنهان کرد. وقتی او در «مری مغرور» خواند که «ما آن را خوب و خشن انجام خواهیم داد»، به خوبی می‌توانست سبک بصری خود را توصیف کند.

توانایی منحصر به فرد او برای وحشی به نظر رسیدن در حالی که انتقال دهنده بی امان امید و همدلی است، او را به همان اندازه به خوبی تبدیل کرد که هم نویسنده پرفروش ترین کتاب های خودیاری و هم شخصیت شرور دو کتاب کلاسیک کالتی کمپینگ: “The Who’s Tommy” و “Mad” شود. Max Beyond Thunderdome.”

غیرممکن است که به خدایان برقی مانند مری جی. بلیج و بیانسه با موهای بلوند، لباس های درخشان و سرودهای مقاومت نگاه کنیم، بدون اینکه تأثیری را تشخیص دهیم که شاید با درخشش شروع می شود، اما مطمئناً به آن ختم نمی شود.