اصطلاح «شیک هروئینی» باید بمیرد – حتی اگر لاغرپرستی در آن بیداد کند | روش

زن کنار شومینه ایستاده

او گفت: «دهه 2000 زمان سرپیچی، سرکشی، بی احترامی در مد بود. ما هم اکنون در مرحله ضد مد هستیم. من به شدت از آن حمایت می کنم، اما زمان آن رسیده است که مسئولیت پذیرتر از آنچه بودیم باشیم [back then] وقتی نوبت به درک بدشکلی بدن و سلامت روان می‌رسد.»

لینتر به گاردین گفت: «گیا به خاطر اندام زیبا، سینه‌ها و همه چیز رزرو شد. هیچ کس هرگز نخواست یک Gia بسیار نازک رزرو کند. به یاد ندارم که او هرگز بخواهد بسیار لاغر شود. جیا همیشه در هر عکسی منحنی هایش را تبلیغ می کرد.»

مجموعه ای از مقالات با نویسندگان منتشر شده است نگران کننده اینکه برندها حرکت مثبت بدن در دهه 2010 را انتخاب کرده‌اند و آن را بی‌معنی کرده‌اند یا این‌که وسواس ما نسبت به لاغری هرگز از بین نرفت.

یک تفاوت وجود دارد. زمانی که روبنشتاین بیش از 20 سال پیش ویرایش می کرد، مجلات تنها صدای معتبر در مد بودند. او گفت: «عقاید دموکراتیک شده اند، و همچنین معیارهای زیبایی ما نیز همینطور. رسانه‌های اجتماعی اجازه می‌دهند تا انواع مختلفی از تیپ‌های بدن را جشن بگیرند. مطمئن نیستم که همه این عناوین جدید شیک هروئینی را بخرم – شاید کمی متورم شوند.

دبلیواین تیتر “غنیمت خداحافظی: شیک هروئینی بازگشته استمقاله ای در نیویورک پست در این ماه اعلام کرد که نازک دوباره وارد شده است. یا شاید هرگز ترک نکرد. نه، آن را ترک کرد، اما بازگشته است، شاید به عنوان واکنشی به یک دهه گذشته پیشرفت در زمینه گنجاندن اندازه در صنعت مد.

راب اسمیت از اواخر دهه 1980 تا 2010 به عنوان مدیر کالا برای میسی کار کرد و سپس دو سال را در ویکتوریا سیکرت گذراند. او اکنون خط تولید پوشاک با جنسیت را به نام Phluid Project اداره می کند. او می داند که Gen Z برای دهه 2000 نوستالژیک است – اما فکر نمی کند که این موضوع به تیپ های بدنه استاندارد آن دوران ربطی داشته باشد.

جیا کارانگی، یکی از اولین سوپرمدل ها (که توسط آنجلینا جولی جوان در فیلمی از HBO در سال 1998 ایفای نقش کرد)، یک مصرف کننده هروئین بود که بر اثر عوارض ایدز درگذشت. گرچه بقایای اعتیاد او در عکس‌ها نمایان شد – نشانه‌های ردیابی او در جلد نوامبر ۱۹۸۰ Vogue قابل مشاهده است – معشوق و دوست او، هنرمند آرایش، سندی لینتر، فکر نمی‌کند که بدن او با زیبایی‌شناختی تناسب داشته باشد.

جیا کارانگی یکی از اولین سوپرمدل ها بود. عکس: آندریا بلانچ/گتی ایماژ

پاسخ به ستایش هروئین شیک توسط پست، موجی از مخالفت بود. “بدن ما روند نیست. با من بگو.» جمیله جمیل نوشت در اینستاگرام من در حال شروع Not Hungry Chic هستم. شیک مبارک. لعنت به شیک؟ هر چیزی جز این.» نویسنده فرهنگ ووگ، اما اسپکتر توییت کرد: «آیا افرادی که اصرار دارند تاپ‌های کوتاه و شلوارهای جین بلند را برگردانند، به این معنی است که همه ما باید به سطوح اولیه لاغری اجباری پایبند باشیم، متوجه می‌شوند که من آن‌ها را با شکم بزرگ و زیبای خود می‌پوشم؟»

همه چیز کمی تغییر کرد، زیرا دهه 90 به دهه 2000 کاهش یافت و مد، تیپ بدنی “سالم تر” – اما هنوز هم فوق العاده لاغر را ترجیح داد. روبنشتاین می‌گوید: «ما عکس‌برداری را می‌کشیدیم، زیرا دختران خیلی لاغر بودند و به نظر می‌رسیدند که شاید بیمار باشند. «حداقل جایی که من کار می‌کردم، محدودیت‌هایی وجود داشت.»

اسمیت گفت که برندها از مثبت بودن بدن به عنوان یک تاکتیک بازاریابی استفاده می کنند – اما پیام های احساس خوب به ندرت بر نحوه طراحی لباس تأثیر می گذارد. وقتی طراحی می کنید، همه از یک مدل مناسب کار می کنند [size small]اسمیت گفت، و این نقطه شروع آنهاست. «آن‌ها از آنجا بالا می‌روند. محصولات برای آن اندازه‌ها طراحی شده‌اند، بنابراین بیشتر برندها برای گنجاندن آن به روشی بسیار کارآمد تلاش می‌کنند، اما نه زمانی که نوبت به تولید محصول می‌رسد.»




منبع: https://www.theguardian.com/fashion/2022/nov/20/heroin-chic-fashion-skinny-worship

لینتر شیک هروئینی را «واقعاً فقط یک اصطلاح برای ظاهر جذاب می نامد. جیا آن قیافه بی دردسر را داشت. او با آن متولد شد. ربطی به مواد مخدر ندارد.»

آتوسا روبنشتاین در دوران اوج هروئین شیک در Cosmopolitan کار می کرد. به یاد دارم که یک ویرایشگر جدید به نام بانی فولر وارد Cosmo شد [in 1996] و جنیفر آنیستون را روی جلد گذاشت. مدیر مد مثل “اوه، او خیلی چاق است.” این واقعیت که ما فکر می کردیم جنیفر آنیستون چاق است، گویای آن دوران است.

به نظر می‌رسد عنوان پست «شیک هروئینی» – ظاهر دهه 90 که با تبلیغات گرانج کالوین کلین با آواتارهایی مانند کیت ماس ​​و جیمی کینگ مشخص می‌شود – با لاغرپرستی عمومی، که یک مشکل همیشگی در صنعت است، ترکیب می‌کند. هر دو نگران کننده هستند، اما با توجه به بحران فعلی مواد افیونی و گذشته ویرانگر آن، اصطلاح “شیک هروئینی” به ویژه مشکل ساز است.

هنوز هم می‌توانید لاغرپرستی را در رسانه‌های اجتماعی پیدا کنید، اگرچه برنامه‌ها سعی می‌کنند محتوایی را که اختلالات خوردن را تمجید می‌کند محدود کنند. TikTok عبارت جستجوی «هروئین شیک» را مسدود کرده است و گفته است که دستورالعمل‌های محتوا را نقض می‌کند. “thinspo” را در برنامه جستجو کنید، و به منابعی مانند انجمن ملی اختلالات خوردن هدایت خواهید شد. (اگر کلمه «لاغر» را در اینستاگرام جستجو کنید، همینطور است.) اما این واقعیت که این اقدامات احتیاطی وجود دارد به این معنی است که جوانان برای شروع به دنبال thinspo بودند – و احتمالاً اکنون به جای دیگری برای یافتن آن خواهند رفت.

زمانی که روبنشتاین سردبیر CosmoGirl و Seventeen شد، مدل‌های «دختر واقعی» را وارد بازار کرد که سایزهای بزرگ‌تری برای عکس‌ها و جلد می‌پوشیدند. ما تیپ های بدنی مختلفی را نشان دادیم، اما وقتی به رسانه های زنان فکر می کنم [in general]آنها این «مسائل اندازه» را انجام می‌دادند، که همیشه بسیار تحقیرآمیز به نظر می‌رسید.» او گفت. «این کاملاً توکنیسم بود، بنابراین آنها می توانستند نسبت به کاری که در 11 ماه دیگر سال انجام می دادند احساس خوبی داشته باشند. و من نمی‌دانم که آیا اکنون آنقدر متفاوت است یا نه.»

“هروئین شیک” فقط یک زیبایی شناسی نیست: پس از مصرف بیش از حد عکاس واندرکاند دیوید سورنتی ابداع شد. مادرش برای اصلاحات مبارزه کرد در صنعت مد به افتخار زندگی کوتاه خود و تماس گرفت ویراستاران مجلات از آنها می خواهند که مصرف کنندگان هروئین را انتخاب نکنند.

توسط Calvin Klein

Calvin Klein