الساندرو دل آکوا سبکی را در مجموعهای از استراحتگاههای ساده بررسی کرد و راهی برای دستکاری قطعات اصلی خود و به چالش کشیدن ظاهر آشنای آنها در این فرآیند پیدا کرد.
او گفت: «من میخواستم با ساختهای سبک وزن کار کنم تا قطعاتی را بسازم که به طور سنتی با مواد دیگر تولید میشوند. ظاهر آغازین نماد تمرین بود: کت و شلوار زنانه او با دامن مداد امضایی از کرپون هوادار که با طرحهای گلدار چاپ شده بود، بریده شده بود و چرخشی تازهتر به لباس شماره 21 تزریق میکرد.
با همین روحیه، پیراهنها شفاف و با توری ظریف تزیین شده بودند، و خطوط را با دنیای لباسهای زیر زنانه که دل آکوا نیز اغلب به آن نگاه میکند محو میکردند و در اینجا بیشتر با تاپهای توری ماکرو و لباسهای لغزنده دوستداشتنی در پارچههای کافری با ریزه کاریهای انگلیزی نمایان شد.
بالا بردن استعداد زینتی، لباسهای ضروری با گاز کتانی بود که با سنگهای رنگی در نقشهای گل ریز و لوازم کریستالی که روی کتهای بمبافکن با رنگهای شنی برجسته بودند، گلدوزی شده بود. شکلهای کف دست خیرهکننده، یک لباس صورتی رژگونه جذاب را با طرحهای دهه 40 تزیین میکرد، و همچنین یک دامن بلند ساتن آژیر مانند که با یک تاپ بافتنی ست شده بود تا بر دوگانگی مردانه و زنانه که همیشه در لباس وجود دارد، تأکید کند. کار طراح
اگرچه اضافههای جین و یک چشمک تویید که به Rue Cambon چشمک میزد، از دنبال سبکی Dell’Acqua منحرف شد، این مجموعه با استفاده از تکههای پوشیدنی و بیمعنای خود، رویکردی راحت را برای لباس پوشیدن ایجاد کرد.
منبع: https://wwd.com/runway/resort-2024/milan/no-21/review/