احکام دیوان عالی به نفع عکاس در مقابل. بنیاد وارهول – WWD

اهمیت محتوا: پرونده حقوق کپی رایت دادگاه عالی بین عکاس مشهور لین گلداسمیت و بنیاد اندی وارهول به نفع او بوده است.

تصمیم روز پنجشنبه در مورد تصویری که گلداسمیت از شاهزاده موسیقیدان فقید گرفت که برای فرضیه یک سریال صفحه ابریشمی توسط هنرمند پاپ اندی وارهول استفاده شده بود، حذف شد.

با رای 7-2، دادگاه تشخیص داد که تصاویر وارهول نمی تواند تحت “استفاده منصفانه” در قانون کپی رایت قرار گیرد. بسیاری از خلاقان در زمینه‌های مختلف، به‌خوبی مراحل را زیر نظر داشتند. این تصمیم می تواند به عنوان یک عامل بازدارنده برای هنرمندانی تلقی شود که آثاری را بر اساس مطالب موجود ایجاد می کنند. برای کسانی که دارای محتوای دارای حق چاپ هستند که سایر آثار بر اساس آن هستند، یک پیروزی محسوب می شود.

سونیا سوتومایور، قاضی دادگاه، با نگارش این حکم نوشت که آثار وارهول هدف تجاری اساساً متفاوتی با عکس اصلی که توسط گلداسمیت گرفته شده و توسط دو مجله مورد استفاده قرار گرفته است، ندارد.

تصمیم SCOTUS فرضیه نبرد حقوقی را از بین برد. در سال 2016، بنیاد هنرهای تجسمی اندی وارهول درخواست‌کننده، یا (AWF، مجوز Condé Nast را به مبلغ 10000 دلار، تصویری از «پرنس پرتقال» – پرتره ابریشمی نارنجی رنگ پرینس موزیسین که توسط هنرمند پاپ اندی وارهول ساخته شده است – برای نمایش در جلد یک مجله بزرگداشت شاهزاده.

پرنس نارنجی یکی از 16 اثری است که اکنون به عنوان “سریال شاهزاده” شناخته می شود که وارهول از یک عکس دارای حق چاپ در سال 1981 توسط گلداسمیت گرفته شده است، که در سال 1981 توسط نیوزویک سفارش داده شده بود تا از موسیقیدان نوپا به نام پرنس راجرز نلسون عکس بگیرد. برای یک مقاله سال‌ها بعد، گلداسمیت مجوز محدودی را برای استفاده از یکی از عکس‌های شاهزاده خود به عنوان «مرجع هنرمند برای تصویرسازی» به Vanity Fair اعطا کرد. شرایط مجوز شامل این بود که استفاده فقط برای “یک بار” خواهد بود. Vanity Fair وارهول را برای ایجاد تصویر استخدام کرد و وارهول از عکس گلداسمیت برای ایجاد پرتره ابریشمی بنفش از شاهزاده استفاده کرد که همراه با مقاله ای درباره شاهزاده در شماره نوامبر 1984 Vanity Fair ظاهر شد. مجله به خاطر “عکس منبع” گلداسمیت را اعتبار داد و 400 دلار به او پرداخت.

پس از مرگ پرینس در سال 2016، شرکت مادر Vanity Fair، Condé Nast، از AWF درباره استفاده مجدد از تصویر Vanity Fair در سال 1984 برای مجله ویژه‌ای که به یاد پرنس بود، پرسید. هنگامی که Condé Nast از سایر تصاویر سری Prince مطلع شد، در عوض تصمیم گرفت مجوزی از AWF برای انتشار پرنس پرتقال خریداری کند. گلداسمیت تا سال 2016 که شاهزاده نارنجی را روی جلد مجله Condé Nast دید از سریال پرنس خبر نداشت. گلداسمیت AWF را از این باور که حق نشر او را نقض کرده است مطلع کرد. سپس AWF از گلداسمیت به دلیل قضاوت اعلامی عدم نقض شکایت کرد.

در مسیر رویداد پنجشنبه شب، گلداسمیت اظهار نظر را تا جمعه به تعویق انداخت. او گفت که این بیانیه را اوایل پنجشنبه منتشر کرده بود که نشان می داد چگونه از نظر مالی همه چیز را به خطر انداخته است و این حکم برای هنرمندان دیگر چه معنایی دارد.

“من از تصمیم امروز هیجان زده هستم و از دادگاه عالی برای شنیدن جنبه ما از داستان سپاسگزارم. این روز بزرگی برای عکاسان و دیگر هنرمندانی است که با صدور مجوز هنر خود امرار معاش می کنند. این نبرد حقوقی یک راه طولانی بوده است که تأثیرات عاطفی و مالی زیادی بر من و خانواده ام داشته است. من احساس می‌کردم که باید همه چیزهایی را که از نظر مالی در اختیار داریم به خطر بیاندازم تا در دادگاه برای حمایت از حقوق خود و همه در عرصه هنر با کسانی که تجاوز می‌کنند مبارزه کنم.

در بیانیه آمده است: امید او این است که این حکم SCOTUS “درسی است که مردم نباید از دفاع قانونی برای حقوق خود در زمانی که سازمان ها، بنیادها یا افرادی که منابع مالی بیشتری دارند که می توانند از آنها برای ترساندن با هزینه های قانونی استفاده کنند، اجتناب کنند.” به راحتی می‌توان بر سازندگانی که فقط می‌خواهند آثارشان را بسازند و برای دفاع از حقوقشان وارد نبرد حقوقی احساسی و پرهزینه نشوند، غلبه کرد. می‌خواهم از تیم ویلیامز و کانولی، به‌ویژه لیزا بلات و تام هنتوف، تشکر کنم که در پست‌ها و اوج‌ها همراه من ماندند، که منجر به برنده شدن کار یک هنرمند کپی‌نویس شد.»

از دستاوردهای او می‌توان به ایجاد «دیسک زیستی» برای Electra Records در سال 1969، برنده شدن کلیو برای یکی از بخش‌های رادیویی که تولید کرد، کار بر روی اولین فیلم‌های هنرمندان ضبط صدا که قرار بود برای تبلیغ استفاده شود و جوان‌ترین عضو زن بود، اشاره کرد. تا به حال در انجمن کارگردانان آمریکا پذیرفته شود. عکس‌های او را می‌توان در مجموعه‌های موزه‌ای در گالری ملی پرتره اسمیتسونیان، موزه هنر مدرن، موزه عکاسی معاصر شیکاگو و تالار مشاهیر راک اند رول یافت.