آنا اکتبر برای اولین بار خود در پاریس می خواست همه را به زمینی که در مجموعه بهاری خود «باغ لذت» می نامد، ببرد.
این مجموعه، در آتلیه قدیمی گوستاو ایفل، طراح برج ایفل، با چادر ساخته شده از توری و کتانی قدیمی، تاب آویزان از تیر و تعداد زیادی گل تازه، آماده یک پیک نیک به نظر می رسید.
اما این یک فانتزی عاشقانه نیست و زنان امروزی موجودات ظریفی نیستند. اکتبر 12 سال است که در تولید لباسهای دلپذیر و با روحیه به زنان کمک میکند تا با زیر پا گذاشتن کلیشههای مربوط به جنسیت، ظاهر و احساس خوبی داشته باشند و قدرت پیدا کنند.
و اطمینان از اینکه این قطعات به همان اندازه که به نظر می رسند احساس خوبی دارند، هیچ مجوزی برای پایه بودن یا فضایی برای میانبر در طراحی باقی نمی گذارد.
نمایش الف: یک جفت شلوار ترومپ لوئیل زیبا که به نظر می رسید با بندهای سوتین نازک بسته شده بود و همینطور به پایین لیز خورده بود و کمربندهای ابریشمی غیرقابل ذکر را آشکار می کرد.
مجموعهای 30 تنی از لباسهای بلند تا زمین با الهام از لباسهای زیر زنانه، لباسهای تقریباً بیتفاوت و شنل دراماتیک عجیب و غریب، برشخورده از مواد لوکس. صنایع دستی، به ویژه عناصر قلاب بافی تولید شده توسط گروهی که طراح به شوخی آنها را “مافیای بابوشکا” میدانست – تعاونی زنان مسنتر که سنتهای نساجی را زنده نگه میدارند و برای خانههای مد اروپایی کار میکنند – حال و هوای نوستالژیک تند و زنندهای به آن قطعات بخشید.
زمین عالی بود، و با نگاه کردن به بهار او، هرگز نمی توانید حدس بزنید که بین باغ او و این نمایش در پاریس، جنگی در میهن او در جریان است. دلیل دیگری بر این است که اکتبر مانند زنانی که برای آنها طراحی می کند، بیشتر ماگنولیا فولادی است تا گل دیواری.
منبع: https://wwd.com/runway/spring-2023/paris/anna-october/review/