نویل اوفارل در کارگاه خود در روستای کانتی مایو، روی یک جعبه گردو با روکش بلوط باتلاقی برای ساعتی خاص کار کرده است.
او Neville O’Farrell Designs را اداره میکند، کسبوکاری که او و همسرش تریش در سال 2010 تأسیس کردند. خانم O’Farrell کارهای تکمیلی و جزئیات تجاری را انجام می دهد.
بیشتر مشتریان آنها در ایالات متحده و خاورمیانه هستند. آقای اوفارل گفت: «اهالی نیویورک و کالیفرنیایی ها جواهرات و جعبه ساعت سفارش می دهند. تگزاسی ها برای تفنگ های شکاری خود رطوبت ساز و جعبه سفارش می دهند. و او افزود که سعودی ها رطوبت سازهای تزئینی را سفارش می دهند.
جعبه گردو برای تنها مشتری ایرلندی آقای O’Farrell است: Stephen McGonigle، یک ساعت ساز و صاحب McGonigle Watches، مستقر در سوئیس.
آقای مک گونیگل آن را در ماه مه برای یک تکرار کننده دقیقه Ceol ساعتی که او برای یک کلکسیونر در سانفرانسیسکو درست می کند (از 280000 فرانک سوئیس یا 326155 دلار بدون احتساب مالیات شروع می شود). Ceol – کلمه ایرلندی برای موسیقی – به تکرار کننده ساعت اشاره دارد، مکانیزمی که ساعت ها، ربع ها و دقیقه ها را در صورت نیاز به صدا در می آورد.
کلکسیونر ریشه ایرلندی ندارد، اما او دکوراسیون سلتیک معمولی ساعت های آقای مک گونیگل را دوست داشت و یک الگوی انتزاعی از پرندگان را انتخاب کرد که ساعت ساز روی صفحه ساعت و پل های آن حک می کند، اصطلاحی برای صفحاتی که اجزای داخلی را نگه می دارند و از پشت قاب قابل مشاهده هستند.
این الگو توسط فرانسیس مک گونیگل، هنرمند و خواهر بزرگ ساعت ساز طراحی شده است که از هنری که راهبان قرون وسطایی برای کتاب های کلز و دورو خلق کردند، الهام گرفته شده است. او گفت: «دستنوشتههای قدیمی مملو از پرندگان افسانهای هستند و آواز پرندگان با «سئول» ساعت صحبت میکند. “من عاشق این هستم که چگونه پل های ساعت از منقار بلند یک پرنده تقلید می کنند.”
مشتری می خواست جعبه ای که 111 میلی متر ارتفاع و 350 میلی متر عرض و 250 میلی متر عمق دارد (تقریباً 4.5 اینچ در 14 اینچ در 10 اینچ) از بلوط باتلاقی ساخته شود، چوبی تیره که پس از هزاران سال از باتلاق های ذغال سنگ نارس ایرلندی نجات یافته است. اما آقای اوفارل، 56 ساله، گفت که بلوط باتلاقی “به صورت توده” در آمده و ناپایدار خواهد بود. به جای آن از گردو و روکش بلوط باتلاقی استفاده کرد.
سیاران مک گیل، صنعتگری از فروشگاه تخصصی Donegal The Veneerist، تزئینات خیاطی را با استفاده از بلوط باتلاقی و یک تکه رنگ پریده چنار شکل، که اغلب به عنوان روکش سازهای زهی استفاده می شود، اجرا کرد. او گفت: «این کمی شبیه یک پازل است.
دو روز طول کشید تا او لوگوی مک گونیگل را روی درب کار گذاشت و الگوی پرنده را به درب و کناره ها اضافه کرد. در داخل، او مک گونیگل را در لبه سمت چپ و ایرلند را در سمت راست با الفبای اوگام، که برای نوشتن اولین شکل ایرلندی استفاده می شد، که مربوط به قرن چهارم است، نوشت.
آقای اوفارل گفت که امیدوار است جعبه را تا پایان این ماه تکمیل کند. بسته به سایز اکثر آنها بین شش تا هشت هفته طول می کشد.
او گفت که دستیابی به براقیت بالا برای لعاب پلی استر جعبه سخت ترین بخش است. خانم اوفارل به مدت دو روز ماسه می زند و سپس با استفاده از ترکیبی رنده شده روی پارچه نخی، به مدت 90 دقیقه پولیش می دهد و این کار را 20 بار تکرار می کند.
می تواند به طرز وحشتناکی اشتباه شود. آقای اوفارل گفت: “اگر یک ذره ریز گرد و غبار پارچه را آلوده کند، چوب را خراش می دهد.” سپس جعبه باید جدا شود و این روند تکرار شود. آن وقت است که صدای جیغ و ناسزا می شنوید! با خنده گفت
منبع: https://www.nytimes.com/2023/07/23/fashion/watches-box-neville-ofarrell-ireland.html