همچنین، از سوی دیگر، هر چیزی بیش از حد «امیلی در پاریس» است. (فرانسوی ها احساسات زیادی نسبت به “امیلی در پاریس” دارند.)
همانطور که اینس د لا فرسانژ، زنی که به قدری فرانسوی است که الگوی ماریان، چهره ملت شد، یک بار گفت: «در فرانسه، زنان چیزهای کمتری می پوشند. اگر گردنبند داشته باشند گوشواره نمی گذارند. اگر لاک داشته باشند، تمام انگشترها و تمام دستبندهایشان را نمی زنند.» (همانطور که اتفاق می افتد، او یک خط با Uniqlo، بنابراین اگر می خواهید منظور او را ببینید، می توانید آن را برای خودتان پیدا کنید.)
در حال حاضر، البته، همه چیز یک بار بیرون دوباره وارد شده است، و، همانطور که معمول است، مد همه موارد بالا را در بر گرفته است. گاوش قدیمی اکنون جهانی است و حتی می تواند شیک باشد، بسته به اشتهای شما برای کنایه. با این حال، این بدان معنا نیست که کلیشه‌های ملی مشخصی وجود ندارد که هنوز قابل اجرا باشد.
و به یک اکسسوری استراتژیک انتخاب شده فکر کنید: یک روسری، یک کمربند پهن، چند گوشواره بزرگ، هر چند یکی یکی پوشیده می شود. آرم های مشابه آنها خوب هستند، اما در چند برابر نیستند.
منبع: https://www.nytimes.com/2022/07/08/fashion/clothes-travel-france.html
روزی روزگاری به راحتی می‌توانست آمریکایی‌ها را در خارج از کشور تشخیص دهد (یا به هر حال کلیشه‌ای چنین بود): آنها شلوارهای جین و تی‌شرت‌های پر سر و صدا با بسته‌های فانتزی و کلاه بیسبال بودند.
یا برای این موضوع، انواع دیگری از لباس های ورزشی که به عنوان لباس روز پوشیده می شوند: سوتین های ورزشی، شورت دوچرخه و موارد مشابه. هیچ کلمه ای برای “athleisure” در فرانسه وجود ندارد. راستش را بخواهید، این اصطلاح حتی نباید در انگلیسی وجود داشته باشد. این فانی پک جدید است.
