چرم ماهی اینجاست، پایدار است – و از گونه های مهاجم تا بوت ساخته شده است | گونه های مهاجم

پروژه Inversa که داوران Oric را تحت تاثیر قرار داد، به دنبال حل این مشکل است. این شرکت پیشنهاد ایجاد تعاونی های ماهیگیری مجهز در کوئینتانا رو، مکزیک را با پذیره نویسی ریسک ماهیگیران با “ضمانت 100% صید به نقد” برای شیرماهی ارائه کرده است. این امر باعث تامین مالی خرید تجهیزات می‌شود، سپس مشوق‌های حق بیمه و پرداخت سریع برای شیرماهی ارائه می‌شود.

Aarav Chavda سالهاست که در سواحل فلوریدا غواصی می کند. هر بار که با ناپدید شدن گونه‌های رنگارنگ ماهی‌ها و صخره‌های مرجانی، به‌دلیل این خلأ رو به رشد، افسرده‌تر می‌شد.

یک نیزه ماهی در کنار یک قایق نشسته و باله های سیخ دار سمی شیرماهی را دراز کرده است.

Lionfish هیچ شکارچی طبیعی خارج از محدوده بومی خود – در اقیانوس های هند و آرام و دریای سرخ – ندارد و همه مصرف کننده است و تخمین زده می شود 79٪ از حیات دریایی جوان را ظرف پنج هفته پس از ورود به سیستم صخره های مرجانی می بلعد. چاودا گفت: «وقتی اکنون شیرجه می‌زنید، می‌توانید تأثیرات آن را روی صخره‌ها مشاهده کنید – پر جنب و جوش کمتری دارد، کم‌آرام‌تر است».

یک دلیل مهم برای این ناپدید شدن، شیرماهی است، یک گونه مهاجم در آب های اقیانوس اطلس رونق گرفت از فلوریدا تا دریای کارائیب در دهه‌های اخیر، و در بسیاری از نقاط دیگر از برزیل و مکزیک تا مدیترانه.

ما می دانیم که راه حل هایی برای برخی از مشکلات وجود دارد – مانند کرم های ضد آفتاب مناسب برای مرجان ها برای کمک به محافظت از صخره ها – اما هیچ کس نتوانسته کاری در مورد شیرماهی انجام دهد.

چاودا می گوید که هر پوست می تواند تا 70000 ماهی صخره ای بومی را نجات دهد.

چاودا 27 ساله و دوست دوران کودکی اش رولند سالاتینو از تگزاس، شرکتی در فلوریدا برای ساخت این چرم راه اندازی کردند. آنها پوست ماهی را با دباغی کردن آنها با مواد خشک کننده پردازش می کنند و قبل از فروش چرم به شرکت های شریک آنها را رنگ می کنند. محصولات رده بالا از جمله کیف پول، کمربند و کیف دستی. پوست ماهی نازک است، اما از آنجایی که ساختار الیافی آن به صورت متقاطع اجرا می شود، از بسیاری از انواع چرم های دیگر قوی تر است.

بسیاری از مناطق جغرافیایی، به ویژه مناطق کم درآمد کارائیب، اصلاً بازاری ندارند. [for lionfish] – و بنابراین این ماهی نه تنها صخره‌های مرجانی را که معیشت این تعاونی‌های ماهیگیری را حفظ می‌کند، از بین می‌برد، بلکه آنها نیز نمی‌توانند کاری در مورد آن انجام دهند.

پوست‌ها نسبت به چرم‌های سنتی حیوانات نیز پایدارتر هستند، چرا که عموماً نیاز به چرا در مقادیر زیادی از مراتع دارند – خاک‌های تخریب‌کننده و تولید کربن بالا.

اینورسا خود شیرماهی را شکار نمی کند. در عوض، به آموزش و تشویق ماهیگیران و زنان عمدتاً فقیر در مکان‌های اغلب دورافتاده برای صید آنها متکی است.

یک شیر ماهی در ونزوئلا صید شد، جایی که مقامات مسابقات ماهیگیری ورزشی را برای جلوگیری از تکثیر خطرناک گونه های مهاجم سازماندهی می کنند. عکس: یوری کورتز / خبرگزاری فرانسه / گتی

او می‌گوید: «آنها می‌توانند شیرماهی را شکار کنند، اما این زمان می‌برد، و به این معنی است که آنها چیزهای دیگری را شکار نمی‌کنند. آنها وقت گرانبهای خود را نه روی خرچنگ و نه برای هامور صرف می کنند – بنابراین بسیار مایه تاسف است.

چاودا گفت: «ما واقعاً با انجام کاری برای سیاره به نوعی به مصرف‌کننده و مد قدرت می‌دهیم – سپس به جوامع غواصی در تعاونی‌های ماهیگیری در سراسر کارائیب قدرت می‌دهیم تا کاری برای خودشان انجام دهند».

توسط Calvin Klein