چارلز دو ویلمورین با یک صفحه خالی شروع کرد. بریدهای از یک لباس سفید رنگی مناسب برای طراح جوان بود تا نشاندهنده بازگشت او به باند فرودگاه از زمان جدایی از خانه روچاس در آوریل باشد.
یک سه ظاهر سفید ظاهر شد. ترکیبی از ژاکت حاشیهدار و شلوارک دارای تاب تاب گاوچرانی بود، مجموعهای از مدلهای تقریباً یکسان در یک تکه لباسهای شیک و زیبا به هم چسبیده بودند و به دنبال آن شنل پفکردهای که پوشش محافظ را تداعی میکرد.
اولین نگاهها یک حرکت برای دی ویلمورین بود، که اولین حضور خود را در سال 2020 انجام داد و به خاطر مجموعههای پر جنب و جوشش شناخته شد. همانطور که به نظر می رسید دو ویلمورین احساسات خود را پردازش می کند، او تکه هایی از رنگ قرمز، سبز و بنفش را به شکل های کیمونو مانند و نقاشی های ظریف اژدها یا اسب ها در حال چرخاندن تزریق کرد، گویی که در حال مبارزه با رنگ است.
این یک قوس داستانی بود که در حجم و روش هایی برای دادن تناسبات جدید به بدن ارائه شده بود.
آستینهای شنلدار مانند بالها، سرهای سورئالیستی که از تنه مدل منفجر میشدند یا به عنوان اکسسوری حمل میشدند، پرندهای سفید که دور بازو پیچیده بود. یک ژاکت از خرده های آینه ای دست ها را پنهان می کرد، اما دارای سه آستین بود.
شاید دوره کوتاه تصدی روچاس بر او تأثیر گذاشته است. من در سال گذشته حال و هوای خوبی نداشتم، بنابراین نمی خواستم چیز بسیار شادی بسازم. من چیزی کاملا تاریک و دقیق میخواستم.» او پس از نمایش گفت. “این در مورد فشار خلقت است.”
دی ویلمورین از سه موضوع اصلی سفید اثیری، سیاه تند و تاثیرات کابوکی ژاپنی و اژدها استفاده کرد. او آن را با موسیقی پیانوی بد خلق جفت کرد تا حالتی پرتنش ایجاد کند.
او گفت: «این مانند یک جنگ است، زیرا همه این شخصیتها وضعیت خوبی ندارند. دی ویلمورین، که ریاست هیئت داوران فستیوال بینالمللی مد هیرس را بر عهده خواهد داشت، از تاریکی بیرون میآید و روح درخشانش دست نخورده است. او در راس خط خودش به آینده می نگرد. “من فکر می کنم مجموعه بعدی بسیار رنگارنگ خواهد بود.”
منبع: https://wwd.com/runway/fall-couture-2023/paris/charles-de-vilmorin/review/