ملکه، سپس پرنسس الیزابت، با شاهزاده فیلیپ در مراسم عروسی خود در سال 1947 در راهروی کلیسای وست مینستر قدم می زند. عکس: Bettmann/Bettmann Archive
عکسی از ملکه مربوط به می 1977، که در تور جشن نقره ای او گرفته شده است، او را در یک عکس نشان می دهد. کت آبی تخم مرغی با دکمه های خود پوشیده، با لباس و کت مناسب. یقه های پهن کت، مرواریدهای گلویش را نشان می دهد و دستکش های سفیدش با کیف دستی اش همخوانی دارد. عکس دیگری که 42 سال بعد در جشن صد سالگی GCHQ در فوریه 2019 گرفته شد. او را در لباس تقریباً یکسان نشان می دهد. کت آبی پررنگ‌تر است، کلاه زاویه‌دارتر است، دستکش و کیف به جای سفید سیاه است، اما اینها جزییات صرف هستند. در اصل همان لباس است. در همان نقطه در زانو ضربه می زند، همان شبح تمیز را دارد. این ثبات قابل توجه، که مدرس سر نورمن هارتنل آن را “ظرافت غیر احساسی” نامید، کمد لباس ملکه را مشخص کرده است.
مشهورترین نقل قول ملکه در مورد تصویر او این ادعاست که او “باید دیده شود تا باور شود.” آنها می گویند نام تجاری شما با آنچه که یک فرد چشمان خود را می بیند و نام شما را می شنود، و تصویری که از ملکه به ذهن می رسد – با رنگ های شاد، الماس ها و مرواریدهای سلطنتی او که با کیف دستی و کفش بسیار کاربردی متعادل می شود، تعریف می شود. – آنچه را که او برای آن ایستاده خلاصه می کند. او به جای اینکه احترام سنتی به سلطنت را بدیهی بداند، با سخت کوشی باعث جلب احترام عموم شد. مدت‌ها قبل از اینکه تاب‌آوری در طول همه‌گیری همه‌گیر تبدیل شود، او با کمد لباس رنگین‌کمان قابل اعتماد خود در حال الگوبرداری از ظاهر انعطاف‌پذیری بود. به قول جوانان ظاهر شد. لباس‌های او هرگز رویداد اصلی نبودند، اما یک موسیقی با حال و هوای ثابت بود که لحن خاصی را ایجاد می‌کرد.
کارهای عملی زیربنای کمد لباس سلطنتی بود. “کفش های کار” ملکه، همانطور که او آنها را می نامید، کفش های کفش راحتی پاشنه کوتاه توسط Anello & Davide بودند، سبکی که او برای نیم قرن می پوشید. استوارت پروین، یکی از شیک پوشان سلطنتی، یک بار به تلگراف تأیید کرد که وقتی جفت جدید وارد شد، یکی از کارمندان کاخ باکینگهام وظیفه دارد راهروهای طولانی را در کفش ها و یک جفت جوراب نخی بچرخاند تا آنها را بشکند. به طوری که ملکه تاول نگیرد. مطمئناً امتیاز سلطنتی – اما مطمئناً با قرار دادن خمیردندان روی مسواک توسط خدمتکار کاملاً متفاوت است. به قول پروین: «ملکه هرگز نمی‌تواند بگوید: «من ناراحتم، دیگر نمی‌توانم راه بروم.» زمان‌هایی هم بود که مسائل دولتی وارد تدارکات لباس‌سازی می‌شد. ابریشم برای لباس عروس او باید از چین وارد می شد، ابریشم ایتالیایی خیلی زود پس از پایان جنگ جهانی دوم نامناسب تلقی می شد، به مناسبتی که مجله تایم آن را اولین جشن بزرگ متفقین پس از جنگ نامید.
هارتنل یک بار گفت: “ملکه و ملکه مادر نمی خواهند تنظیم کننده مد باشند.” “این به افراد دیگری واگذار می شود که کارهای کمتر مهمی برای انجام دادن دارند.” با این حال او یک چشم داشت. گذراندن 70 سال در انظار عمومی بدون یک بار ساختن یک مد تقلبی – بدون فراموش کردن صاف کردن کت قبل از نشستن برای جلوگیری از چروک شدن، بدون یک بار کوبیدن لبه کلاه به سمت راست – نشان دهنده یک حس بصری قوی و یک چشم تیزبین است. جزئیات یک بار، کسی که کسی را می‌شناخت که چنین چیزهایی را می‌شناخت، به من گفت که دوشس کمبریج از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند گوه‌ای که زمانی محبوبش بود، دست برداشت، زیرا ملکه فکر می‌کرد آنها بی‌ظرافت هستند. من نمی توانم صحت این را تضمین کنم، اما دوست دارم به آن ایمان داشته باشم. (من بیشتر موافقم.)
