من به یک کلاه تابستانی نیاز دارم که کلاه بیسبال نباشد. چی باید بپوشم؟

و اگرچه، همانطور که آقای جونز اشاره می کند، سطل ها اغلب با هوای پست مدرن از کیچ مغازه سوغاتی عرضه می شوند، آنها را می توان تقریباً در هر رنگ، جنس و قیمتی یافت. این بدان معناست که شما حتی می توانید یک کمد لباس کلاه جمع کنید. (به هر حال ممکن است به این سمت برویم، بنابراین شما هم ممکن است آماده باشید.)

آقای جونز گفت: “کتانی که با بافت و حالت شلوار جین مطابقت دارد.” «نایلون با فناوری پیشرفته با لباس‌های ورزشی فعال. حتی پشم برای هماهنگی با کت و شلوار.” نسخه های جالب رافیا. و اگر در مورد اندازه لبه نگران هستید، می توانید به سراغ یک میلینر بروید و یک سبک سفارشی تهیه کنید.

روزی روزگاری، در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، کلاه بخش اصلی کمد لباس بزرگسالان بود – وقتی که از در بیرون می‌رفتیم، کلاه به‌عنوان یک یونیفرم محافظ و اجتماعی عمل می‌کرد.


برای شروع، آقای جونز گفت: “نظر من این است که کلاه باید با رنگ یا موهای شما مطابقت داشته باشد، نه لزوماً با لباس شما.”

با این حال، یک حد وسط وجود دارد.

اما تغییرات اقلیمی و افزایش دما باعث ایجاد رنسانس جهانی کلاه شده است. آنها یک بار دیگر بخش مهمی از هر کمد لباس هستند: لوازم جانبی که همه به آن نیاز دارند. و اگرچه کلاه بیسبال برای اکثر افراد راه حل پیش فرض به نظر می رسد، چه با کنایه و چه بدون آن، جایگزین هایی وجود دارد.

استیون جونز، استاد کلاه بریتانیایی، گفت: «توصیه من این است که یک کلاه سطلی را امتحان کنید. اینها غیر رسمی بودن کلاه بیسبال اما ساختار فدورا دارند. در واقع، اگر لبه پشتی را به سمت بالا برگردانید، حتی می توانند توهم یک تریلبی مدرن را داشته باشند.

هر هفته در Open Thread، ونسا به سوال خواننده مرتبط با مد پاسخ می دهد، که می توانید هر زمان که بخواهید از طریق آن برای او ارسال کنید. پست الکترونیک یا توییتر. سوالات ویرایش و فشرده می شوند.




منبع: https://www.nytimes.com/2022/07/15/fashion/summer-hat-baseball-cap.html

او آن را «معادل کفش «برهنه» زنانه با کلاه مردانه می‌نامد: کالایی که به هرجایی بروید، همیشه مناسب است که به نظر نمی‌رسد تلاش زیادی می‌کند، اما کار را انجام می‌دهد. و تنها چیزی که هر کسی واقعاً می تواند بگوید این است: کلاه بردار!

سپس، در حوالی دهه 1920، محبوبیت کلاه ها به آرامی شروع به کاهش کرد، که برای مردان در سال 1961 به اوج خود رسید، زمانی که جان اف کندی کلاه خود را رها کرد تا سوگند ریاست جمهوری را بخواند و سر برهنه او نماد یک دوره جدید شد. اگرچه کلاه بیسبال و کلاه گاوچران به عنوان شناسه های شخصی آویزان بود، بیشتر سرپوش های رسمی به وضعیت لباس (و یک بازیگر کلیدی در نمایش های مجلل بریتانیایی) واگذار می شد.

در واقع، در این روزها قدم بزنید و احتمالاً همه چیز را خواهید دید: کلاه باغبانی حصیری خرد شده (نشان جنگجویان اکو آخر هفته)، سبک های سافاری (برای ماجراجو) و، همانطور که می گویید، کلاه پانامایی (برای شیک پوشان شهری). این بدان معناست که کلاه ها بار دیگر به میدان مین نشانه شناختی تبدیل شده اند.