نکته خنده دار این است که، وقتی آن را خریدم، اصلا مطمئن نبودم که زیاد از بین برود. سال 2002 بود، Net-a-Porter اخیرا راه اندازی شده بود و “خرید اینترنتی” دنیای جدید هیجان انگیزی بود. دایان فون فورستنبرگ و لباس‌هایش در حال رنسانس بودند. شوی مد نیویورک او در آن فصل صحنه ای پر زرق و برق بود، الن بارکین در حال زدن لیوان های شامپاین با پاریس هیلتون بود. همچنین، من ضعیف در مواجهه با چاپ پلنگ هر چیزی، همیشه انجام داده است. من این لباس را دیدم، چند نکته سنگین به شوهرم، تام، درباره تولد 29 سالگی ام دادم و قبل از اینکه متوجه شوم داشتم آن را از لایه های دستمال کاغذی سیاه بیرون می آوردم و برای اولین بار برای شام تولد می پوشیدمش. ایتالیایی محلی ما
زمانی که آلفی شش ماهه بود، این لباس به زندگی من بازگشته بود – همانطور که می بینید شامپاین هم همینطور. (بله، من هنوز شیر می‌دادم – اما دهه 00 بود، ما کارها را متفاوت انجام می‌دادیم.) و من از آن زمان آن را می‌پوشم. من آن را در دو عروسی و یک جشن تعمید پوشیده ام. من آن را در آسکوت – با یک کلاه فدورا نامتقارن نامتقارن، نه بهترین ساعت آن، با بهره‌مندی از آینده نگری – و برای مصاحبه با خود فون فورستنبرگ پوشیده‌ام. (هرگز قدرت مکیدن یک مصاحبه شونده را دست کم نگیرید.)
من قبلاً آن را خشک شویی می کردم، اما متوجه شده ام که شستن آن در هوای سرد در دستگاه و اجازه دادن به آن در هوا خشک شود، به همان خوبی کار می کند. تقریباً در حد نو خوب است. و در واقع این قدیمی‌ترین چیزی نیست که من هنوز می‌پوشم – یک دامن مشکی ژولیده بالای زانو، که هنوز جزء اصلی کمد لباس تابستانی من است، وجود دارد که از دوران دانشجویی داشته‌ام. وقتی می گویم “این چیز قدیمی”، دقیقاً منظورم همین است.
این کاملاً قاطعانه است نه قصد دارد مرا به عنوان یک پیشگام مقدس پایداری به تصویر بکشد. من از این جور چیزها نیستم برای سال های زیادی لباس های زیادی خریدم. در سال‌های شکوه تاپ‌شاپ بزرگ در سیرک آکسفورد، بعدازظهر شنبه در غفلت سعادت‌آمیز با آن پله‌های برقی مملو از کیسه‌های خرید بالا رفتم، مانند مسافری در کشتی تایتانیک که موت را حتی در هنگام کج شدن کشتی به عقب برمی‌گرداند. من بیش از حد خرید کردم و ای کاش این کار را نمی کردم. من یک عمر پشیمانی خریدار دارم، و بیشتر از آن چیزی که هرکسی به آن نیاز داشته باشد، لباس دارد. کمترین کاری که اکنون می توانم انجام دهم این است که به جای خرید بیشتر، به پوشیدن لباس هایی که از قبل دارم، ادامه دهم. بالاخره پلنگ لکه هایش را عوض نمی کند. و من هیچ برنامه ای برای تغییر از این یکی ندارم.
20 سال پیش … جس کارتنر-مورلی با آلفی. عکس: سوکی دادا/ گاردیناما پس از آن – پیچش طرح! – حدود یک هفته بعد، معلوم شد که من از آلفی باردار هستم. یک لباس لفاف دار واقعاً بدون کمر کار نمی کند، بنابراین ظرف چند ماه این لباس به پشت کمد لباس من منتقل شد.
تی او مدت زمانی است که این لباس را پوشیده ام: من به این فکر کردم که عکس قدیمی‌تری را که در اینجا می‌بینید، در هنگام گرفتن عکس من برای این کار بازتولید کنم، اما نتوانستم آن را عملی کنم زیرا آلفی، پسر بچه‌ای که در آغوش دارم، در دانشگاه در شهر دیگری الفی اکنون 20 ساله است. لباس تقریبا یک سال قدیمی تر است.
راهبری نوشته 
