فیبی فیلو سرانجام در مورد بازگشت خود به مد صحبت می کند

او با استفاده از اصطلاحی پربارتر از «به هم ریختگی» گفت: «من همیشه به بچه‌هایم می‌گویم، هر چه بیشتر درمورد آن قاطی کنید، بیشتر متوجه می‌شوید.»

او گفت: «بسیار سریع متوجه شدم که کار چیزی است که به آن نیاز دارم، و فکر می‌کنم احساس می‌کردم که در واقع در مد خواهد بود»، حتی اگر می‌دانست که نمی‌خواهد به چیزی که خودش برمی‌گردد. انجام شده بود. در اکثر خانه های بزرگ، کار طراحان به باند فرودگاه ختم می شود. آنها بر کمپین‌های تبلیغاتی یا تجارت یا طراحی فروشگاه نظارت ندارند. خانم فیلو می خواست در همه اینها انگشتان خود را داشته باشد. حتی اگر استقلال و راه اندازی به معنای عدم پرواز درجه یک یا داشتن یک راننده یا تعداد زیادی ارکیده در دفتر باشد.

خانم فیلو گفت: «اساساً، این چیزی نیست که من را خوشحال کند. چیزهایی که او را خوشحال می کند شامل پختن غذا، گالری، سوارکاری، باشگاه، خانواده و دوستانش است. او گفت که دائماً بین اطمینان از زمان استراحت و کشف الهام “روی طناب می رود”. خانم راجرز گفت: “وقتی او بداند می تواند به شما اعتماد کند، هیچ مانعی وجود ندارد.”

پس از اینکه همسر خانم راجرز، معمار ریچارد راجرز، در طول سفر به مکزیک به زمین افتاد و ماه‌ها در بیمارستان بستری بود، خانم فیلو یک روز برای صبحانه آمد و یک کت خاکستری بزرگ که خانم راجرز آن را تحسین می‌کرد، برای صبحانه آمد. خانم راجرز گفت: “او فقط آن را درآورد و به من داد.” و از پس گرفتن آن امتناع کرد. “از آن زمان من را ایمن و گرم نگه داشته است.”

ادوارد انینفول، سردبیر سابق ووگ بریتانیا، که از زمان کودکی با خانم فیلو در غرب لندن دوست بوده است، گفت که بی‌وقفه او را در مورد اینکه چه زمانی لباس‌های مردانه درست می‌کند به او ایراد می‌گرفت. او گفت: «همیشه انتظار داشتم که یکی از کت‌های زنانه او را بخرم و آن را دوخت کنم.

سپس، درست قبل از مراسم جوایز مد در لندن سال گذشته، او یک کت و شلوار دو سینه خاکستری به او تقدیم کرد، “فقط به این دلیل که می خواست من نسبت به خودم احساس خوبی داشته باشم.” من همیشه مشکی می پوشم. من هرگز در زندگی ام خاکستری نپوشیده بودم، اما به او اعتماد داشتم. بسیار رهایی بخش بود.»