به گفته لوک ون کوونبرگ، کلکسیونر ساعت در بروکسل، «ساعت‌های شکل بخشی از هنر هستند و شاهد خلاقیت نامحدود طلاسازان در شکل و دکوراسیون هستند».
ساعت های فرم می توانند میوه، جانوران یا تقریباً هر چیزی باشند
منبع: https://www.nytimes.com/2023/07/23/fashion/form-watches-bulgari-chanel.html
میراندا ماراچینی، کتابدار انجمن هورولوژی نیویورک، در ایمیلی نوشت که پیشرفت‌ها در تکنیک‌های میناکاری و حکاکی در پایان قرن هجدهم و آغاز قرن نوزدهم به صنعت‌گران این امکان را می‌دهد تا ساعت‌های بسیار واقعی و دقیقی به شکل میوه، حیوانات و اشیایی مانند کلاه و سبد بسازند. بسیاری از ساعت‌ها با دیگر مشغله‌های آن دوره نیز ارتباط برقرار می‌کردند – به عنوان مثال، بالن‌های هوای گرم.
او نوشت: «ساعت مورد علاقه من، یک تپانچه کوچک از اوایل دهه 1800 است. طول آن فقط چند اینچ است و با مروارید و مینا پوشیده شده است. دارای یک محفظه مخفی در دسته است که باز می شود تا صفحه ساعت کوچکی را نشان دهد. با کشیدن ماشه، یک جوانه گل میناکاری شده قرمز رنگ از انتهای تپانچه آزاد می شود که به نوبه خود عطر را از مرکز آن خارج می کند.
پیشرفت‌های فناوری فراتر از ساعت‌سازی بر ساعت‌ها نیز تأثیر گذاشت. آقای بول گفت: “از سال 1850، شما تغییر دیگری دریافت می کنید،” معرفی راه آهن. زمان مهم است. اسباب‌بازی‌ها به اندازه ساعت‌هایی که بهترین زمان ممکن را داشته باشند برای مردم جالب نبودند.»
در پایان قرن هفدهم، اختراع دیگری مسیر ساعت سازی را تغییر داد: فنر تعادل، که به تنظیم مکانیسم و بهبود دقت زمان سنجی کمک می کند. آقای بول گفت: «ساعت‌ها می‌توانند زمان را در عرض چند دقیقه در روز نگه دارند. «همه با داشتن ساعتی که می‌توان از آن برای تعیین زمان و تنظیم روز استفاده کرد، لذت برد. ساعت‌هایی به شکل طوطی، بوقلمون، واهی یا پرنده خارق‌العاده، خرگوش، دلفین، سگ، شیر، لاله، خارپشت دریایی، کبوتر و دیگران ظاهر می‌شدند.
