آقای رید گفت: هنگام تصمیم گیری برای درخشش در جاده، نکته دیگری وجود دارد که باید در نظر گرفت.
جاش پسکوویتز، طراح و کارشناس لباس مردانه، می گوید: «این نیاز به راحتی در انواع تنظیمات وجود دارد. من نمی گویم که باید به “ژاکت لازم است” برگردیم، اما هنوز آماده نیستم افرادی که با شلوار لباس خواب مستقیم به سبک مارک زاکربرگ سوار هواپیما شوند.
آیا سوار شدن به یک لوله آلومینیومی شلوغ که در آن ساعت ها با پوشیدن شلوارک راحت، شلوار لی یا عرق ریزه در آن محبوس می شود، ذاتاً بی احترامی است؟ واضح است که بسیاری فکر نمی کنند. پس در مورد کفش های باز یا صندل یا کروکس چطور؟
اخیراً که از پاریس به خانه پرواز کردم، ناگهان احساس وحشتناکی کردم که چیزی روی شانه‌ام معلق بود. به سمت راهرو نگاه کردم، چیزی جاسوسی نکردم. سرم را به سمت چپ چرخاندم، دیدم چه چیزی است. زن ردیف پشت سرم به نوعی انگشتان پایش را در شکاف صندلی کنار گوشم فرو کرده بود.
چشم باید سفر کند، همانطور که اپیگرام معروف دیانا وریلند گفته بود، و منطقاً جایی که چشم می رود، بدن نیز از آن پیروی می کند. سوالی که یکی از همسفران می‌پرسد این است: آیا واقعاً خیلی زیاد است که از شما بخواهیم کفش بپوشید؟
یک مهماندار هواپیمای دلتا هفته گذشته در JFK گفت: “من درب سوار شدن را انجام می دهم و افرادی داریم که با پای برهنه می آیند.” (خدمه پرواز با استناد به سیاست شرکتی که کارکنان را ملزم می کند برای صحبت با خبرنگاران اجازه بگیرند، از ذکر نام خودداری کرد.)
با این حال، اگرچه تجربه سفر ممکن است تحقیرکننده به نظر برسد – صف‌های ساعت‌ها برای ورود، امنیت و چمدان‌ها در امکاناتی مانند ترمینال دلتا 4 در فرودگاه بین‌المللی کندی، یک غار بدون استخوان که تنها محل نشستن روی زمین است – این است که دلیل خوبی برای مقابله با توهین و توهین و لباس پوشیدن بر اساس آن؟ به عنوان فردی که زمانی محکوم به گذراندن یک شب در فرودگاه مینیاپولیس بود، می توانم تأیید کنم که وقتی پشت تخته اطلاعات پرواز می خوابید، جین گزینه کاربردی تری نسبت به PJ است.
بله، آرایش او بی‌نقص بود، درست تا مانیکور فرانسوی مرواریدی با نوک تابوت. با این حال، چیزی که حداقل یکی از ناظران گیج را پرت کرد، انتخاب او بود که با یک لباس حمام کمربند دار و یک جفت کفش دوش لاستیکی به آسمان برود.
ترمینال مملو از مسافران بدلباسی بود که ظاهراً برای اثبات نظر او، پر شده بود که لباس‌هایشان نشان می‌داد برای یک روز ساحلی یا به کمپ اصلی اورست رفته‌اند. درست است، چند مسافر در طول یک بعد از ظهر طولانی دیده شدند که با شلوارهای بلند، پیراهن های دکمه دار و حتی بلیزر پوشیده بودند. برخی کت و شلوارهای رسمی و کلاه به تن داشتند. همان طور که اتفاق افتاد، آنهایی که دکمه‌های پایینی داشتند ایتالیایی بودند. مردان یهودی ارتدوکس مناسب و متبحر.
پلایو دیاز، استراتژیست دیجیتالی شیک اسپانیایی با میلیون ها فالوور اینستاگرام، می گوید: «من با پاهای برهنه خط می کشم. آقای دیاز در پیامی مستقیم نوشت: «لباس خوبی بپوش، اگر نه برای خودت، پس برای بقیه ما». «حداقل جوراب بپوشید. بالاخره ما کسانی هستیم که باید به شما نگاه کنیم.»
والری استیل، مدیر موزه در مؤسسه فناوری مد، با اشاره به دورانی متمدن‌تر از دوران ما، زمانی که زنان برای پرواز از کلاه و دستکش استفاده می‌کردند و مردها در آن بداخلاقی می‌کردند، می‌گوید: «سفر با خطوط هوایی قبلاً جذاب بود. کت و کراوات. البته اکنون، سفرهای هوایی به یک مبارزه جدی برای فضای بیشتر پا، فضای بالای سر، امتیازات سوار شدن زودهنگام یا یک بسته تنقلات شور تبدیل شده است.
خانم موریسون اضافه کرد که برخی از این رفتارها و آداب معاشرت «به عنوان ابزار سرکوب استفاده می شود. با این حال، به عنوان دختر مردی که تحت نظر جیم کرو به دنیا آمده بود و آداب را به عنوان ابراز احترام به خود می‌دید، من به درستی و آداب معاشرت نیز به عنوان راهی برای نشان دادن احترام به دیگران نگاه می‌کنم که امیدوارید آنها برگردند.»
هدر شیموکاوا، مشاور برند و معاون سابق مدیریت مد در Bloomingdale، گفت که گرایش ورزش و کسانی که آن را تحریک می‌کنند را به گردن مردم ناآماده بیاندازید. این ویراستاران و استایلیست‌های مد بودند که ابتدا این ترکیبی از لباس‌های ورزشی و لباس‌های صمیمی را که اکنون در همه جا حاضر هستند تبلیغ کردند، اما سپس مشتریان ناخواسته را رها کردند تا نتایج را برای خودشان تفسیر کنند.
این مسئله که به هیچ وجه محدود به سفر نیست، تا حدی زمانی به وجود می‌آید که غریبه‌ها وسایلی را می‌پوشند که ما را مجبور می‌کند با قسمت‌هایی از بدن که ترجیح می‌دهیم به آن فکر نکنیم، رابطه بصری برقرار کنیم. خانم استیل گفت: “اگر چیزی بگویید، به سرعت با یک شکل بسیار تهاجمی از مثبت بودن بدن مواجه می شوید.” «مسئله حقوق می شود. این حق مطلق من است که هر چه می‌خواهم بپوشم و تو هیچ حقی نداری که به من بگویی چه چیزی مناسب است.»
همانطور که دائماً به ما یادآوری می‌شود، مسافران دسته دسته به آسمان باز می‌گردند، رهایی خوش‌آمد از آن سال‌های همه‌گیر که در میله‌های زندان زوم نگاه می‌کردیم و رویای مقصدهای دور را می‌دیدیم – یا هر مکانی که اتاق خواب نبود. خود را به عنوان یک اتاقک اداری می گذراند.
با این حال، آیا ممکن است که تمام زمانی که در دام‌های ما سپری شده‌ایم، آنچه را که قبلاً یک شکست نگران‌کننده از تمایزات بین آنچه که فضای عمومی و خصوصی را تشکیل می‌دهد، تسریع بخشد؟ مطمئناً، مدتی است که دمپایی‌های مبهم عادی شده‌اند، زیرا لباس‌های خیابانی و لباس‌های خواب برای مرکز خرید جذاب شده‌اند.
حتی قبل از کارشناسانی مانند پیتر کرن، مدیر اجرایی گروه Expedia، پیش بینی شده در در اجلاس فناوری بلومبرگ در سانفرانسیسکو که تابستان امسال «شلوغ‌ترین فصل سفر تا کنون» خواهد بود، بسیاری از مسافرت‌های هوایی که درخشش سابق را ربوده بودند، صرف نظر کردند، به این معنا که خطوط هوایی مسافران را چیزی بیشتر از بسته‌های چمدانی به شکل انسان می‌دانستند. . (هرگز توجه نکنید که تورم و قیمت بالای بنزین باعث شده است که تعرفه پرواز در سراسر کشور به اندازه یک سفر دریایی شش ماهه گران باشد.)
خانم شیموکاوا گفت: “فضای زیادی برای دیدگاه سرمقاله ای وجود دارد که در واقع لباس راحتی به چه معناست.” گاه به گاه به معنای شلختگی نیست. راحتی شما نباید مساوی با بداخلاقی من باشد.»
طراح بیلی رید اخیراً از خانه خود در فلورانس، آلا گفت که چشم پوشی از ژاکت ورزشی یا تعویض آسان تابستانی به نفع جامی ها اشتباه است. جمعیت کلی ممتاز برای لذت بردن است؟
با این حال، عملی بودن محدودیت هایی دارد. زن جوانی را ببینید که اخیراً در حال چرخاندن یک چمدان درشت بنفش از ترمینال 3 در فرودگاه لس آنجلس است. اگرچه برچسب‌های کیف او همه نشانه‌هایی را می‌داد که اخیراً از جای دیگری وارد شده است، کمد لباس او چیز دیگری را پیشنهاد می‌کرد.
با این حال، به نوعی در طول مسیر، این حس سنتی مبنی بر اینکه شروع به یک سفر هم یک امتیاز و هم یک رویداد بالقوه خاص است، گمراه شد. امروزه سالن های ورود و خروج در فرودگاه های اصلی تفاوت کمی با رختکن دارند.
و با این حال چرا که نه؟ به گفته بانی موریسون، مشاور برند مد در نیویورک، شاید به این دلیل است که قرارداد اجتماعی «تکه تکه شده است».
“من همیشه به فرزندانم در سن دانشگاه یادآوری می کنم که غریبه ای که در پرواز با آن روبرو می شوید ممکن است رئیس آینده شما باشد.”
منبع: https://www.nytimes.com/2022/08/03/style/endless-lines-baffling-delays-crocs-for-days.html
چیزی که برای اکثر افراد چیزی بیش از یک مزاحمت گذرا ایجاد می کند، می تواند برای متخصصان هوابرد یک خطر شغلی باشد. در حالی که بیشتر خطوط هوایی دستورالعمل‌های مربوط به لباس را دارند، این دستورالعمل‌ها بین شرکت‌های هواپیمایی متفاوت است و در دوره‌های اوج سفر تقریباً غیرقابل اجرا هستند.
مهماندار هواپیما که گاهی به فرانسوی به مسافران سلام می کند، گفت: «آفریقایی ها و اروپایی ها برای سفر لباس می پوشند. آنها همیشه می پرسند، “از کجا می دانستی؟” و من می گویم: “چون تو خوب لباس پوشیده ای.”
