تیموتی شالامه به عنوان اولین ستاره روی جلد مرد انفرادی ووگ بریتانیا تاریخ ساز شد | تیموتی شالامه
در حالی که این بازیگر اولین مردی است که به صورت انفرادی روی جلد نسخه چاپی مجله بریتانیایی ووگ ظاهر می شود، در تاریخ این مجله سابقه هایی وجود دارد. هری استایلز اولین مردی بود که در سال 2020 روی جلد مجله آمریکایی ووگ قرار گرفت، در حالی که – همانطور که توییتر مشتاق است اشاره کند – هم گروه سابق استایلز، زین مالیک، در واقع اولین مرد برای ووگ بریتانیا بود که در سال 2018 روی جلد دیجیتال ظاهر شد.
Chalamet که مدت هاست به دلیل استایل و ظاهر فرش قرمز شیک پوشش مورد تحسین قرار گرفته است، برای شماره اکتبر این مجله عکاسی شده است. او یک بند بند، به اصطلاح کت و شلوار بدون پیراهن پوشیده است و هفته گذشته در جشنواره فیلم ونیز، یک تاپ یقه بدون پشت پوشیده بود که به سرعت در فضای مجازی منتشر شد.
تیموتی شالامه برای رزومه خود یک افتخار جدید دارد: اولین مردی که در تاریخ 106 ساله مجله بریتانیایی ووگ به تنهایی روی جلد چاپی ظاهر شد.
مردانی نیز در روی جلد ووگ بریتانیایی زنان را همراهی می‌کردند – از مانولو بلانیک با آنجلیکا هیوستون در سال 1974 گرفته تا رابی ویلیامز با ته‌پوش با ژیزل در سال 2000 و مارکوس راشفورد با آدووا آبوا در سال 2020. همانطور که انینفول می‌نویسد، هلموت بازیگر بود. اولین بار، با ماریسا برنسون توسط دیوید بیلی در سال 1970 عکاسی شد.
ادوارد انینفول، سردبیر بریتانیایی ووگ، تیموتی شالامه را به خاطر سبک “فطری” خود با اعتماد به نفس تحسین کرد. عکس: استیون مایزل
او در یک ویدیو با Vogue صحبت می‌کند، او تبدیل شدن به اولین مردی را که روی جلد مجله ظاهر می‌شود، «خار‌آور» توصیف می‌کند. و عجیب و فقط یک افتخار».
عکس ووگ که توسط استیون مایزل عکاسی شده است، نشان دهنده تمایل Chalamet برای آزمایش مد است. او روی جلد یک چوکر مروارید پوشیده است و عکس‌های دیگر او را با کلاه گیس صورتی و شلوار چرمی نشان می‌دهند.
تیموتی شالامه روی جلد شماره اکتبر مجله بریتانیایی ووگ. عکس: استیون مایزل
سردبیر ووگ، ادوارد انینفول، در نامه سردبیر خود می‌نویسد که انتخاب Chalamet تا حدی «شخصیت مد او بوده است، سبکی که آنقدر ذاتی و با اعتماد به نفس است که الهام‌بخش زنان و مردان است. از کت و شلوارهای درخشان بدون جنسیت گرفته تا کمد لباس روزانه‌اش از تی‌شرت‌های قدیمی و جین‌های ساده، او دوست ندارد به خود برچسب بزند، چه به یک کنسرت می‌رود یا در تابش خیره‌کننده هزاران لامپ فلاشی.
