برندهای مد با شستشوی سبز دست و پنجه نرم می کنند: “این حق بشر نیست که بگوییم چیزی پایدار است” | صنعت مد
مندر سنگاپور در آغاز ماه، ائتلاف پوشاک پایدار – یک اتحاد غیرانتفاعی که بیش از نیمی از صنعت پوشاک و کفش جهانی را تشکیل می دهد – برای نشست سالانه خود تشکیل شد. یک سوال بزرگ در ذهن شرکت کنندگان وجود داشت: ائتلاف چگونه به ادعاهای سبزشویی پاسخ خواهد داد؟
در نشست سالانه SAC، دستورالعمل‌های نروژ به‌عنوان فرصتی برای کار مشترک برای بهبود ابزارهای هیگ و جستجوی راه‌هایی برای ایجاد تغییرات سیستمی، از جمله پذیرش چرخش و انرژی‌های تجدیدپذیر به تصویر کشیده شد. آمینه رضوی، مدیر عامل SAC، به گاردین استرالیا گفت: «فکر نمی‌کنم این صحبت‌های بدی باشد. “من فکر می کنم آنها خوب هستند زیرا هم صنعت و هم سیاست گذاران و تنظیم کننده ها را وادار می کند تا بفهمند که آن موقعیت همسو چیست … که به صنعت اجازه می دهد واقعاً به جلو حرکت کند.”
در پایان ماه نوامبر، اتحادیه اروپا قوانینی را در مورد نحوه حمایت برندها از ادعاهای سبز اعلام خواهد کرد و انتظار می رود مقررات از آن پیروی کنند. در استرالیا، ACCC در حال انجام جاروب است برای کشف ادعاهای فریبنده بازاریابی زیست محیطی و پایداری.
Tonje Drevland، رئیس بخش نظارت سازمان مصرف‌کننده نروژ می‌گوید: «داده‌های اشتباه بدتر از نداشتن داده است. “شما باید بدانید که آنچه شما می گویید درست است. شما باید حقایقی داشته باشید که از آنچه می گویید حمایت کند.»
در حالی که ائتلاف منتظر است تا تنظیم کننده ها روشن کنند که چگونه تأثیرات صنعت باید اندازه گیری و به مصرف کنندگان اطلاع داده شود، آنها شرکت حسابداری KPMG را برای انجام یک ارزیابی شخص ثالث از شاخص هیگ استخدام کرده اند. SAC همچنین با استانداردها و صدور گواهینامه غیرانتفاعی Textile Exchange کار می کند تا تحقیقات بیشتری برای ایجاد مجموعه داده های بیشتر انجام دهد.
ماهیت زمان‌بر جمع‌آوری داده‌ها و انتظار برای تصمیم‌گیری تنظیم‌کننده‌ها، مصرف‌کنندگان را به دنبال خریدهای پایدارتر تا حدودی منحرف می‌کند. ویکر می‌گوید: «صادقانه بگویم، ای کاش در جهانی زندگی می‌کردیم که مصرف‌کنندگان برای خرید «خوب» یا «اخلاقی» مجبور نبودند آنقدر به تولید لباس بپردازند. “فقط باید مشخص شود که شما در جنگل زدایی یا آلودگی آب سهیم نیستید، اگر بخواهید یک تی شرت از فروشگاه بگیرید.”
آلدن ویکر، سردبیر EcoCult، موافق است که داده های خاص تر برای مصرف کنندگان استفاده بهتری دارد. او می‌گوید ابزارهای هیگ دیگری (در مجموع پنج مورد وجود دارد) وجود دارد که بینش بهتری در مورد تأثیرات زیست‌محیطی محصول ارائه می‌دهد. او به ماژول محیطی تأسیسات هیگ اشاره می کند که تأثیر کارخانه هایی را که محصولات در آن ساخته می شوند، اندازه گیری می کند. من ترجیح می‌دهم بدانم یک پیراهن در کدام کارخانه تولید شده است… به من بگویید که آیا این تی شرت در تأسیساتی با انرژی خورشیدی ساخته شده است یا اینکه پنبه از شرکتی است که از آفت‌کش‌ها و کودهای مبتنی بر نفت کمتر استفاده می‌کند.»
وجود دارد سرکوب گسترده سبز شوی در سراسر صنعت مد، در حالی که تنظیم‌کننده‌ها در سراسر جهان تلاش می‌کنند تا چگونگی رسیدگی به ادعاهای گمراه‌کننده محصولات زیست‌محیطی را بیابند. به عنوان مثال، توصیف محصولات پلی استر به عنوان “بازیافت شده” زمانی که مواد نمی توانند دوباره در پایان عمر مورد استفاده قرار گیرند.
انتشار گزارشی از Stand.earth که نشان می داد علیرغم تعهد به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، مانع فعالیت ائتلاف شد. ردپای کربن صنعت مد افزایش یافته و به رشد خود ادامه داده است. از ده شرکت مورد ارزیابی، 9 شرکت عضو ائتلاف پوشاک پایدار بودند. صنعت مد مسئول بین 2 تا 8 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان است و علیرغم افزایش اخیر محصولاتی که به عنوان پایدار توصیف شده‌اند و تعهداتی برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند، بر اساس گزارش موسسه منابع جهانی، ردپای زیست‌محیطی این بخش است. انتظار می رود تا سال 2030 رشد 60 درصدی داشته باشد.
من ترجیح می دهم بدانم پیراهن در کدام کارخانه ساخته شده است … به من بگویید که آیا تی شرت در تاسیساتی با انرژی خورشیدی ساخته شده است.
با این حال جرمی لاردو، معاون هیگ ایندکس نگرانی هایی را مطرح کرد. آیا اجرای دستورالعمل NCA در مورد هر محصول در این صنعت برای محاسبه ردپای محصول عملی و امکان پذیر است؟ نه واقعا. درست؟ این به پیچیدگی زنجیره تامین و در دسترس بودن داده ها برمی گردد.
