او اغلب تاکید می کرد که خود را “یک طراح مد” نمی داند.
هیکاری هیدا ارائه گزارش از توکیو.
مجله پوشاک
او اغلب تاکید می کرد که خود را “یک طراح مد” نمی داند.
هیکاری هیدا ارائه گزارش از توکیو.
منبع: https://www.nytimes.com/2022/08/09/fashion/issey-miyake-dead.html
دفتر آقای میاکه در بیانیهای گفت: «او در طول زندگیاش هرگز از عشقش، فرآیند ساختن چیزها عقب نشینی نکرد.
سیستم حرارتی اختصاصی او به این معنی بود که چینهای آکاردئونی مانند در طرحهای او را میتوان با ماشین شستشو داد، هرگز شکل خود را از دست نمیداد و راحتی لباسهای راحتی را ارائه میداد. او همچنین یقه یقه اسکی مشکی را تولید کرد که بخشی از ظاهر مشخص استیو جابز، یکی از بنیانگذاران اپل شد.
هیچ اطلاعات فوری درباره جزئیات بازماندگان آقای میاکه وجود نداشت. این طراح که یک شخص خصوصی مشهور بود، به دلیل روابط نزدیکش با همکاران و همکاران قدیمی اش که به آنها برای موفقیتش ضروری بودند، شهرت داشت. او بیشترین ارتباط را با میدوری کیتامورا داشت که به عنوان یک مدل مناسب در استودیوی خود شروع کرد، نزدیک به 50 سال با او کار کرد و اکنون به عنوان رئیس استودیوی طراحی او خدمت می کند.
کیف Bao Bao او که از پارچه مشبک لایهبندی شده با مثلثهای رنگارنگ کوچک پلیوینیل ساخته شده است، مدتهاست که یکی از لوازم جانبی انتخابی برای صنایع خلاق بوده است.
طرحهای آقای میاکه در همه جا ظاهر میشد، از کف کارخانهها – او لباسی برای کارگران غول الکترونیک ژاپنی سونی طراحی کرد – تا زمینهای رقص. اصرار او بر اینکه لباس نوعی طراحی است، در سالهای ابتدایی کارش آوانگارد محسوب میشد و همکاریهای چشمگیری با عکاسان و معماران داشت. طرح های او راه خود را به جلد 1982 Artforum – که برای یک طراح مد در آن زمان بی سابقه بود – و به مجموعه دائمی موزه هنر مدرن در نیویورک راه یافت.
کازونارو میاکه در 22 آوریل 1938 به دنیا آمد. او با لنگیدن مشخص راه میرفت، نتیجه زنده ماندن از بمب اتمی که در 6 اوت 1945 در هیروشیما، زادگاهش پرتاب شد. مادرش سه سال بعد بر اثر مسمومیت با تشعشع درگذشت.
آقای میاک در سال 2014 به تایمز گفت: “من بیشتر به مردم و شکل انسان علاقه مند هستم. لباس نزدیک ترین چیز به همه انسان ها است.”
استودیو طراحی Miyake روز سهشنبه مرگ را اعلام کرد و علت آن را سرطان کبد اعلام کرد.
«هر چیزی که «مد» باشد خیلی سریع از مد می افتد. من مد نمی سازم من لباس درست می کنم،» آقای میاکه به مجله گفت Parisvoice در سال 1998
آقای میاکه شاید بیشتر به خاطر پلیسههای کوچکش که برای اولین بار در سال 1988 از آن رونمایی کرد، شناخته میشود، اما اخیراً از محبوبیت بالایی در بین مردم برخوردار شده است. یک پایگاه مصرف کننده جدید و جوان تر.
او در سال 1963 از دانشگاه هنر تاما در توکیو فارغ التحصیل شد و در آنجا در رشته طراحی تحصیل کرد. او پس از تحصیل در پاریس در جریان اعتراضات دانشجویی سال 1968 و دوره ای در نیویورک، استودیوی طراحی میاکه را در سال 1970 تأسیس کرد. او یکی از اولین طراحان ژاپنی بود که در پاریس به نمایش درآمد و بخشی از موج انقلابی طراحان بود که به ارمغان آورد. مد ژاپنی به سایر نقاط جهان، در را برای معاصران بعدی مانند یوجی یاماموتو و ری کاواکوبو باز می کند.
او در سال 2009 در مقالهای در نیویورک تایمز نوشت: آقای میاک به ندرت در مورد آن روز – یا سایر جنبههای تاریخ شخصیاش – صحبت میکرد: «ترجیح میدهد به چیزهایی فکر کند که میتوانند خلق شوند، نه از بین بروند، و زیبایی و شادی به ارمغان آورند». .
توکیو – ایسی میاکه، طراح ژاپنی که به خاطر سبک چین دار لباس ها و عطرهای کالتش شهرت داشت و نامش در دهه 1980 به عنوان یک کلمه کلیدی جهانی برای مد روز تبدیل شد، روز جمعه در توکیو درگذشت. او 84 سال داشت.
آقای میاکه در ژاپن به دلیل ایجاد یک برند جهانی که به تلاش های این کشور برای تبدیل شدن به یک مقصد بین المللی برای مد و فرهنگ پاپ کمک کرد، مورد تجلیل قرار گرفت. او در سال 2010 نشان فرهنگ را دریافت کرد که بالاترین نشان افتخار کشور برای هنر است.
با این حال، او شاید بیشتر به عنوان یک طراح شناخته می شد که سبک هایش رشته مد را با تکنولوژی و هنر ترکیب می کرد. ایده ی متحرک او این بود که لباس ها باید از یک تکه پارچه ساخته شوند، و او طرح هایی را دنبال کرد – مانند چین های معروفش – که تکنیک ها و پارچه های جدیدی را برای تحقق این جاه طلبی ترکیب می کرد.
Pleats Please که در سال 1993 عرضه شد، خطی از لباسها که دارای آبشاری از چینهای تیغی بود، شناختهشدهترین ظاهر او شد.
چیزی که می خواستم بسازم لباسی نبود که فقط برای افراد پولدار باشد. او در مصاحبه ای با روزنامه ژاپنی یومیوری شیمبون در سال 2015 گفت: این چیزهایی مانند شلوار جین و تی شرت، چیزهایی بود که برای بسیاری از مردم آشنا بود، به راحتی قابل شستشو و استفاده آسان بود.