اما همانطور که طراح مد به آن می گوید، پس از معرفی برند آماده پوشاک همنام خود در سال 2013، مشتریان به دنبال قطعات سفید آن برای لباس عروسی بودند. به زودی طرفداران شروع به پرسیدن در مورد مجموعه عروس کردند. طبق برآورد خانم آسولین، شرکت او در طول سال ها صدها مورد از این قبیل را دریافت کرد.
او افزود: «توانایی در برداشتن آن عناصر، و یافتن راههایی برای قرار دادن آن پازل در لباس و ایجاد آن کاربردی، چاپلوس، راحت و آرام – این طراحی است».
در روز جمعه ماه مه، خانم آسولین با عجله وارد سالن عروس در برگدورف گودمن، در منهتن شد، جایی که مجموعه جدید او روی دو قفسه نمایش داده شد. یک نمایش تنه در شرف شروع بود، اولین نمایش او پس از ورود همهگیری، و او احساس میکرد «در تمرین نیست».
به زودی خانم آسولین با یک عروس دیگر به رختکن بازگشت: دایانا مینگ، 30 ساله، معاون استراتژی در یک بانک بزرگ وال استریت.
موادی که او انتخاب کرد، اگرچه برای لباس رسمی غیرمعمول نبود، اما متنوعتر بود. خانم عسلین گفت: “برای این کار، من به سمت پارچه های شیک و گرانبهاتر مانند گازار، ارگانزا، موری، مخمل و ابریشم جذب شدم.”
او گفت: «تکههای رزی کلاسیک، زیبا، شیک و مد هستند. “به نظر می رسد این طراح مرا می شناسد.”
منبع: https://www.nytimes.com/2022/08/04/style/rosie-assoulin-bridal-clothing.html
خانم لیمبراکیس با توصیف خود بهعنوان «در پایینتر بزرگتر و در بالا کوچکتر»، گفت که او به سمت لباسهای خانم آسولین کشیده شده است، زیرا «رزی برای همه طراحی میکند، نه فقط اندازه نمونه عالی». (طبق گفته خانم کوپر، سخنگوی رزی آسولین، لباس عروس نیمه سفارشی و سفارشی است، در حالی که خط لباس آماده عموما در سایزهای 0 تا 16 موجود است.)
این که مشتریان می توانند چنین ارتباطات شخصی را با خط تولید خانم آسولین ایجاد کنند، ممکن است به این دلیل باشد که لباس های اولیه او ماهیت شخصی داشتند. از گریوزند، بروکلین، خانم آسولین در 12 سالگی شروع به بریدن لباس های قدیمی مادرش کرد و با استفاده از چرخ خیاطی مادربزرگ مادرش، ضایعات را به قطعات پوشیدنی تبدیل کرد.
پس از معرفی خود، خانم لیمبراکیس برای عروسی خود که قرار است ماه مه آینده در فیلادلفیا، جایی که خانم لیمبراکیس زندگی می کند، از خانم آسولین مشاوره آرایشی بخواهد. او سپس با Bouquet راهی رختکن شد، لباسی به طول چای به شکل لاله با نیم تنه نوک تیز و بند شانهای پف کرده که در گازار ابریشمی پوشانده شده بود، که قیمت آن 3995 دلار است. او را به کمال می رساند.
او بعداً در مؤسسه فناوری مد ثبت نام کرد، اما پس از چهار ماه آن را ترک کرد. خانم عسلین گفت: “من دانش آموز خوبی نبودم و در آن محیط مدرسه پیشرفت نمی کردم.” این باعث نشد که او یک دوره کارآموزی طراحی را در برند لوکس Oscar de la Renta دریافت کند، جایی که او یک سال در آنجا کار کرد و سپس به کنسرتها در لیبلهای دیگر از جمله Adam Lippes و Lanvin روی آورد.
او گفت: “من دو سال است که در مقابل مشتری یا خریدار نبوده ام.” “این ماهیچه ای است که مدت زیادی است از آن استفاده نکرده ام.”
این اولین باری بود که خانم مینگ قبل از عروسی اش که قرار است در ژوئن آینده در بروکلین برگزار شود، لباس می خرید. لباسی که او را امتحان میکرد، که خود او را «طرفدار بزرگ رزی» مینامید، Hodges Podges – یک استایل 5995 دلاری خط A با یقهی دلپذیر، بند اسپاگتی و تزئینات گل ابریشم – همه جعبههای او را علامت زد.