ووگ اعلام کرد: «اولین شوی مد اتحاد جماهیر شوروی شکست خورد. «فکر خوب برای تنش زدایی؛ لباس ها برای زنان کار چندانی نداشتند.»
آقای زایتسف تنها دو روز قبل از مرگ والنتین یوداشکین، شاگرد او که به خاطر خلاقیت‌های مجللش نیز شهرت داشت و در غرب موفقیت‌های بیشتری نسبت به او پیدا کرد، در 59 سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
از آقای زایتسف، پسرش، یگور، و دو نوه به یادگار مانده است. ازدواج او با مارینا گوتسمن به طلاق ختم شد.
هنگامی که در اواسط دهه 1960 یک روزنامه پاریس، آقای زایتسف را “رد دیور” نامید، مقامات یک بار دیگر سرگرم نشدند. آنها او را به مدت دو دهه از سفر به غرب منع کردند و اعلام کردند که «ما یک دیور در این خانه مد نداریم. ما 60 داریم.»
با این حال، رایسا گورباچف شیک و شهرنشین، همسر میخائیل اس. گورباچف، رهبر شوروی و شاید موثرترین سفیر برای اصلاحات او، هنگام سفر به روسیه و خارج از کشور در اواسط تا اواخر دهه 1980، لباس‌های محتاطانه‌تر آقای زایتسف را می‌پوشید. . و او تنها سیاستمداری نبود که به آقای زایتسف مراجعه کرد.
با این حال، او پیروز شد، و در سال 1982 به او اجازه داده شد تا نام خود را بر روی کار خود بچسباند، اولین مورد برای یک طراح روسی. با این حال، برای سال‌ها، کمبود منسوجات و رنگ‌ها – و همچنین پدهای شانه‌ها، آسترها و دکمه‌ها – اغلب دیدگاه‌های خیالی‌تر او را محدود می‌کرد، همانطور که صنعت پوشاک برای تولید انبوه طراحی شده بود. و برای سال ها، او کار خود را بر روی ساختگی یک خیاطی که مربوط به جنگ جهانی دوم است، جا داد.
آقای زایتسف رنگ، درخشش و شکوه به نسلی که با رنگ خاکستری شوروی، یونیفورم پرولتاریا بزرگ شده بودند، با ترکیب رنگ آمیزی غربی با اشاره به لباس‌های عامیانه سنتی روسیه و ارجاعات نوستالژیک به پاسترناک و تولستوی داد. او اولین طراح در دوران پیش از پرسترویکا بود که به او اجازه داده شد نام خود را روی کار خود بگذارد، کاری که اولین بار در سال 1982 انجام داد.
