البته، در بسیاری از جاها، مانند خاورمیانه و مکزیک، سبیل مجموعهای از تداعیهای غنی خود را جذب کرد، و اینها اغلب به ایالات متحده آورده میشدند و به این سبک معانی متفاوتی برای گروههای مختلف میدادند. برای سیاهپوستان آمریکایی نیز، تداعی اقتدار و سختکوشی آن، سبیل را در میان رهبران دوران حقوق مدنی، از جمله تورگود مارشال و مارتین لوتر کینگ جونیور، محبوبیت خاصی ایجاد کرد، قبل از اینکه در دهه 70 محبوبیت خود را از دست داد. (همانطور که وسلی موریس در مقاله ای در سال 2020 در نیویورک تایمز به تفصیل توضیح داد، این یک روش واضح برای درگیر شدن با هویت سیاه پوست باقی می ماند.)
او به سختی تنها است. سبیل که می تواند همه چیز را از مردانگی خشن گرفته تا کنایه عجیب و غریب گرفته تا تشویق جدی پدرانه را برانگیزد، در حال لذت بردن از یکی از رنسانس های دوره ای خود است.
تا سال 1916، سربازان بریتانیایی در واقع از تراشیدن لب بالایی خود منع شدند، شاید به دلیل ارتباط عمیق سبیل با قدرت و قدرت.
متی کنراد، که چندین آرایشگاه در ونکوور و همچنین یک کانال محبوب یوتیوب اختصاص داده شده به آرایش موهای صورت را اداره می کند، می گوید: «در سال گذشته، به ویژه از زمانی که «تاپ گان» منتشر شد، شتاب بسیار بیشتری پیدا کرد. “من فکر می کنم سبیل امروز همان جایی است که ریش در سال 2010 بود. اما اگر در نهایت قدرت ماندگاری را داشته باشد، آنگاه افرادی که برای فاکتور عجب به آن روی آورده اند شروع به جستجوی جای دیگری خواهند کرد.”